نیمی از ازدواج ها در کمتر از 12 ماه به طلاق منجر می شوند

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ نشست علمی «الزامات و بایسته های نهادینه شدن رویکرد خانواد ه محوری در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» پنجشنبه 24 اردیبهشت ماه به ریاست غلامعلی افروز و شکوه نوابی نژاد از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران با همکاری اندیشکده خانواده و به صورت آنلاین برگزار شد.

غلامعلی افروز، روانشناس پیشکسوت و رئیس اندیشکده خانواده در ارائه مقاله خود با عنوان «فرزندآوری هوشمندانه و فرزندپروری عاقلانه با نگاه به آینده» گفت: ازدواج یک نیاز ذاتی و ضرورتی اجتماعی است. هرکس عمداً از ازدواج اجتناب کند، با پیامد های روانی ناخوشایندی روبه رو خواهد شد. در سراسر جهان، ازدواج با آرامش همراه است و یکی از نتایج طبیعی آن، ارضای غرایز است. اما نباید فرزندآوری را صرفاً نتیجهه قهری ازدواج دانست؛ بلکه ازدواج باید برای رسیدن به همسری مطلوب باشد، کسی که وجودش آرامش بخش است. ازدواج یک ضرورت اجتماعی نیز هست؛ اگر نسل ها ازدواج نکنند، جوامع منقرض خواهند شد و دچار تحولات اساسی می شوند. بنابراین ازدواج هم نیاز فطری است و هم ذات اجتماعی دارد؛ از این رو حاکمیت آرامش و مؤلفه های آرامش بخشی و مهرورزی در روابط زناشویی، ضامن بقای ازدواج است. وی فرزندآوری هوشمندانه را ثمره ازدواج ماندگار دانست و افزود: ازدواج پایدار است که اندیشه فرزندآوری را تقویت می کند. زن و شوهر زمانی تمایل به فرزنددار شدن دارند که یکدیگر را دوست داشته باشند، برای هم جذاب باشند و شیفته هم بمانند. آن گاه است که می خواهند بستری فراهم کنند تا فرزندی مانند خود پرورش دهند، فرزندی که هدیه الهی است. افزود ادامه داد: در زبان فارسی، «هبه» ترکیبی از «هدیه» و «امانت» است. به همین دلیل، فرزند سرمایه نشاط معنوی والدین و منبع قدرت یک جامعه است. جمعیت پویا، خلاق و توانمند، سرمایه ملی هر کشوری محسوب می شود و منابع واقعی قدرت هر کشور، جمعیت سالم، جوان و فعال است. اما متأسفانه، امروز با چالش های فرزندآوری و فرزندپروری روبه رو هستیم. بار ها تأکید کرده ام که نباید به جمعیت در حال رشد، برچسب «سالخورده» زد؛ چرا که افزایش میانگین سنی، نشانه پیشرفت و قدرت یک کشور است. این روانشناس چالش های امروز جوامع را ازدواج های ناپایدار و فرزندان ناخواسته خواند و گفت: مشکل اصلی ازدواج های ناپایدار است. در سال گذشته، حدود نیمی از ازدواج ها در کمتر از 12 ماه به طلاق منجر شدند، این آمار وحشتناک است. اگر ازدواج ماندگار نباشد، فرزندآوری معنایی ندارد. فرزندان هوشمند و توانا، از منابع قدرت ملی هستند و تردیدی در این نیست. اما محبت متقابل زوجین است که میل به فرزندآوری را جدی می کند. نباید صرفاً به توصیه دیگران (مثل تمایل پدربزرگ یا مادربزرگ برای داشتن نوه) بچه دار شد. فرزند ناخواسته، همیشه با مشکلاتی همراه است، چرا که کودکان ناخواسته، اغلب با اضطراب رشد می کنند، تحقیقات نشان می دهد اوتیسم در بسیاری از موارد، محصول بارداری های ناخواسته است و این کودکان در دوران بارداری، شیرخوارگی و حتی بزرگسالی با چالش های بیشتری مواجه می شوند. در واقع «اتو» در واژه اوتیسم به معنای «در خودماندن» است؛ وقتی نطفه ای با اشتیاق و پذیرش والدین شکل نگیرد، این «در خودماندگی» اتفاق می افتد. بنابراین، هر دو طرف باید بخواهند تا فرزندی سالم و تیزهوش پرورش دهند. وی زمان مناسب فرزندآوری و باور های نادرست را مورد اشاره قرار داد و بیان کرد: برخلاف تصور رایج، هیچوقت برای فرزندآوری دیر نیست. زنان حتی پس از 60 سالگی هم می توانند فرزندان باهوش به دنیا آورند، برخی روان شناسان و پزشکان هنوز به باور های قدیمی (مثل افزایش ریسک پس از 30 سالگی) پایبندند، اما این داده ها متعلق به 150 سال پیش است. امروز یک زن 40 ساله، در آغاز جوانی است، یک زن 50 ساله، کاملاً جوان محسوب می شود و تخمک ها فرسوده نیستند و پیشرفت های پزشکی، امکان بارداری سالم را فراهم کرده اند. افروز با اشاره به شرایط ایده آل برای فرزندآوری گفت: برای داشتن فرزندی سالم و هوشمند، چند عامل کلیدی از جمله طهارت نفسانی والدین، نشاط معنوی و روحیه مثبت، میل شدید و مشترک به فرزنددار شدن و زمانبندی مناسب برای انعقاد نطفه لازم و ضروری است. همان طور که یک باغبان در هر فصلی بذر نمی کارد، انسان هم باید زمان مناسب را برای فرزندآوری انتخاب کند. بهترین زمان برای انعقاد نطفه، همگام با چرخه طبیعت و در آغاز بهار است. وی در ادامه به فرزندپروری اشاره کرد و گفت: تربیت به معنی کاهش فاصله بین توان بالقوه و توان بالفعل و حرکت دادن متربی از نقطه نقص به سوی کمال است. تعبیر باغبانی آن این است که، انسان برای پرورش فرزند باید باغی پرطراوت آماده کند. دانشگاه فرزندپروری، همان پدر و مادر هستند و بهترین یادگیری، یادگیری مشاهده ای است. فرزند به طور طبیعی از رابطه پدر و مادر یاد می گیرد که فردا چگونه عروس یا داماد شود. وقتی می گویم «بچه را برای فردا تربیت کنید»، منظورم این نیست که مثلاً با هوش مصنوعی آشنا باشد یا هایتک بلد باشد، منظورم این است که فردا بتواند در قامت یک عروس دل آرام یا داماد خانواده ساز ظاهر شود. متأسفانه فرزندان یاد نمی گیرند، چون والدین این فرصت را به آنها نمی دهند و فرصت مشاهده طبیعی را از آنها دریغ می کنند. در نتیجه، فرزندان دچار تعارض می شوند. تعارض در رابطه زن و شوهری، فرزندان را دچار تعارض می کند و ما باید آنها را برای فردا تربیت کنیم و این به معنی فرزندپروری آینده نگر است. ممکن است بچه ای دکتر یا مهندس شود، اما نتواند عروس یا داماد خوبی باشد؛ از این رو طلاق بیشتر می شود، حتی ممکن است اصلاً نتواند پدر یا مادر شود. وی در ادامه گفت: متأسفانه محتوای کتاب ها پر از فرزندپروری سختگیرانه است و مخترع این دیدگاه ها اغلب روانشناسان غربی هستند. ما باید پیشرو باشیم، نه دنباله رو. در فرزندآوری حرف برای گفتن داریم، نظر و ایده داریم و می توانیم سالم ترین و بهترین فرزندان را تربیت کنیم. همه این مباحث باید از طریق رسانه ها اطلاع رسانی شود و امروز که تلویزیون بیننده کمتری دارد، باید از خویشاوندان شروع کرد و این مباحث را به آنها انتقال داد. انتهای پیام