پاس گل تجاری ترامپ به تهران

به گزارش مشرق ، در حالی که فضای اقتصادی جهانی همچنان به لرزه های ناشی از جنگ تجاری ترامپ در حال تکان خوردن است، ایران با نگاهی ژرف و استراتژیک به سوی تقویت موقعیت خود در بازارهای جهانی حرکت می کند. به گفتهٔ برخی تحلیلگران، در میان آشوب های تجاری، فرصتی منحصر به فرد برای بازسازی قدرت اقتصادی و تقویت نفوذ منطقه ای نهفته است؛ فرصتی که ایران می تواند از آن به نفع خود استفاده کند.

قدرت چانه زنی در بازار نفت

یکی از ستون های اصلی فرصت های اقتصادی ایران، افزایش نفوذ در بازار نفت است. با اختلال در زنجیره های تأمین جهانی و کاهش رقابت در برخی از بازارها، ایران می تواند از طریق فروش نفت به چین به عنوان بزرگترین خریدار نفت ایرانی سهم خود را افزایش دهد. استفاده از ناوگان های دور زدن تحریم ها به ایران اجازه می دهد تا حتی در شرایط سخت، نقدینگی مورد نیاز خود را تأمین کند. به عبارتی، این تاکتیک ها همچون بازی های زیرزمینی، ایران را در عرصه جهانی به عنوان یک بازیگر مهم و چالشی جدی معرفی می کند.

اقتصاددان مجید شاکری معتقد است که صادرات نفت همان پنجره ای است که می تواند توسعه اقتصادی ایران را رقم زده و امکان اصلاحات اقتصادی را فراهم کند.

همکاری عمیق با شرکای آسیایی

قرارداد 25 ساله همکاری با چین، نمونه بارزی از درک بلندمدت ایران از تغییرات در نظام بین المللی است.

این توافق نه تنها زمینهٔ جذب سرمایه گذاری های کلان در بخش های نفت، گاز و پتروشیمی را فراهم می آورد، بلکه امکان انتقال تجارت به کانال های غیردلاری را نیز باز می کند. با کاهش وابستگی به دلار آمریکا، ایران می تواند از نوسانات ارزی فرار کند و منابع خود را در قالب ارزهای پایدارتر ذخیره نماید.

جابه جایی زنجیره های تأمین و ورود به بازارهای نوین

تحریم ها و تعرفه های بالا باعث شده تا شرکت های بین المللی به دنبال راه حل های جایگزین باشند. ایران، با بهره گیری از تکنیک های نوین لجستیکی، می تواند در عرضه کالاهای غیر نفتی نظیر محصولات پتروشیمی، مواد معدنی و کالاهای کشاورزی نقش کلیدی ایفا کند. تغییر جهت صادرات از بازارهای سنتی به شرکای آسیایی و خاورمیانه، زمینه ساز ورود ایران به عرصهٔ رقابت جهانی در کالاهای استراتژیک خواهد بود.

اقتصاد مقاومتی و رشد تولید داخلی

تحریم های اقتصادی ایران، به رغم فشارها، موجبات رشد اقتصاد مقاومتی را فراهم کرده است. از یک سو، دولت تلاش کرده تا واردات کالاهای لوکس و غیرضروری را محدود کند و از تولید داخلی حمایت نماید؛ از سوی دیگر، این سیاست ها موجبات ظهور بسترهای نوآورانه و رشد صنایع خانگی در زمینه های داروسازی، کشاورزی و تولیدات صنعتی را فراهم آورده اند.

این تغییرات، در بلندمدت، می تواند به تقویت جایگاه اقتصادی ایران در سطح منطقه و جهان بیانجامد.

نقش رویکرد نوین در سیاستگذاری اقتصادی

در نهایت، این تغییرات گسترده در عرصهٔ بین المللی و منطقه ای، ایران را واداشته تا در سیاستگذاری اقتصادی خود نگاهی نو و خلاقانه اتخاذ کند.

استفاده از فرصت های ناشی از اختلافات بین قدرت های بزرگ، همچون رقابت بین آمریکا و چین، می تواند ایران را به یک بازیگر مستقل و موثر در سیستم چندقطبی جهانی تبدیل کند.

در پایان، اگرچه جنگ تجاری و تحریم های اقتصادی موجب تحمیل چالش هایی بر اقتصاد ایران شده است، اما در همین میان ایران با هوشمندی راهبری، فرصت هایی برای احیای جایگاه اقتصادی و تقویت نفوذ منطقه ای به دست آورده است.

این تغییر رویکرد، در قالب ترکیبی از تقویت همکاری های استراتژیک با شرکای آسیایی، استفاده از تکنیک های نوین لجستیکی و افزایش خودکفایی، زمینه ساز آینده ای است که ایران می تواند در آن نه تنها از فشارهای بین المللی جان سالم به در برد، بلکه به یک قدرت اقتصادی برجسته در منطقه تبدیل شود.