آیا معمار سوریه 2014 به پرونده آشوب های ایران بازگشته است؟ / رونمایی از یکی از طراحان اتاق عملیات فتنه سال 88

سرویس سیاست مشرق - اسنادی که همزمان با هک ایمیل های هیلاری کلینتون در سال 2019 فاش شد، پرده از فعالیت های فردی خاص با نام جیمز پرنس و نهادی با عنوان مرکز دموکراسی کانسیل برداشت.

یکی از این اسناد نشان می داد که میز وزارت خارجه آمریکا در امور ایران، در برخی مقاطع خاص چون فتنه سال 88 نقش و دخالت مستقیم در حوادث داشته و ارتباطات میان دموکراسی کانسیل (با هدایت جیمز پرنس) و عناصر آن فتنه (Green Movement) در دوران آشوب های 88 بسیار عمیق بوده است.

جالب آن که پروژه های این نهاد پس از حوادث سال 88 نیز ادامه یافت و تاکنون در راستای حمایت از رسانه های فارسی زبان خارج از ایران و مشروعیت بخشی به معارضان داخلی فعالیت کرده است.

Democracy Council یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در آمریکا است که با حمایت مالی دولت این کشور، به ویژه وزارت خارجه، تحت پوشش ترویج دموکراسی و حقوق بشر، در زمینه اقدامات ضدامنیتی فعالیت می کند. بسیاری از کشورهای خاورمیانه، از جمله ایران، از اهداف این سازمان هستند. تنها یکی از پروژه های اخیر این نهاد، Iran Cyber Journalists Project بوده که با هدف تقویت جریان ضداطلاعات و حمایت از روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای ضدایرانی طراحی و اجرا شده است.

Democracy Council همچنین در ناآرامی های سیاسی ایران، به ویژه در سال 1401 نیزنقش فعالی داشت و حتی صفحات مجازی متعددی برای پوشش این وقایع راه اندازی کرده بود. در سال 2019، این سازمان سمیناری در واشنگتن با حضور چهره هایی مانند مسیح علینژاد، برایان هوک و برخی دیگر از فعالان ضدایرانی برگزار کرد که بر راهبردهای جدید در قبال ایران متمرکز بود.

نقش پرنس در سوریه 2014
جیمز پرنس، عضو سابق کنگره و مشاور سرمایه گذاری شرکت PricewaterhouseCoopers یا PwC بوده است. PwC یکی از بزرگ ترین شرکت های خدمات حرفه ای و حسابرسی در جهان است که دفتر مرکزی آن در لندن تأسیس شده است.

نفوذ این شرکت تا حدی گسترده است که در کنار Deloitte، EY و KPMG، به عنوان یکی از چهار شرکت بزرگ حسابرسی جهان شناخته می شود. PwC در بیش از 150 کشور فعالیت دارد و خدمات خود را به شرکت های چندملیتی، دولت ها و سازمان های مختلف ارائه می دهد.

این شرکت به دلیل نقش گسترده ای که در حسابرسی و مشاوره مالی شرکت های بزرگ و دولت ها دارد، یکی از تأثیرگذارترین نهادهای مالی جهان محسوب می شود. ارتباط افراد کلیدی با PwC، به ویژه در سیاست و اقتصاد، نشان از نفوذ این شرکت در تصمیم گیری های کلان دارد. با این حال، جیمز پرنس، مشاور سرمایه گذاری این شرکت، یک بسته کمک مالی از Middle East Partnership Initiative دریافت کرده و در عین حال، اطمینان داده که این کمک برای پیشبرد پرونده «سوریه» نبوده است.

Middle East Partnership Initiative (MEPI) یا ابتکار مشارکت خاورمیانه، یک پروژه دولتی ایالات متحده است که توسط وزارت خارجه آمریکا تأسیس شده و تحت پوشش تقویت دموکراسی، اصلاحات اقتصادی و حمایت از جامعه مدنی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا، اهداف آمریکا را دنبال می کند.

پرنس برای دلگرمی بیشتر، مدعی شده که با شبکه تلویزیونی Barada TV و گروه های تبعیدی سوری در لندن آشناست. اما باوجود این ادعا، از اظهارنظر بیشتر خودداری کرده و مدعی شده که بدون تأیید هیئت مدیره اش، نمی تواند جزئیات بیشتری در این باره ارائه کند.

اما آرشیو اسناد افشاشده از ایمیل های کلینتون، نقش آفرینی پرنس در پرونده سوریه را افشا کرد. یکی از این ایمیل ها، پیام چریل میلز، مسئول دفتر هیلاری کلینتون است که موضوع آن حمایت پنهانی ایالات متحده از گروه های معارض سوری، از طریق دموکراسی کانسیل بود. این ایمیل در تاریخ 16 آوریل 2011 ارسال شد و به مقاله ای از واشنگتن پست استناد می کند که جزئیات این حمایت ها را به خوبی نشان می دهد.

نکته جالب توجه تر آن که جیمز پرنس چند سال پیش، اطلاعیه ای را در فیسبوک منتشر کرده بود که در آن اعلام می کند افتخار دارد در یک پنل درباره سوریه در کنار فرد هاف، سفیر سوریه در ایالات متحده و ایمن عسفری شرکت کند. این سمینار برای هتل JW Marriott در واشنگتن دی سی در تاریخ 26 تا 27 اکتبر 2017 طراحی شده بود. در بخشی از برنامه های این هتل، جلساتی در زمینه پیشرفت حقوق زنان سوریه، استراتژی هایی برای بازسازی این کشور و آزادی مذهبی و حقوق اقلیت ها در سوریه تدوین شده بود!

البته این سمینار، یک دورهمی عادی نبوده و با حمایت مالی و هماهنگی گروه های زیر برگزار شده است:

* Coalition for a Democratic Syria (ائتلاف برای یک سوریه دموکراتیک)

* Americans for a Free Syria (آمریکایی ها برای یک سوریه آزاد)

* Syrian American Council (شورای آمریکایی-سوری)

* Syrian Emergency Task Force (کارگروه اضطراری سوریه)

* Syrian Christians for Peace (مسیحیان سوریه برای صلح)

تاسیس شبکه ماهواره ای ضدسوری

حضور افتخاری پرنس در این جلسات و ارائه مشاوره درباره مداخله در امور سوریه، تا حد زیادی به پیشینه و تجربیات او در مسائل مرتبط با این کشور بازمی گردد. پرنس سال 2006 شبکه ماهواره ای با عنوان «Barada TV» در لندن تاسیس می کند و مالک العبده را به عنوان سردبیر این شبکه منصوب می کند. عبده یکی از بنیان گذاران جنبش عدالت و توسعه سوریه، گروه تبعیدی مخالف حکومت بشار اسد بود که به اروپا متواری شده بودند.

این شبکه از سال 2006 پخش خود را با هدف تضعیف حاکمیت سوریه آغاز کرد و در سال 2011، همزمان با شروع اعتراضات و بحران داعش در سوریه، با انتشار ویدیوهای اختصاصی و ارسالی مخاطبان در یوتیوب، به اوج خود رسید.

شبکه ماهواره ای Barada

مالک عبده، موسس شبکه (سمت چپ)

سوابق پرنس نشان می دهد که او به شدت پیگیر پرونده سوریه بوده و از هیچ اقدامی برای هدایت آشوب های سوریه دریغ نکرده است. در میانه بحران سوریه در سال 2011، پرنس مقاله ای از دانشگاه پپرداین را در حساب کاربری دموکراسی کانسیل منتشر می کند که به یک نظرسنجی مخفی درباره سوریه مربوط می شود.

طبق این نظرسنجی، 80 درصد از سوری های شرکت کننده خواهان تغییر حکومت اسد بوده و اصلاحات محدود را کافی نمی دانستند. این تحلیل توسط آنجیلا هاوکن، استاد اقتصاد آمریکایی انجام شده و داده های آن به صورت مخفیانه و غیررسمی جمع آوری شده بود.

این روند آمریکایی ها برای تنفس مصنوعی به بحران های خاورمیانه، مسبوق به سابقه است و حتی در حوادث 1401 ایران نیز اجرا شد. پس از آشوب های پائیزی چند موسسه گمنام پژوهشی که در خارج از کشور تاسیس شدند، اقدام به انتشار نظرسنجی های من درآوردی درباره مردم ایران و روند اغتشاشات کردند و در رسانه های ضدانقلاب بازتاب یافت.

نظرسنجی آنجیلا هاوکن درباره حوادث 2011 سوریه

نظرسنجی های دروغین در ارتباط با حوادث 1401 ایران

علاوه بر موارد پیش گفته، دموکراسی کانسیل در همان دوره بحران سوریه، بار دیگر اظهارات جیمز پرنس را بازنشر کرد. این اظهارات که برگرفته از مقاله ای در وب سایت The Daily Beast بود، بر لزوم حمایت مستمر از مخالفان سوری تأکید داشت.

پرنس در این نقل قول بیان می کند:

ما باید از تجربیات مشابه در عراق، افغانستان و مصر درس بگیریم و نگذاریم که آنها در مسیر آزادی، بی حمایت رها شوند، در آن مقاله مصطفی الشیخ، رهبر شورشی سوری، گفته بود پیروزی علیه اسد در چشم انداز نیست. ژنرال مصطفی الشیخ، که رهبری ارتش آزاد سوریه را بر عهده داشت، اعلام کرده بود که نیروهایش به شدت دچار تفرقه و کمبود بودجه هستند، القاعده در حال نفوذ در این درگیری است و پیروزی بزرگی که بتواند بشار اسد را سرنگون کند، در حال حاضر قابل پیش بینی نیست.

البته در مقاطعی جیمز پرنس حتی مستقیما نقش آفرینی کرده و مطالبی برای تضعیف حاکمیت سوریه منتشر کرده است. نوامبر 2011، دموکراسی کانسیل در یک پست فیسبوکی، مقاله ای جیمز پرنس که در رسانه یهودی Jewish Journal منتشر شده بود را بازنشر کرده که در آن، به لزوم براندازی در سوریه و اقدام علیه حاکمیت اسد پرداخته بود.

مقاله نویسی و مشروعیت بخشی به نویسندگان و فعالان رسانه ای مخالف حکومت اسد، تنها یکی از ابعاد فعالیت های جیمز پرنس بود. بیشترین تمرکز او بر تحریک حوزه زنان، برجسته سازی کشته های اعتراضات در سوریه و پرداخت فاند به معترضین داخل و خارج این کشور بود.

البته، حوزه زنان یکی از سیاست های مشترک دولت کلینتون در قبال کشورهای درگیر با بهار عربی بوده است، تا جایی که نویسندگان آمریکایی برای مشروعیت بخشی به زنان معترض، آنان را «سلاح مخفی انقلاب لیبی» توصیف کرده بودند.

افشای آن ایمیل ها توسط گروه هکری ویکی لیکس، اطلاعات گسترده ای درباره نقش جیمز پرنس در تحولات سوریه در اختیار رسانه ها قرار داد. این افشاگری ها تا حدی پیش رفت که نه تنها کمک های مالی دریافتی از دولت آمریکا برای سرنگونی حکومت سوریه را برملا کرد، بلکه منجر به شکایت برخی وکلای آمریکایی نیز شد.

تنها در یکی از این موارد، شخصی به نام دیوید آنجلو در توئیتی اعلام کرد که مشغول بررسی یک پرونده قضایی مربوط به مرکز تعامل جهانی وزارت امور خارجه آمریکا است و تاکنون اسناد و شواهدی از همکاری های مالی این نهاد دولتی با Democracy Council و مؤسس آن، جیمز پرنس به دست آورده است.

طبق این اسناد، مشخص شده است که دموکراسی کانسیل برای پیشبرد پروژه های وزارت خارجه آمریکا، مبلغ 5.8 میلیون دلار بودجه دریافت کرده است! همچنین، اسناد دیگر نشان می دهند که این سازمان میلیون ها دلار را به گروه هایی در داخل آمریکا اختصاص داده که از روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشری در خاورمیانه حمایت می کنند.

نقش پرنس در آشوب های ایران

سوابق دموکراسی کانسیل و نقش آفرینی جیمز پرنس سبب شد که برای اقدامات ضدامنیتی علیه ایران، واحدی به نام «ایرانیان دموکراسی کانسل» نیز اضافه شود. در اسنادی که از سازمان Democracy Council وجود دارد، یک شبکه ارتباطاتی به نام Taash Communications Network یا TCN معرفی شده که هدف آن، ایجاد یک پناهگاه مجازی برای فعالان به اصطلاح مدنی ایران است. این شبکه به فعالان، سازمان ها و افراد ضدامنیتی در ایران کمک می کند تا به صورت امن با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، اطلاعات را به اشتراک بگذارند، شبکه سازی کنند، سازمان دهی شوند و از حقوق خود دفاع کنند.

در توضیحات این اسناد آمده است که تجربه انقلاب های مصر و تونس (در جریان بهار عربی) نشان داده است که دسترسی به اطلاعات مستقل و شبکه سازی از طریق پلتفرم های مختلف (مانند موبایل، اینترنت، وب و پخش ماهواره ای) برای موفقیت جنبش های اجتماعی و سیاسی بسیار مهم است. با این حال، در ایران، فناوری های موجود برای ارتباطات (ICT) به صورت جداگانه و بدون هم افزایی عمل می کنند و فاقد قابلیت تعامل و همگرایی هستند. این موضوع باعث شده است که نسل جوان حامی براندازی، نتواند به طور مستقل یا به راحتی به یکدیگر دسترسی پیدا کند.

یکی از معضلات این نوع فعالیت ها این است که اکثر پلتفرم های ضدامنیتی موجود یا توسط دولت های خارجی حمایت می شوند (مانند صدای آمریکا (VOA) و بی بی سی) یا توسط گروه های اپوزیسیون سنتی در خارج از ایران (مثلاً در لس آنجلس) اداره می شوند.

این گروه ها معمولاً دارای برنامه های سیاسی خاصی هستند که نسبت به دیدگاه های متفاوت، تحمل و همکاری کمتری از خود نشان می دهند. همچنین، این پلتفرم های موجود از نظر زبان، فرهنگ، روندها و وضعیت اجتماعی-سیاسی کنونی ایران، آن گونه که باید، هماهنگ نیستند.

از سوی دیگر، گروه های اپوزیسیون قدیمی که در خارج از ایران فعالیت می کنند، فاقد مشروعیت، توانایی فنی و هم افزایی سیاسی لازم برای همکاری با نسل جدید در داخل ایران هستند.

تمام این مسائل، بخشی از اهداف عملیاتی و برنامه های طراحی شده این شبکه برای ایران بود که در ادامه به شرح برخی از آن ها می پردازیم:

جنبش سبز (فتنه 88)
این برنامه با هدف اطلاع رسانی و برجسته سازی فعالیت های فتنه سبز طراحی شده بود. در سند تأکید شده که نسل جوان و فعالان فتنه به اطلاعات مستقل دسترسی ندارند و پلتفرم های موجود مانند VOA یا اپوزیسیون سنتی با نیازهای آن ها هماهنگ نیستند. این برنامه با ارائه محتوای به روز در فرمت های مختلف (موبایل، وب، ماهواره) به دنبال پر کردن این شکاف است و به فعالان کمک می کند تا با یکدیگر و جامعه جهانی ارتباط برقرار کنند.

افشای جهت دار مفاسد
این برنامه با افشای دروغین فساد در ایران، به یکی از اهداف TCN، یعنی اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در جامعه ایران، کمک می کند. در سند اشاره شده که فعالان و سازمان های جامعه مدنی به پلتفرمی نیاز دارند که بتواند نسل جوان و جامعه مدنی را از محتوای مرتبط با مفاسد مطلع کند تا مشکلات ساختاری را شناسایی کرده و برای براندازی، فشار وارد کنند.

اقلیت ها در ایران
این بخش به مشکلات اقلیت ها در ایران می پردازد و صدای آن ها را منعکس می کند. در سند اشاره شده که نبود پلتفرم های مناسب برای تعامل و شبکه سازی، این روند را مختل کرده است. این برنامه با ایجاد فضایی برای اقلیت ها، به آن ها اجازه می دهد تا نگرانی ها و خواسته های خود را مطرح کنند و با دیگر بخش های جامعه مدنی ایران همدل شده و همکاری کنند. این موضوع با هدف TCN برای ایجاد یک پناهگاه مجازی هم خوانی دارد.

برنامه دانشجویان دانشگاه
این برنامه برای جوانان 18 تا 25 ساله طراحی شده و به آن ها فضایی امن برای بحث درباره ایده های پیشرو ارائه می دهد. سند جدید تأکید می کند که نسل جوان حامی براندازی، به پلتفرم های امن و تعاملی نیاز دارد. این برنامه با ارائه اتاق های گفت وگوی امن و برنامه های موبایلی ویژه، دقیقاً به این نیاز پاسخ می دهد و به دانشجویان کمک می کند تا با یکدیگر شبکه سازی کنند و ایده های خود را به اشتراک بگذارند.

محسن سازگارا
در بخشی از این سند به محسن سازگارا، به عنوان یکی از رهبران فتنه سبز اشاره شده و اقدامات او تشریح شده است. گفته شده سازگارا از طریق برنامه یوتیوب خود، حوادث را به روزرسانی می کند و اعتراضات مدنی را تشویق می کند. در این بخش به همکاری با فعالان برجسته فتنه 88 اشاره شده است. این برنامه نمونه ای از ادغام محتوای موجود مانند برنامه یوتیوب سازگارا در اهداف TCN است تا دسترسی به آن گسترده تر شود و به هدف شبکه سازی و اطلاع رسانی کمک کند.

رأی من کجاست؟ (Where is My Vote)
ارتباط با سند: این بخش به فعالیت سازمان های حامی جنبش سبز در شهرهای مختلف جهان اشاره دارد. سند جدید بر لزوم همکاری بین سازمان های جامعه مدنی در داخل و خارج ایران تأکید می کند. این برنامه با متمرکز کردن فعالیت های این سازمان ها تحت یک نام مشترک، به شبکه سازی و هماهنگی بین گروه های حامی جنبش سبز کمک می کند که این موضوع با هدف TCN برای ایجاد یک پلتفرم مشترک هم خوانی دارد.

فعالان حقوق بشر در ایران (Human Rights Activists in Iran)

این بخش به فعالیت فعالان حقوق بشر در ایران اشاره دارد، اما جزئیات بیشتری درباره آن ارائه نشده است.

جامعه مدنی آنلاین ایران و وب سایت توانا

در این بخش از وب سایت توانا (Tavaana.org) به عنوان یکی از پروژه های دیگر یاد شده که به ترویج دموکراسی و آزادی برای مردم ایران اختصاص دارد و توسط مریم معمارصادقی در واشنگتن دی سی رهبری می شود. گفته شده این وبسایت در پی تولید یک نسخه تلویزیونی هم برای پیشبرد اهداف بوده است.

درباره مریم معمار صادقی بیشتر بخوانید:

احیای ابزار عملیات ترکیبی علیه ایران در وزارت خارجه آمریکا

رئالیتی شو زیرزمین

Zirsamin.se بزرگ ترین مرکز موسیقی زیرزمینی همجمسگرا بود که اکنون که در سوئد مستقر است. بسیاری از هنرمندان ایرانی برای گزیر از سانسور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آثار اعتراضی و زیرزمینی خود را به این وب سایت ارسال می کنند تا شنیده شوند. برنامه زیرزمین نه تنها این هنرمندان ناشناس ایرانی را تبلیغ می کند، بلکه آثار موسیقی دانان برجسته ایرانی را نیز نمایش می دهد.

برنامه علم و فناوری (Science and Tech Show)

این برنامه یک نمایش سریع و جذاب بصری درباره فناوری است که شامل بخش های مختلفی می شود و جدیدترین اخبار و پیشرفت های فناوری را به مخاطبان ایرانی ارائه می دهد. این برنامه به گونه ای طراحی شده که اطلاعات به روز و مفیدی درباره فناوری به مخاطبان ایرانی ارائه دهد، که به دلیل محدودیت های اینترنتی، معمولاً به این اطلاعات دسترسی ندارند.

برنامه سروش

در این بخش از سند گفته شده که عبدالکریم سروش یکی از "معروف ترین فیلسوفان معاصر ایران است که به طور خستگی ناپذیر از جدایی دین از دولت دفاع می کند". او به دلیل سخنرانی هایش در دانشگاه تهران و نوشته هایش درباره دولت سکولار مجبور به ترک ایران شده و نیاز به حمایت و هم افزایی دارد.

عبدالکریم سروش

برنامه اکبر گنجی

در این بخش از سند به اکبر گنجی نیز به عنوان یکی از معروف ترین چهره های اپوزیسیون سنتی ایرانی که سال ها در زندان اوین محبوس بوده اشاره شده است. او نیز مانند سروش، از جدایی دین از حاکمیت حمایت می کند و به عنوان پیشگام در نافرمانی مدنی، جنبش های سیاسی غیرخشونت آمیز را ترویج می دهد. او نیز مطابق این اسناد باید مورد حمایت قرار بیگرد.

جایزه سالانه حقوق بشری انستیتوی «میلتون فریدمن» به ارزش 500 هزار دلار آمریکا برای اکبر گنجی

ساناز متال

موسیقی هارد راک یکی از ژانرهای محبوب در ایران است. ساناز متال یک پلتفرم مروج شناخته شده هارد راک در آمریکا است که برنامه های تلویزیونی متعددی را میزبانی می کند. این برنامه به موسیقی هارد راک اختصاص دارد و شامل معرفی گروه های موسیقی ایرانی و بین المللی، مصاحبه با هنرمندان، و پخش موسیقی آنها می باشد.

در بخش دیگری از اسناد سازمان Iran Democracy Council که اولویت های آن را تشریح کرده که شامل جلوگیری از بازگشت به توافق هسته ای (برجام)، مسدود کردن دسترسی جمهوری اسلامی ایران به بودجه های بین المللی و تدوین یک لایحه جامع برای حمایت از فتنه "زن، زندگی، آزادی" و مقابله با فعالیت های اقتصادی غیررسمی ایران (غیرقانونی از دید آمریکایی ها) است. این اقدامات با هدف کلی سازمان برای تضعیف رژیم ایران و حمایت از براندازان داخلی هم خوانی دارد و مکمل برنامه های رسانه ای TCN است که پیشتر توضیح داده شد.

درخصوص موسسان Iran Democracy Council هم از نام های سارا سید، شای سروش، آزاده مشکاتی، الیکا اطکاری و پرل سروت یاد شده است.

سارا سید یک فعال حقوق بشر، وکیل بین المللی، بازیگر، نویسنده و تهیه کننده است که در زمینه حقوق بشر، نظریه حقوقی فمینیستی و حقوق کودکان تخصص دارد. سید در لندن فعالیت حرفه ای خود را آغاز کرد و با سازمان هایی مانند عفو بین الملل و انجمن بین المللی وکلا در زمینه هایی مانند خشونت جنسی، قاچاق انسان و پرونده های اعدام در ایران همکاری داشته است. او همچنین سفیر سازمان ملل متحد است و از ابتکار "Together Band" حمایت می کند که بر اهداف شماره 3 (کاهش نابرابری) و شماره 5 (برابری جنسیتی) تمرکز دارد.

لیست بنیانگزاران ایرانیان دموکراسی کانسیل

سارا سید در سال 2018 از دانشگاه هاروارد فارغ التحصیل شد و در تئاتر هنر مسکو و رپرتوار آمریکایی اقامت داشته است. او در حال حاضر روی یک سخنرانی TED درباره تأثیرات عمیق آشوب "زن، زندگی، آزادی" و یک مستند درباره آینده این این فتنه کار می کند. سارا سید از طریق فعالیت هایش در Iran Democracy Council، به ویژه پس از آغاز فتنه "زن، زندگی، آزادی" نقش مهمی در انعکاس روایات دروغین و تبلیغات ضدایرانی ایفا کرده است. Iran Democracy Council توسط سارا سید و دیگر فعالان تأسیس شد تا ائتلافی گسترده از ایرانیان و غیرایرانیان ایجاد کند و سیاست ها و قوانینی را تدوین و ترویج دهد که منجر به حرکت مردم در مسیر براندازی شود.

مارس 2019 شورای دموکراسی یا همان Democracy Council، سمیناری را برای بررسی مسائل ایران، در واشنگتن دی برگزار کرد. فهرست سخنرانان این سمینار، مسیح علینژاد، حامد بهروان، سعید گلکار، مرجان گرینبلات، برایان هوک، نماینده ویژه ایالات متحده و مدیر برنامه ریزی سیاسی و مشاور سیاست گذاری مایک پومپئو در دوران ترامپ بودند که نشان از نقش آمریکایی ها در پیش برد و طراحی مدل های جنگ خیابانی دارد.