نخستین جوجه میش مرغ در مرکز تحقیقات بوکان متولد شد

به گزارش ایرنا، حجت جباری در گفت و گو با خبرنگاران اظهار کرد: این برنامه علمی-اجرایی با استفاده از تخم موجود در لانه های کشف شده در زیستگاه های پر تهدید انجام شد و از این طریق، هم اکنون سه جوجه در شرایط اسارت متولد شده و در مرکز تحقیقات و تکثیر این گونه در دشت «سوتاو حمامیان» بوکان نگهداری می شوند.

وی اضافه کرد: اقدامات مختلف سخت افزاری و نرم افزاری در راستای حفاظت و احیای جمعیت این گونه انجام شده است و اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی برنامه عمل ملی حفاظت از میش مرغ را با جدیت در سال آتی نیز با جذب اعتبارات ملی بیشتری دنبال می کند.

وی افزود: دشت «سوتاو حمامیان» بوکان که هم اکنون به تنها محل زیست این پرنده نادر در کشور تبدیل شده در سال 1389 با مساحت حدود چهار هزار هکتار از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش ارتقا یافته است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی با بیان اینکه طی این مطالعات، در فصل زادآوری جاری هفت آشیانه فعال شناسایی شده است، گفت: جهت اطمینان از وضعیت آشیانه ها، برای اولین بار در خاورمیانه اقدام به کاشت دوربین در آشیانه برای رصد رفتار ماده میش مرغ کردیم.

جباری افزود: موفقیت جوجه میش مرغ ها در خارج از طبیعت از آن جهت دارای اهمیت است که، امیدهای تازه ای برای حفظ و احیای جمعیت این گونه در حال انقراض را به وجود آورد.

پرنده میش مرغ

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی گفت: قرابت ژنتیکی میش مرغ با دیگر همنوعان این پرنده که در کشورهای مختلف جهان زیست می کنند، مشخص شده است و وارد کردن تخم میش مرغ، تکثیر در اسارت و رهاسازی در زیستگاه می تواند از جمله اقدامات سازمان در راستای احیای جمعیت این گونه باشد.

وی با تقدیر از محیطبانان و دوستداران محیط زیست بوکان برای مشارکت در اجرای موفق این طرح گفت: برنامه پرورش و رهاسازی این جوجه های متولد شده در دامن طبیعت بر اساس دستور العمل این سازمان و در پروسه کار تحقیقاتی و با حضور مراکز دانشگاهی همکار در این طرح انجام خواهد شد.

به گزارش ایرنا، پرنده میش مرغ، که در زبان محلی «چیرگ» نیز نامیده می شود، یکی از بزرگترین پرندگان ایران و از گونه های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می آید که نسل آن با خطر انقراض روبرو است.

این پرنده نادر(Otis tarda) نام دارد که جزو بزرگ ترین پرندگان گیاهخوار بوده و با جثة بزرگ و بال های کشیده و پرتوان، لقب سنگین ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.

میش مرغ طی سال های گذشته به دلیل محدودشدن زیستگاه های طبیعی، شکار بی رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم گذاری، در معرض خطر انقراض بوده و به همین دلیل هم اکنون در فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه آسیب پذیر (VU) قرار دارد.

تخریب زیستگاه و تبدیل زمین های دیم به آبی (مکانیزه شدن کشاورزی) باعث کاهش نسل این گونه کمیاب در دهه های اخیر شده به طوری که جمعیت آن در کشور تنها محدود به بخش هایی از شهرستان های بوکان و مهاباد در آذربایجان غربی است.

میش مرغ که در جهان به اسم های مختلفی شناخته می شود برای نخستین بار در سال 1758 میلادی توسط «کارل لینه» به نام علمی (Avis tarda) نامگذاری شد و بر اساس بررسی های انجام شده بیش از 60 درصد جمعیت این گونه در پرتغال و اسپانیا زیست می کند.

این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال ها و منقاری پهن و برگ های رنگارنگ است و طول بدن آن حدود یک متر و بیش از 15 کیلوگرم وزن دارد و روی زمین لانه می سازد.

بر اساس بررسی های میدانی کارشناسان حفاظت محیط زیست بوکان از جمعیت این گونه مهم حدود 30 قطعه مشاهده شده است که زنگ خطر تهدید جمعیت را به صدا درآورده است.