لبخند رقبای چین خشکید

به گزارش ایسنا، در نظم نوین جهانی که با تصمیمات متغیر تعرفه ای دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، دیکته شده است، کشورها موفقیت خود را نه با مفاد قراردادهای تجاری خود با آمریکا، بلکه با مقایسه خود با سایر کشورها می سنجند.

در پنج هفته گذشته، بسیاری از کشورهایی که تحت طرح تعرفه جهانی متقابل ترامپ، با عوارض قابل توجهی مواجه بودند، از داشتن نرخ های بهتر نسبت به چین که با افزایش تعرفه های آمریکا از 20 درصد به 145 درصد، از مارس تا مه روبرو شد، آرامش یافتند.

برای مثال، ویتنام با نرخ 46 درصد، تایلند با نرخ 36 درصد و مالزی با 24 درصد، وضعیت بهتری نسبت به چین داشتند. با توجه به مزیت نسبی آنها، قطب های تولیدی پیش بینی می کردند که شرکت های چندملیتی برای راه اندازی فروشگاه در کشورهایشان و کاهش وابستگی خود به چین، اقدامات بیشتری انجام دهند و استراتژی «چین به علاوه یک» یا اجتناب از محدود کردن سرمایه گذاری به چین، قوت بیشتری بگیرد.

اکنون، پس از پیشرفت مذاکرات تجاری آمریکا و چین که به تعلیق 90 روزه تعرفه های سنگین واشنگتن علیه پکن منتهی شد و نرخ مالیات واردات پایه 30 درصدی را برای محصولات ساخت چین باقی گذاشت، همه چیز دوباره در هاله ای از ابهام قرار گرفته است. تعرفه های چین همچنان بالاتر از قطب های صنعتی رقیب است که تحت توقف 90 روزه ترامپ در مورد عوارض متقابل، 10 درصد پرداخت می کنند، اما برخی از کارشناسان می گویند که این توافق می تواند برخی از شتاب هایی را که شرکت های چندملیتی را به سمت انتقال بیشتر زنجیره های تامین به خارج از چین سوق می دهد، متوقف کند.

دیه گو ماروکین بیتار، متخصص تجارت آمریکای شمالی که به عنوان مشاور نیز فعالیت می کند، گفت: قوانین بازی هنوز نامشخص است. تصور می کنم شرکت ها تا جایی که می توانند سرمایه گذاری های خود را به تاخیر می اندازند.

ترامپ از دوره اول ریاست جمهوری خود، به دنبال استفاده از تعرفه ها علیه چین بود تا شرکت ها را وادار کند تولیدشان را به آمریکا منتقل کنند.

انتقال کارخانه ها به آمریکا تا حد زیادی محقق نشد، اما در طول دهه گذشته، شرکت هایی مانند اپل جستجوی مناطق جایگزین چین را آغاز کردند و بر کشورهایی متمرکز شدند که هزینه های نیروی کار نسبتا پایین و تعرفه های کمتری داشتند.

کشورهای جنوب شرق آسیا به همراه مکزیک، از بزرگترین ذینفعان بودند، اما اگر توقف تعرفه های آمریکا و چین تمدید شود، این کشورها ممکن است شاهد از بین رفتن مزیت نسبی خود باشند.

ویتنام، تایلند و مالزی، در حال حاضر، در حال مذاکره برای توافق های تعرفه ای خود با آمریکا هستند. مکزیک که از وضع تعرفه های متقابل اجتناب کرده، همچنین به دنبال کاهش عوارض واردات بر محصولات خاص مانند خودرو است.

قراردادهای شیرین تر

وو شینبو - مدیر مرکز مطالعات آمریکا در دانشگاه فودان شانگهای - گفت: با گرم شدن روابط تجاری آمریکا و چین، شرکت هایی که به افزایش سرعت تلاش های خود برای تولید فراساحلی از چین فکر می کردند، اکنون ممکن است بیخیال شوند. دست از کار بکشند. این شرکت ها وضعیت فعلی خود را حفظ خواهند کرد، چین را به عنوان قطب اصلی فعالیت خود نگه می دارند و تمهیدات جزئی مناسبی را در کشورهای همسایه اتخاذ خواهند کرد، اما بخش عمده ای از فعالیت شان در چین باقی خواهد ماند.

به گفته سان چنگهائو، عضو مرکز امنیت و استراتژی بین الملل دانشگاه تسینگهوا، عدم قطعیت در سیاست گذاری ترامپ برای شرکت هایی که سعی در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یا چقدر از چین جدا شوند، بسیار دردناک است. کاهش فعلی تنش ها به این معنی نیست که شرکت های آمریکایی جرات می کنند جسورانه در فعالیت های تجاری در چین شرکت کنند. همه هنوز منتظر احتمال اعمال مجدد تعرفه ها هستند. برای کشورهایی مانند ویتنام که از زمان اعمال تعرفه های ترامپ در دولت اول خود، تولیدکنندگان چینی را نیز جذب کرده بودند، نزدیکی غیرمنتظره آمریکا با پکن، فشار را برای دستیابی به قراردادهای شیرین تر، افزایش می دهد.

تنش های تجاری و عدم قطعیت، تعهدات برای سرمایه گذاری های خارجی جدید در ویتنام را کاهش داده است و در آوریل به 2.84 میلیارد دلار رساند که 30 درصد نسبت به مارس و هشت درصد نسبت به آوریل سال گذشته، کاهش داشته است.

بر اساس گزارش رویترز، در مکزیک، کلودیا شینبائوم، رئیس جمهور این کشور، بارها بر مزیت نسبی مکزیک در برابر تعرفه های آمریکا تاکید کرده است. اکثر صادرات به آمریکا، تحت توافق تجاری سه جانبه آمریکا-مکزیک-کانادا بدون تعرفه است، اما ترامپ عوارض قابل توجهی بر فولاد، آلومینیوم، وسایل نقلیه و قطعات خودرو اعمال کرده است.

انتهای پیام