مرگ کارگردان برنده 3 جایزه اسکار

به گزارش مشرق ، رابرت بنتون، کارگردان و فیلمنامه نویس سه بار برنده جایزه اسکار، که فیلم برنده اسکار بهترین فیلم سال 1979 «کریمر علیه کریمر» را کارگردانی کرد و آثاری چون «در اواخر شب»، «مکان هایی در قلب» و «هیچ کس احمق نیست» را نیز در کارنامه داشت در منهتن و در سن 92 سالگی ار دنیا رفت.

دستیار و مدیر برنامه های او، ماریسا فورزانو، خبر درگذشت بنتن را به نیویورک تایمز اعلام کرد.

بنتون فعالیت حرفه ای خود را به عنوان مدیر هنری در مجله «Esquire» آغاز کرد و در همان دوران، با دیوید نیومن، از دیگر همکاران مجله، همکاری نزدیکی را شکل داد. این دو با نگارش فیلمنامه نوآورانه و تحسین شده «بانی و کلاید» در سال 1967، مسیر حرفه ای خود را در هالیوود آغاز کردند. این فیلم، که ابتدا بارها رد شد، با کارگردانی آرتور پن و بازی و تهیه کنندگی وارن بیتی به اثری جنجالی و جریان ساز بدل شد و نامزدی اسکار را برای نویسندگانش به ارمغان آورد.

پس از جدایی مسیرهای حرفه ای بنتون و نیومن، بنتون به سمت کارگردانی رفت و نخستین فیلم خود را با عنوان «بد کمپانی» در سال 1972 با بازی جف بریجز کارگردانی کرد.

پس از موفقیت چشمگیر «کریمر علیه کریمر»، بنتون به ساخت فیلم های دراماتیک ادامه داد و اغلب فیلمنامه های آن ها را نیز خود می نوشت. او زمینه ساز دریافت اسکار برای بازیگرانی چون داستین هافمن، مریل استریپ، سالی فیلد، جان مالکوویچ، جین الکساندر و پل نیومن شد، که از این میان، هافمن، استریپ و فیلد برای نقش آفرینی در فیلم های بنتون، موفق به دریافت اسکار شدند.

بنتون خود نیز سه جایزه اسکار برای کارگردانی و فیلمنامه نویسی فیلم «کریمر علیه کریمر» و همچنین فیلمنامه «مکان هایی در قلب» دریافت کرد.

پس از «کریمر علیه کریمر»، بنتون در سال 1982 فیلم مهیج «در سکوت شب» را با مریل استریپ و روی شایدر ساخت که با استقبال سردی مواجه شد. اما دو سال بعد، فیلم «مکان هایی در قلب» که در زادگاهش در تگزاس می گذشت، موفقیتی متوسط کسب کرد و برای سالی فیلد و فیلمنامه دقیق بنتون، دو جایزه اسکار به همراه داشت.

فیلم «مکان هایی در قلب» آخرین موفقیت بزرگ بنتون تا یک دهه بعد بود. فیلم های «نادین» و «بیلی باتگیت» او با شکست تجاری مواجه شدند.

او با فیلم «هیچ کس احمق نیست» در سال 1994 با بازی پل نیومن، بازگشتی موفق داشت و این اثر با تحسین منتقدان روبه رو شد و چندین نامزدی اسکار از جمله برای فیلمنامه نصیب او کرد. پس از آن، فیلم «گرگ و میش» ساخته او با بازی نیومن، جین هکمن و سوزان ساراندون به فیلم کلاسیک نوآر تبدیل شد.

در سال 2003، بنتون اقتباسی از رمان فیلیپ راث با عنوان «لکه انسانی» را با بازی آنتونی هاپکینز و نیکول کیدمن کارگردانی کرد. هرچند بازی بازیگران تحسین شد، اما انتخاب هاپکینز در نقش مردی سیاه پوست با ظاهر سفیدپوست، مورد انتقاد قرار گرفت.

آخرین کار او فیلم کمدی «برداشت یخی» در سال 2005 بود که فیلمنامه اش را با ریچارد روسو نوشت و تهیه کنندگی اجرایی آن را بر عهده داشت؛ کارگردانی این فیلم با هارولد رامیس بود. با وجود داشتن هواداران خاص خود، فیلم از نظر فروش موفق نبود.

بنتون همچنین در چندین مستند درباره فیلمسازی از جمله «آوارگی» (2006) و «سرمایه داران و ستارگان سینما: تاریخ هالیوود» (2010) حضور یافت.

او در سال 1995 جایزه افتخاری ایان مک للن هانتر از انجمن نویسندگان آمریکا را برای یک عمر دستاورد در نویسندگی دریافت کرد و در سال 2007 نیز موفق به دریافت جایزه افتخاری لورل برای موفقیت در فیلمنامه نویسی شد.