پادکست|محاصره دریایی عراق توسط کویت در خور عبدالله

در هفتادویکمین شماره از پادکست «در عمق» به موضوع قرارداد خور عبدالله و وضعیت پیچیده عراق و کویت در مناطق ساحلی خواهیم پرداخت.

خبرگزاری تسنیم ـ هفتاد و یکمین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهم ترین روندها، تحولات و همچنین شخصیت ها در غرب آسیا می پردازد، روز یکشنبه 21 اردیبهشت ماه 1404 ضبط و منتشر شد. در این اپیزود «منصور براتی»، میزبان سرکار خانم «محدثه رضایی»، پژوهشگر مسائل عراق است.

با توجه به موقعیت جغرافیایی کشور عراق، این کشور دارای نوار ساحلی کوتاهی به طول 58 کیلومتر در شمالی ترین نقطه خلیج فارس است. این نوار ساحلی از دهانه های اروندرود آغاز شده و تا بندر ام القصر امتداد می یابد. تقریباً تمام این نوار ساحلی در جنوب بندر ام القصر از طریق یک آبراه یا کانال آبی عبور می کند که به نام «خور عبدالله» شناخته می شود.

این آبراه در شمال به خاک عراق و در جنوب به خاک کویت و به طور دقیق تر به دو جزیره کویتی به نام های بوبیان و وربه محدود می شود. به بیان ساده تر، کل نوار ساحلی عراق از محدوده این آبراه، یعنی خور عبدالله، عبور می کند. خور عبدالله از شمالی ترین نقطه خلیج فارس به شکل یک دماغه امتداد یافته و نوار ساحلی 58 کیلومتری را در جنوب عراق ایجاد کرده است. بنابراین، می توان گفت که مسیر ارتباطی عراق به آب های آزاد جهانی از طریق این آبراه می گذرد.

در عرف حقوق بین الملل، هنگامی که یک رودخانه یا آبراه بین دو کشور قرار گرفته باشد، سه الگوی اصلی برای ترسیم مرزهای دریایی میان آن ها وجود دارد که در ادامه تشریح می شوند:

الگوی خط القعر (Thalweg Deepest Point): در این الگو، خطی بر روی عمیق ترین نقطه رودخانه یا آبراه ترسیم می شود و این خط به عنوان مرز دریایی بین دو کشور تعیین می گردد. هدف از این روش، تضمین دسترسی برابر هر دو کشور به بخش عمیق آبراه است، به گونه ای که هیچ یک از طرفین از دسترسی به آب های عمیق محروم نشوند. الگوی خط تالوگ (Thalweg Navigation Channel): این الگو که رایج ترین و اصلی ترین روش در عرف بین المللی برای ترسیم مرزهای دریایی محسوب می شود، بر اساس کانال اصلی کشتیرانی در آبراه عمل می کند. در این روش، خط میانی کانال کشتیرانی به عنوان مرز دریایی تعیین می شود تا هر دو کشور ساحلی از نظر دسترسی به مسیرهای کشتیرانی از شرایط برابر برخوردار باشند. به عنوان نمونه، مرز دریایی ایران و عراق در اروندرود نیز بر اساس این الگو تعیین شده است. الگوی خط میانه (Median Line): در این روش، بدون توجه به عمق آبراه یا کانال کشتیرانی، صرفاً به نوار ساحلی دو طرف توجه می شود. از طریق تصاویر هوایی، یک خط میانی بین سواحل دو کشور ترسیم می گردد تا هر دو طرف به نسبت مساوی از سطح دریا بهره مند شوند. پادکست |دورخیز احزاب رادیکال سنی عراق علیه مقاومت؟

در خصوص موضوع خور عبدالله و توافقات مربوط به آن، لازم به ذکر است که در تاریخ 25 نوامبر 2013، دولت عراق با کویت به توافقی دست یافت که بر اساس آن، معیار تعیین مرز دریایی بین دو کشور، الگوی «خط میانه» قرار گرفت. به عبارت دیگر، خطی میانی بین سواحل عراق و کویت ترسیم شد و این خط به عنوان مرز دریایی رسمی دو کشور تعیین گردید. با این حال، باید توجه داشت که در منطقه خور عبدالله، بخش عمیق آبراه به طور کامل در سمت کویت قرار گرفته است. این امر سبب شده تا دسترسی عراق به آب های آزاد جهانی به حداقل ممکن کاهش یابد و محدودیت های قابل توجهی برای این کشور در زمینه ارتباط دریایی ایجاد شود.

انتهای پیام/

نظرات

captcha