555 روز؛ حکایت ننگ جهان مقابل اشک هایی که در غزه خشک نمی شود

خبرگزاری تسنیم، دیروز نوار غزه وارد روز 555 جنگ نسل کشی وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه این باریکه شد؛ جنگی که طی آن مرگبارترین سلاح های آمریکایی و اسرائیلی در مساحتی به وسعت بیش از 365 کیلومتر مربع بر سر بیش از دو میلیون غیرنظامی فلسطینی که بیش از نیمی از آنها کودک هستند، آوار شده است.

555 روز از بزرگترین درد انسانی در عصر جدید

555 متشکل از سه عدد 5 متوالی، شاید برای بسیاری در مناسبت های مختلف جذاب باشد، اما در مورد غزه بیانگر عمق فاجعه ای است که بیش از دو میلیون انسان بی گناه در آن گرفتار شده اند.

بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی وزارت بهداشت غزه از 7 اکتبر 2023 تعداد شهدایی که به بیمارستان رسیده اند، به بیش از 51 هزار نفر و تعداد زخمی ها به حدود 117 هزار تن رسیده است.

555 روز از بزرگترین فاجعه انسانی عصر جدید در غزه می گذرد؛ جایی که مردم بدون بیمارستان، بدون بهداشت، بدون دارو، بدون مدرسه و دانشگاه، بدون خانه یا حتی چادر و بدون غذا و بدون آب هستند. همه می دانند که حتی تصور چنین شرایطی برای یک روز هم برای هر انسانی وحشتناک است، اما مردم غزه بیش از 555 روز است که این شرایط را زندگی می کنند.

پشت عدد 555 روزهای وحشتناک و غم انگیزی به سنگینی کوه ها در غزه نهفته است. این شماره یک تبلیغ برند برای هیچ شرکتی نیست؛ بلکه نمایانگر دردهای بزرگی است که بیش از 2 میلیون انسان در غزه آن را به دوش کشیده اند و بسیاری از آنها امروز زیر خاکند.

13 هزار ساعت خونین در غزه

فعالان در شبکه های اجتماعی 555 روز را به ثانیه ها، دقیقه ها و ساعت ها تقسیم کردند تا بتوانند گوشه ای از رنج بزرگ مردم غزه را برای جهانیان بیان کنند. 555 روز برابر با بیش از 13 هزار ساعت خونین است که مردم غزه تجربه کرده و همچنان در همین وضعیت قرار دارند.

هیچکس نمی تواند 555 روز زندگی زیر آتش و مرگ را توصیف کند؛ مگر مردم غزه که بزرگترین مصیبت های انسانی را تجربه کرده اند و طعم کشتار، ویرانی، گرسنگی، تشنگی، شکنجه، آوارگی، محاصره و ... را در این روزهای طولانی چشیده اند.

مرگ وجدان جهانی زیر آوارهای حقیقت در غزه

در حالی که غزه رکورد پانصد و پنجاه و پنجمین روز جنگ را ثبت می کند، بسیاری معتقدند، خیانتی که جهان به مردم غزه کرد، از آوارهایی که بر سر آنها ریخته می شود سنگین تر است؛ جایی که صدای وجدان جهانی زیر آوار حقیقت دفن شده و جهانیان در حال تماشای بزرگترین رنج انسانی در غزه هستند، بدون اینکه کاری برای پایان دادن به این رنج انجام دهند.

مردم غزه خستگی و درماندگی خود را در برابر این کشتار بزرگ پنهان نمی کنند، اما همچنان استوار در سرزمین ویران شده خود مانده اند. در غزه هر دقیقه یک خانواده متلاشی می شود و مردم غزه امروز خودشان را در جایی می بینند که دیگر سخنان و گریه هایشان تاثیری بر جهانیان ندارد و هیچ پاسخی به آنها داده نمی شود.

بیش از 2 میلیون انسان بی پناه و بی دفاع در غزه، مقابل دشمن جنایتکاری قرار دارند که هیچ تمایزی میان افراد مسلح با کودکان، زنان یا سالمندان قائل نیست و قوانین بین المللی هم معنایی برای آن ندارد؛ زیرا از مصونیت مدعیان حامی این قوانین برخوردار است.

سازمان ملل: غزه در دل جهنم است/ جای امنی برای آواره ها نیست کودکیِ ربوده شدهِ کودکان غزه؛ آرزوهایی که زیر آوار دفن شدند روز مرگ و خون؛ کفن لباس عید کودکان غزه شد!

دشمن جنایتکار در غزه، بیمارستان ها، مدارس و پناهگاه ها را بمباران می کند و به آتش می کشد، گذرگاه ها را بسته و اجازه رسیدن آب و غذا به مردمی که در میان بزرگترین فاجعه انسانی قرن زندگی می کنند را نمی دهد.

555؛ حکایت مرگ و اشک هایی که هرگز خشک نمی شوند

555 روز حکایتی از مرگ زندگی در تک تک خانه هاست، حکایت اشکی که هرگز خشک نشد و آرزوهایی که زیر خاک دفن شدند. 555 روز مظهر روزهای انتظار، از دست دادن و ناامیدی مردمی است که بدون امید و سرپناه منتظر مرگ مانده اند.

555 روز است که هزاران خانواده در جستجوی سرپناه از جایی به جای دیگر نقل مکان کردند، اما هیچ سرپناهی نیافتند. هیچ گوشه ای از نوار غزه محاصره شده از بمباران در امان نبوده و تک تک مردم غزه در هر کجا منتظر مرگ مانده اند و نمی دانند الان نوبت آنهاست یا یک ساعت دیگر یا فردا یا.....

سکوت جامعه بین المللی در قبال آنچه در غزه می گذرد؛ تنها به خاطر ناتوانی این جامعه نیست، بلکه همدستی کامل آن را با جنایتکاران صهیونیست نشان می دهد. سازمان های بین المللی که برای حمایت از حقوق بشر و نظارت بر عدالت تأسیس شده بودند، اکنون شاهدان ساکت جنایاتی هستند که تصاویر آن در سراسر جهان منتشر شده است و هیچ کس نمی تواند منکر آن باشد.

صحنه پدری که پیکرهای فرزندانش را در آغوش می گیرد و مادری که نوزاد بی جان خود را در بغل دارد، همگی دروغ بودن شعارهای بین المللی درباره حقوق بشر و کرامت انسانی را آشکار می کنند؛ جایی که حتی کفن که در ساده ترین جوامع به عنوان یک حق اولیه برای هر انسانی تلقی می شود، در سایه محاصره خفه کننده و کشتارهای مداوم علیه غزه تبدیل به کالای لوکسی شده است که غزه از آن بی بهره است!

مرگ انسانیت به دست مدعیان آن در آمریکا و اروپا

کاملاً روشن است که این حجم از وحشی گری صهیونیست ها بدون وجود یک فضای بین المللی شکننده که به تاجران مرگ اجازه می دهد هر جنایتی را که می خواهند مرتکب شوند، نمی توانست ادامه پیدا کند. جهان امروز که قدرت های بزرگ آن ادعای انسانیت و حمایت از حقوق انسان ها را دارند، غزه را در برابر ماشین کشتار جنایتکاران صهیونیست تنها گذاشتند و همه این قدرت ها با جنایتکاران همکاری می کنند.

آمریکا که از سالیان دراز با شعارهای دموکراسی و حقوق بشر، گوش جهانیان را کر و خودش را به عنوان نگهبان نظم جهانی معرفی می کند، امروز ماهیت واقعی خود را به نمایش گذاشته و در را به روی اسرائیل باز کرده است تا از هیچ جنایت وحشیانه ای در غزه دریغ نکند؛ بدون اینکه هیچ گونه مجازاتی در انتظارش باشد.

اروپا هم که همواره به شعارها و ادعاهای حقوق بشری خود معروف بوده، در موضع گیری قاطع در برابر این حجم از وحشی گری درمانده است و در این خلأ بین المللی، اسرائیل با زیر پا گذاشتن هرگونه قانون بین المللی و اخلاقی، به جنایت علیه بشریت در غزه ادامه می دهد.

اما واقعاً چگونه می توان سکوت بین المللی در برابر این جنایات را توجیه کرد؟ آیا وجدان جهانی تا این اندازه نابود شده است؟ هیچ کس نمی تواند انکار کند، آنچه در غزه اتفاق می افتد، نشان دهنده یک زخم باز در قلب بشریت است، این که کودکی از حق زندگی محروم و بدون کفن دفن شود؛ آن هم در حالی که جامعه جهانی با سکوت خود به جنایات اشغالگران مشروعیت می بخشد و چراغ سبز ادامه این جنایات را می دهد، لکه ننگی بزرگ بر پیشانی جهانیان و همه مدعیان حقوق انسان هاست.

انتهای پیام/