غرور ملی کشور را به پیشرفت می رساند

به گزارش خبرنگار ایکنا، در ادامه چهاردهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در نوبت صبح، حجت الاسلام مسعود آذربایجانی با اشاره به سند پیشرفت کشور و نقش و جایگاه معنویت در آن، گفت: چالشی وجود دارد مبنی بر اینکه چگونه همزمان با اینکه به گسترش معنویت کمک می کنیم از آسیب های نهادینه سازی در امور اجتماعی مصون باشیم.

در ادامه بهزاد حمیدیه، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با موضوع «معنویت و غرور ملی: ایجاد اجماعی نخبگانی پیرامون سند الگو» پرداخت و گفت: ما به مفهوم غرور ملی کمتر توجه کرده ایم و راه کارهای توسعه و گسترش آن را مورد توجه قرار نداده ایم. در غرور ملی چند احساس برجسته است: افتخار، تمجید، بزرگداشت، تعلق و وابستگی، عشق و محبت پرشور، مسئولیت، تعهد و وفاداری، آمادگی برای هزینه دادن، دفاع و پاسداشت ملیت وموفقیت های ملی، حس امید و مثبت اندیشی در مورد آینده و ... . وقتی همه این موارد متوجه یک مرز و بوم، تاریخ، فرهنگ، ارزش ها، قهرمانان و دست آوردهای جمعی می شود به آن غرور ملی می گوییم.

وی ادامه داد: البته غرور ملی اگر با افراط همراه شود به ملی گرایی های خطرناک در تاریخ منجر می شود ولی اصل غرور ملی بسیار مهم است و اگر نباشد یا مقدار آن کم باشد کشور و ملت به هیچ درجه ای از پیشرفت دست پیدا نمی کنند. وقتی غرور ملی در جامعه ای کم باشد مردم با دیده ای نامنصفانه به وزن کشی مزایا و معایب ملت خودشان می پردازند.

حمیدیه به ضرب المثل هایی که گاهی در بین مردم در ایران رواج پیدا می کند اشاره کرد و گفت: ضرب المثل هایی که گاهی در جامعه مشاهده می کنیم آیینه شفافی است که نشان می دهد مردم چگونه به هویت ملیشان نگاه می کنند. ضرب المثل ها، تکیه کلام ها و ... اگر به گونه ای باشد که مردم به خودشان اهانت کنند، مثلاً به ایرانیت اهانت کنند و توانمندی های خودشان را دست کم بگیرند و در مقابل بیگانگان و سبک زندگی و داشته های بیگانگان مورد رشک و حسرت واقع شود اینها منهدم کننده غرور ملی است و تمام نیروهای ملت را نابود کرده و نیروهای شگرفی که در هویت ملی است را هرز می برد.

برای پیشرفت باید کشورمان را دوست داشته باشیم

این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: انسان به طور طبیعی وطن خود را دوست دارد. این مسئله در بسیاری از اساطیر باستانی نیز آمده است که هر ملتی وطن خود را مرکز عالم یا مقدس ترین سرزمین عالم می بیند. در متون اسلامی هم به این موضوع اشاره شده است. پس برای پیشرفت باید سرزمین، نمادهای ملی و کشور خودمان را دوست داشته باشیم. 
وی با مطرح کردن این سؤال که غرور ملی که آمیزه ای از احساسات مربوط به عظمت، وابستگی، عشق، مثبت نگری و ... است از چه چیزهایی حاصل می شود و به دست می آید؟ ادامه داد: در یک تقسیم بندی کلی مطرح شده است که افتخار نسبت به گذشتگان، اجداد و قومیت، افتخار به ابعاد فرهنگی، افتخار به عناصر اقتصادی و مادی به معنای عام آن و ابعاد سیاسی تشکیل دهنده غرور ملی است و البته اینها می توانند با هم ادغام و ترکیب شوند ولی در بین آنها ابعاد فرهنگی از بقیه زیربنایی تر است و زمینه دیگر انواع غرور ملی را ایجاد می کند.

رابطه مستقیم معنویت و غرور ملی

این استاد دانشگاه ادامه داد: معنویت به عنوان یک عنصر مهم و زیربنایی ترین عنصر از عناصر فرهنگی رابطه بسیار مهمی با غرور ملی پیدا می کند و معنویت و افزایش و بسط آن می تواند باعث افزایش غرور ملی شود. اتفاقات پنج دهه اخیر در کشور از مبارزات مربوط به انقلاب گرفته تا هشت سال دفاع مقدس نشان می دهد چیزی که ایران را مستحکم نگه داشته و غرور ملی را در ایرانی ها برخلاف همه نکات منفی و مبارزه هایی که دشمنان کرده اند، زنده نگه داشته همین معنویت است. معنویت در زمانی که ما به لحاظ اقتصادی ضیف بودیم به کمک ما آمده است.

حمیدیه اضافه کرد: مفاهیم  نمادهای معنوی شورانگیز هستند و صرفاً با عقل انسان ها ارتباط ندارند و همین باعث می شود در محدوده نخبگان باقی نمانند و در میان عموم مردم مطرح باشند. از سوی دیگر معنویت، ملیت و قومیت را از امر زمینی و جغرافیایی تعالی می بخشد بنابراین انسان های معنوی غرور ملی را به عنوان یک امر معنوی و ملیت را به عنوان یک امری که آنها را به لحاظ معنوی رشد می دهد می بینند. همچنین معنویت به خودی خود سخت کوشی و تاب آوری، رضا، تسلیم، قناعت و خوشبینی به بار می آورد و سطحی نگری را کم کرده دم غنیمت شماری را از بین می برد. کینه، حسادت، خودبرتر بینی، خشونت، سخت گیری و ... نیز رضائل روحی هستند که با معنویت برطرف می شوند و همه در راستای تقویت غرور ملی ضروری هستند.

در ادامه این کنفرانس نیز سید محمد موحد ابطحی با موضوع «معنویت در چشم انداز تراانسان گرایی» به سخنرانی پرداخت.

انتهای پیام