حضور پرشکوه مردم در میدان امام حسین(ع) تهران به یاد شهدای خدمت

به گزارش خبرنگار ایرنا، تهران عصر روز پنجشنبه 25 اردیبهشت ماه حال و هوایی دیگر داشت و از ساعات ابتدایی عصر، خیابان های منتهی به میدان امام حسین(ع) مملو از مردمی بود که با چهره هایی مصمم و دل هایی آکنده از دلتنگی، خود را به مراسم سالگرد شهید آیت الله سید ابراهیم رئیسی رسانده بودند.

مراسم بزرگداشت شهدای خدمت با حضور سردار اسماعیل قاآنی فرمانده سپاه قدس، محمد مخبر معاون اول دولت سیزدهم، سردار عباسعلی محمدیان، فرمانده انتظامی تهران بزرگ، علیرضا فخاری، استاندار سابق تهران، محسن منصوری معاون اجرایی دولت سیزدهم و فرماندهان نظامی و انتظامی و همچنین تعدادی از مسوولان و کارگزاران دولت سیزدهم برگزار شد.

گروه هایی از دانش آموزان، طلاب، خانواده های شهدا و کارگران، همه گرد هم آمده بودند تا در بزرگداشت مردی که به راستی «خادم ملت» بود، سهمی داشته باشند.

پرچم های ایران، تصاویر آیت الله رئیسی و دیگر یاران شهیدش، نوای صلوات و بوی اسپند، فضای میدان را به آمیزه ای از حماسه و سوگ بدل کرده بود. زنان با چهره هایی مغموم، مردانی با لباس بسیجی، کودکانی با پیشانی بندهای «لبیک یا خامنه ای» و جانبازانی روی ویلچر، منظره ای یکپارچه از وفاداری به آرمان های انقلاب اسلامی را به نمایش گذاشته بودند.

مراسم با قرائت آیاتی از قرآن کریم توسط هادی موحد امین و اجرای سرود جمهوری اسلامی آغاز شد. پس از آن، فیلم کوتاهی از سخنان و صحنه های ماندگار آیت الله رئیسی در سفرهای استانی، بازدیدهای میدانی و دیدار با اقشار مختلف مردم پخش شد که اشک را بر چشمان بسیاری جاری کرد. صدای او، که می گفت «من خود را نوکر مردم می دانم، نه رئیس آنها»، هنوز در گوش ها طنین انداز است.

سخنران اصلی مراسم، سردار حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. وی آیت الله رئیسی را «رئیس جمهوری برخاسته از متن مردم و تربیت شده مکتب امام و رهبری» خواند و تاکید کرد: «او در میدان بود، نه در پشت میزها. زبانش زبان مردم بود و دلش در گرو خدمت به مستضعفان.» سخنان او با تکبیرهای پیاپی مردم همراه شد.

مداحی سعید حدادیان، بخش دیگری مراسم بود. او در میان نوای اشک و زمزمه حاضران، با صدایی گرفته از حزن، روضه خوانی کرد و بخشی از مدیحه معروفش را خواند؛ «یاد امام و شهدا؛ دل رو می بره کرببلا»

اما آن چه مراسم را به خاطره ای ماندگار تبدیل کرد، حاشیه ها و لحظاتی بود که در قاب دوربین ها نمی گنجید. کودکی که با لباس بسیجی روی دوش پدر شعار می داد، نوجوانی که دفترچه ای از سخنان رئیسی را همراه داشت، جانبازی که پلاک بر گردن در گوشه ای زمزمه می کرد: «او از جنس حاج قاسم بود...»؛ این ها لحظاتی بودند که واقعیت ایمان مردم به راه شهدا را تصویر می کردند.

در پایان مراسم، جمعیت به آرامی میدان را ترک کردند، اما نگاه های پر اشتیاق و چهره های اشک آلود گواه آن بود که یاد آیت الله رئیسی و یاران شهیدش در دل مردم زنده است. آن ها رفته اند، اما نامشان، راهشان و آرمانشان در میدان دل های این مردم جاودانه خواهد ماند.