کتاب «مسیر غیرمعمولی» منتشر شد

این کتاب با بررسی چالش های اخلاق اجتماعی روحانیت در دنیای پر تحول امروزی، با تکیه بر ریشه های معرفتی اهل بیت(ع)، تصویری واقع گرایانه و تحلیلی از کنش ها و نقش آفرینی های اجتماعی این نهاد ارائه می دهد.

نویسنده با بهره گیری از حکایت داستان گونه، تلاش کرده پیچیدگی ها و ظرایف این حوزه را با زبانی ساده و غیر ملال آور برای مخاطب بیان کند؛  اثر پیش رو مرجعی ارزشمند و بدیع برای فهم بهتر چالش های پیش روی روحانیت در دوران معاصر است.

ساختار اثر

این کتاب در 11 ماجرا تألیف شده است؛ ماجرای اول با عنوان «روزی که من معمم شدم!» برخی انگیزه های مثبت و منفی و خشت کج را بررسی می کند.

ماجرای دوم با عنوان «ادبیات علمایی!» ادبیات روحانیت و مأموریت تبلیغ و هدایت را شرح می دهد؛  ماجرای سوم با عنوان «شبی که به توپ بسته شدم!» روحانیت به مثابه یک مسیر و سلوک، معیشت، شهریه و درآمد تبلیغی و اعتدال و دوگانه دنیا طلبی و زهد را به نگارش درآورده است.

نویسنده در ماجرای چهارم با عنوان «دورهمی پر ماجرا» رواداری در مواجهه با غیریت ها و مخالفان، ابعاد اخلاقی رواداری در سیره معصومان(ع) در مواجهه با غیرت ها و مخالفان و مصادیقی ملموس از مواجهه با غیرت ها را شرح داده و متغیرهای مواجهه با مخالفان در سیره امام علی(ع)، انواع متغیرها در مواجهه با غیرت ها و ملاحظات و آسیب ها در مواجهه با غیرت ها را تبیین کرده است.

پنجمین ماجرا با عنوان «چگونه دیوهای من چاق شدند!» هویت زودرس و سرمایه های اجتماعی روحانیت، توجیه های ناروا بر سرمایه سوزی اجتماعی، نشانه ها و نمودهای خودبزرگ بینی و ویژه خواهی و ریشه ها و زمینه ها را مورد تأکید قرار داده است؛ ماجرای ششم با عنوان «دیوکشی!» نگاشته شده است.

«اهل بخیه یعنی چی؟» عنوان هفتمین ماجرا از کتاب حاضر است که در آن ارتباطات غیرکلامی و معاشرت اجتماعی، خوش رویی و علل و ریشه های ترش رویی و خوش رویی بررسی شده است.

ماجرای هشتم با عنوان «چوب دو سر طلا!» متغیرهای مؤثر بر چالش مواجهه با منتقدان، طبقه بندی موضوعی انواع انتقاد، شبکه مسائل انتقادی و پیامدهای مواجهه نامناسب با منتقدان را تبیین می کند.

ماجرای نهم با عنوان «شیخ حسین و ماجرای زبل خان!» مصادیقی از کنش غیر کارشناسی و غیرتخصصی، برخی آثار و پیامدهای مداخله غیرتخصصی در مسائل و راهکارهایی برای مواجهه غیر آسیب زا با موضوعات و مسائل تخصصی از سوی روحانیون را بیان کرده است.

ماجرای دهم با عنوان «فرار از غبار» تحجر و سخت گیری دینی، ریشه ها، علل و زمینه های تحجر، توجیهات و دستاویزهای تفکر متحجرانه و راهبردها، رهیافت ها و راهکارهایی کلی در مقابله با تحجر را به رشته تحریر درآورده است.

«آبرویی که بر باد رفت!» عنوان یازدهمین و آخرین ماجرا از کتاب مذکور است که در آن قضاوت کردن دیگران، ریشه های قضاوت منفی، روحانیت و ماجرای قضاوت های ناصواب را تشریح کرده و ابعاد و سطوح تصویر و ذهنیت اجتماعی متقابل میان روحانیت و مردم، مصادیقی از رفتارها و گفتارهای مسئله ساز در تخریب ذهنیات اجتماعی در مورد روحانیت و راه حل هایی برای پرهیز از قضاوت زود هنگام درباره دیگران را بررسی کرده است.

انتهای پیام