رئیس شورای تأمین دام کشور عنوان کرد

تحقق خودکفایی در تولید گوشت نیازمند کاهش هزینه ها و ثبات بازار

رئیس شورای تأمین دام کشور با اشاره به واردات گوشت و نوسانات بازار، تأکید کرد: خودکفایی زمانی معنا پیدا می کند که هزینه های تولید کاهش یابد و بازار از نظر عرضه و تقاضا به تعادل برسد. خشکسالی، گرانی نهاده ها و ضعف در حمایت از دامداران خرد از جمله موانع اصلی تحقق کامل خودکفایی است.

به گزارش ایسنا، در حالی که طی سال های اخیر بارها از خودکفایی در تولید گوشت قرمز سخن گفته شده، اما بازار داخلی همچنان با نوسانات قیمتی و کمبودهای مقطعی مواجه است. از یک سو واردات گوشت ادامه دارد و از سوی دیگر تولیدکنندگان داخلی با افزایش هزینه ها، کمبود نهاده و ضعف در حمایت های ساختاری روبه رو هستند. در چنین شرایطی، رئیس شورای تأمین دام کشور در گفت وگو با ایسنا، از چالش های پیش روی تحقق واقعی خودکفایی سخن گفت و با اشاره به وضعیت فعلی تولید، بر لزوم بازنگری در سیاست های حمایتی و تولیدی تأکید کرد.

خودکفایی در تولید گوشت، مفهومی وابسته به ثبات تولید و ظرفیت صادرات 

منصور پوریان در گفت وگو با ایسنا، در واکنش به مباحث مطرح شده درباره واردات گوشت از برزیل با برند ایرانی گفت: خودکفایی مفهومی چندبُعدی است و تنها زمانی معنا پیدا می کند که تولید داخلی پاسخگوی نیاز کشور باشد و حتی امکان صادرات نیز فراهم شود. اما در شرایط فعلی، با توجه به خشکسالی، فقر مراتع، هزینه بالای تولید و ضعف مدیریت تولید، دستیابی به خودکفایی واقعی با چالش هایی جدی مواجه است.

وی افزود: زمانی می توان از خودکفایی سخن گفت که هزینه تولید در کشور پایین باشد و ظرفیت تولید به میزانی برسد که علاوه بر تأمین نیاز داخلی، امکان صادرات دام و گوشت نیز وجود داشته باشد. اما در حال حاضر، تمام تولید داخلی صرف تأمین بازار داخلی می شود و همین بازار نیز با نوسانات و کسری هایی مواجه است.

پوریان با تأکید بر اینکه هزینه های بالای تولید موجب کاهش صرفه اقتصادی دامداری و محدود شدن تولیدهای خانگی و روستایی شده است، اظهار کرد: در سال های اخیر، افزایش مداوم قیمت نهاده ها باعث شده بسیاری از دامداران کوچک توان ادامه فعالیت نداشته باشند.

رئیس شورای تأمین دام کشور با اشاره به نیاز مستمر برخی از مصرف کنندگان عمده نظیر صنایع فرآوری گوشت، پادگان ها و سایر مراکز بزرگ، گفت: خودکفایی زمانی تحقق می یابد که در هر فصل، جمعیت مولد و جمعیت کشتاری در سطحی بالاتر از نیاز بازار باشد. اما در برخی از مقاطع سال، کشور با کسری در جمعیت کشتاری روبرو می شود که همین امر واردات را اجتناب ناپذیر می سازد.

پوریان در ادامه اظهار کرد: نمی توان صرفاً با اتکا به آمار تولید یا واردات، مدعی خودکفایی شد. زمانی می توان گفت کشور در حوزه گوشت قرمز به خودکفایی رسیده که این دستاورد در ثبات قیمت ها و تنظیم واقعی بازار خودش را نشان دهد.

وی با اشاره به افزایش چشمگیر قیمت گوشت در سال های اخیر افزود: در سال های 1396 و 1397، قیمت هر کیلوگرم گوشت قرمز حدود 36 هزار تومان بود، اما امروز شاهدیم که قیمت ها به چند برابر رسیده است. این جهش قیمتی در حالی رخ داده که در این مدت، واردات ادامه داشته، اما به دلیل افزایش هزینه های تولید و ضعف مدیریت در زنجیره تأمین، تأثیر مثبتی بر بازار نداشته ایم.

پوریان با انتقاد از نبود سیاست های پایدار حمایتی از تولیدکنندگان خرد و روستایی گفت: بخش عمده تولید گوشت کشور به شکل روستایی و خانگی انجام می شود. با افزایش هزینه ها و نبود حمایت کافی، این بخش از تولید تحت فشار قرار گرفته و نمی تواند نقش مؤثری در تعادل بازار ایفا کند.

وی با اشاره به اینکه تولید دام در ایران بیشتر مبتنی بر استفاده از علوفه خشک است، تصریح کرد: نظام تغذیه ای دام ها، یکی از دلایل افزایش هزینه های تولید است. تا زمانی که تولید دام به صرفه و روان سازی نشود، نمی توان انتظار داشت که عرضه گوشت در کشور پایدار و قابل توسعه باشد.

پوریان خاطرنشان کرد: در سال هایی که کشور صادرات گوشت به کشورهایی مانند قطر را تجربه می کرد، قیمت صادراتی هر کیلو دام حدود 26 هزار تومان بود، اما اکنون با وجود رشد چندبرابری قیمت ها، نه تنها صادراتی نداریم بلکه برای تأمین نیاز داخل نیز با مشکل روبه رو هستیم.

وی در پایان تأکید کرد: اگر خواستار تحقق واقعی خودکفایی هستیم، باید ساختار تولید از اساس بازنگری شود؛ از کاهش هزینه های نهاده ها گرفته تا حمایت هدفمند از تولیدکنندگان. تنها در این صورت می توان به ثبات بازار و امکان صادرات امیدوار بود.

انتهای پیام

نظرات

captcha