«کوکتل مولوتف» کمدی سالمی برای همه خانواده است + صوت

«کوکتل مولوتف» فیلمی طنز با نگاهی به رویدادهای شکل گیری انقلاب اسلامی ایران است که تلاش می کند نشان دهد می توان در فیلم کمدی نیز با زبانی فاخر و به دور از برخی بی اخلاقی های مخاطب را خنداند و آن را برای تماشای همه اعضای خانواده مناسب کرد.

این فیلم که در اکران نوروزی سینماهای کشور قرار داشته و در حال نمایش است اثری کمدی با رویکرد ساختاری کلامی و موقعیتی توامان برای خلق فضاهای طنز در مسائلی جدی است که نسل جدید را نیز با وقایع انقلاب اسلامی بیشتر آشنا می کند.

 پیرامون این موضوع ایکنا با حسین دوماری کارگردان فیلم گفت وگو کرده که در ادامه با آن همراه می شویم.

ایکنا – معمولا طنزهایی که در سینماهای کشور روی پرده می رود صرفاً آثاری برای وقت گذرانی هستند اما در «کوکتل مولوتف» سعی شده این قاعده شکسته شده و فیلمی آبرومند در این حوزه ساخته شود. پیرامون نحوه ساخت این فیلم سینمایی در ابتدای بحث توضیح دهید.

یک روز آقای کمالی پور (تهیه کننده) به اتفاق آقای رفیع زاده (نویسنده)، سناریوی این کار را به من پیشنهاد دادند. وقتی متن را خواندم متوجه شدم با اثری متفاوت روبه رو هستم که با بسیاری از کمدی های رایج تفاوت دارد. در این کار در کنار سرگرمی و خنداندن، محتوا هم مورد نظر قرار گرفته است. به هر حال بعد از پذیرش، بازنویسی هایی انجام شد تا در نهایت به آنچه رسیدیم که امروز روی پرده شاهد نمایش آن هستیم.

ایکنا – کمدی ای که شما آن را ساختید قابل دیدن برای تمامی اعضای خانواده است برخلاف بسیاری از کارهایی که در این ایام به اسم طنز ساخته می شود. پیرامون رویکردتان در فیلم توضیح دهید.

«کوکتل مولوتف» اولین تجربه ام در این ژانر است. قبل از این که دست به ساخت این فیلم بزنم همیشه نقدهای پیرامون آثار طنز داشتم پس سعی کردم حالا که خود در این ژانر ورود کرده ام اثری جلوی دوربین ببرم که نقدهای شخصی خودم نسبت به کارهای طنز به آن وارد نباشد. همچنین تأکیدم روی این امر استوار بود که اثرم قابل دیدن برای تمامی اهالی خانواده باشد. خوشحالم هدفی که به دنبال آن بودم تا حدی زیادی حاصل شده است زیرا در اکران های عمومی که حاضر بودم مردم به ویژه خانواده ها نسبت به فیلم عکس العمل های مثبتی از خود نشان می دادند. در این فیلم صرفا کمدی کلامی لحاظ نشده است بلکه روی کمدی موقعیت هم دقت لازم صورت گرفته است.

ایکنا – نخستین تجربه کمدی برای شما تا چه اندازه خوشایند بود. آیا حاضرید مجدد این ژانر را تجربه کنید؟

اگر موقعیت مهیا باشد باز هم فیلم کمدی خواهم ساخت زیرا فیلمسازی حرفه ای هستم و صرفاً خود را محدودی به شکلی خاص از فیلمسازی نمی کنم. درباره تجربه شخصی ام در «کوکتل مولوتف» هم باید بگویم اوقات بسیار خوبی را در پشت و جلوی دوربین این فیلم تجربه کردم.

اینکه فیلمسازی در حوزه سینمای اجتماعی بسیار مشکل شده امری مشخص است اما به شخصه قبل از «کوکتل مولوتف» من پیشتر فیلم کوتاه طنز ساخته بودم و همیشه می خواستم کاری طنز را جلوی دوربین برم. دلیلم برای این تمایل این است که همیشه دوست دارم خودم را به چالش کشانده و دیگر گونه های سینمایی را نیز تجربه کنم.

 ایکنا- تیم بازیگری فیلمتان بسیار جذاب است و به راحتی تماشاگر را به سمت خود می کشاند حتی می توان گفت این فیلم بازگشت مجدد امین حیایی به دوران اوجش در سینمای کمدی است. پیرامون این موضوع اظهار نظر کنید.

در فیلم کمدی نقش بازیگر بسیار اهمیت دارد و بخشی از موفقیت کار به حضور بازیگران ارتباط دارد. درباره انتخاب امین حیایی باید بگویم به دنبال هنرمندی بودم که به دنبال حضوری متفاوت در کار طنز باشد. این خواسته در امین حیایی به خوبی دیده می شد.

var player = videojs('player_228556_3800939',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3800939',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی

درباره پژمان جمشیدی هم وی را بسیار دوست دارم و در «یادگار جنوب» با وی همکاری داشته ام. بازیگر بسیار جالبی است که ایده دارد و یکی از متفاوت ترین کمدی وی را در «کوکتل مولوتف» خواهید دید. در فیلم نقشی را بازی می کند که به لحاظ سنی از او بزرگتر است اما این مسئله باعث نشده او در کار ادا در بیاورد بلکه به خوبی نقش را جان داده است.

 ایکنا – نگاهتان هم به انقلاب و اتفاقات آن دوره در جای خود عاری از تکرارهای همیشگی است. چگونه به چنین برداشتی رسیدید؟

برهه ای که برای داستان انتخاب شده سال 57 است ولی تلاشم این بوده شوخی هایی را برای فیلم انتخاب کنم که شیرین بوده و تازگی داشته باشد.

گفت وگو از داوود کنشلو انتهای پیام