خشکی هوا یا آلودگی هوا؛ کدام آسیب بیشتری به ریه می رساند؟

دانشمندان بر این باورند که افزایش دمای جهانی به هوا اجازه می دهد تا رطوبت بیشتری جذب کند و دستگاه تنفسی ما را تحت فشار قرار دهد. کارشناسان همچنین اظهار کردند که در دهه های آینده با افزایش رطوبت در بسیاری از مناطق، این خطر خشکی می تواند تشدید شود.

دیوید ادواردز، استادیار پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه «جان هاپکینز»، توضیح داد که خشکی هوا به اندازه آلودگی هوا برای کیفیت هوا تاثیر دارد. گروه تحقیق به سرپرستی وی دریافته است که شرایط خشک می تواند پوشش مخاطی محافظ داخل بینی، گلو و ریه ها را کوچک کند.

خشکی هوا چگونه بر مجاری تنفسی تاثیر می گذارد؟

محققان دریافتند که رطوبت کم، می تواند آب را از اپی تلیوم برونش (بافتی که مجرای تنفسی ما را پوشانده است) خارج کند؛ این پدیده لایه های مخاطی را ضعیف می کند و موجب افزایش تحریک تنفسی در افرادی می شود که از آسم، رینیت آلرژیک یا سرفه مزمن رنج می برند.

بافت های کم آب اغلب سیتوکین ها را آزاد می کنند، پروتئین هایی که می توانند پاسخ های التهابی در بدن ایجاد کنند و نتایج تحقیق کنونی منتشرشده در سایت ارث نشان می دهد که اگر سطح راه هوایی از قبل مشکل داشته باشد، این سیگنال ها ممکن است با سرعت بیشتری پخش شوند.

برخی از کارشناسان معتقدند که قرار گرفتن طولانی مدت در شرایط بسیار خشک می تواند منجر به تغییرات بافتی در عمق دستگاه تنفسی شود و این تغییر ممکن است راه را برای تحریک مکرر گلو یا سرفه های بی امان در افراد سالم هموار کند. آنان همچنین می دانند که خشکی هوا، مورد نگران کننده برای افراد مسن است که مستعد هیدراتاسیون کمتر راه هوایی هستند. کم آبی مزمن ممکن است مشکلات موجود مانند گرفتگی صدا یا علائم واکنشی راه هوایی را تشدید کند.

تغییرات آب وهوایی خشکی هوا را افزایش می دهد

دانشمندان پیش بینی کردند که تا اواخر قرن بیست ویکم، بخش های بیشتری در جهان، شاهد روزهای بیشتری با افزایش خشکی هوا باشند. ترکیب دماهای گرمتر و رطوبت نسبی پایدار، تشنگی هوا برای رطوبت را افزایش می دهد. افرادی که در مناطقی با امواج گرمای مکرر زندگی می کنند ممکن است در طول دوره های گرم طولانی مدت خشکی بیشتری را تجربه کنند. این الگو می تواند منجر به افزایش فصلی التهاب راه هوایی و ناراحتی مداوم شود.

اگرچه نگرانی های جهانی اغلب مربوط به دود یا آلودگی ناشی از آتش سوزی است اما این خشکی برای بسیاری از مردم مورد توجه است. محققان می خواهند بررسی ها در مورد هوای پاک را گسترش دهند که آبرسانی کافی به مجاری تنفسی ما را نیز شامل شود. متخصصان هشدار دادند که تنفس دهانی، هوا را از مرحله مرطوب سازی بینی محروم می کند، حتی تنفس آرام با دهان می تواند خشکی داخل گلو و ریه ها را تشدید کند و احتمال ناراحتی را افزایش دهد. شرایط داخل خانه قطعه دیگری از این پازل است و محیط های کنترل شده با دما می توانند رطوبت را در داخل خانه کاهش دهند.

برخی از متخصصان توصیه کردند که دستگاه بخور سرد را در محل زندگی یا محل کار بسته قرار دهید تا هوا بیش از حد خشک نشود. این روش می تواند به مرطوب نگه داشتن پوشش مخاطی کمک کند و ممکن است تحریک گلو را کاهش دهد. برخی دیگر افراد را تشویق می کنند که مراقب تنفس دهانی باشند، به خصوص در حین ورزش یا زمانی که احساس احتقان می کنند. بستن بیشتر دهان ممکن است به بینی کمک کند هوای ورودی را مرطوب کند و از بافت های حساس در نای محافظت کند.

محققان اظهار کردند: درک اینکه چگونه راه های هوایی ما در معرض هوای خشک، کم آب می شوند، می تواند به ما کمک کند از تاثیر التهابی کم آبی بدن با تغییرات رفتاری موثر جلوگیری یا آن را معکوس کنیم.

هیدراته ماندن با آب آشامیدنی یکی دیگر از پیشنهادهای رایج محسوب می شود، اگرچه ممکن است به طور کامل با قرار گرفتن در معرض مداوم در محیط های خشک مقابله نکند، با این حال، تغییرات کوچک می تواند تفاوتی در راحتی افراد ایجاد کند.

محققان بررسی می کنند که آیا خشکی ممکن است بر غشاهای دیگر مانند بافت چشم تاثیر بگذارد یا خیر و داده های اولیه نشان می دهد که همان کم آبی که راه های هوایی را مشکل دار می کند، ممکن است چشم های ما را تحریک کند و منجر به خشکی مزمن در بیش از یک نقطه شود.

آنان همچنین افزودند: افرادی که در مناطق نیمه خشک یا بیابانی زندگی می کنند باید مراقب روندهای آب وهوایی محلی باشند. تغییر در الگوهای دما و رطوبت می تواند خشکی را در طول زمان تشدید کند و مشکلات راه هوایی را در آن مناطق شایع تر کند.

آلودگی هوای خانه

در گزارش های قبلی سازمان بهداشت جهانی آمده است که سالانه بیش از 3میلیون نفر به دلیل آلودگی هوای داخل خانه جان خود را از دست می دهند و این مشکل بزرگ کشورهای در حال توسعه است که آلاینده های مضر ازجمله ذرات ریز و مونوکسید کربن آزادشده در خانه بر کیفیت هوا و سلامت آنان تاثیر می گذارد.

آلودگی هوای داخل خانه با انتشار آلاینده های مضر در داخل ایجاد می شود و می تواند شامل ذرات ریز، مونوکسید کربن و سموم مختلف دیگر باشند. این مواد از روش های مختلف ازجمله دود سیگار، پختن غذا، مواد شیمیایی، گرد و غبار و حیوانات خانگی تولید می شود. شاید به نظر برسد که آلودگی هوای داخل خانه مشکلی غیرممکن است که بتوان آن را حل کرد، اما راه هایی برای کاهش سطح آلاینده وجود دارد.

یکی از راه های اصلی کاهش آلودگی هوای داخل خانه، اطمینان از تهویه مناسب است. تهویه مناسب به حذف هوای آلوده داخل خانه و جایگزینی آن با هوای تازه و تمیز از خارج کمک می کند. تمیز و خشک نگه داشتن فضای داخلی می تواند به کاهش آلودگی هوای داخل خانه کمک کند. گیاهان نیز از موثرترین موارد برای کاهش آلاینده های داخلی هستند. گیاهان با افزایش رطوبت و کاهش سطح گرد و غبار به بهبود کیفیت هوای داخل خانه کمک می کنند.

می توانید مصالح ساختمانی و اثاثیه با انتشار کمتر آلودگی را انتخاب کنید. هنگام ساخت وساز یا بازسازی فضاهای داخلی، انتخاب مصالح ساختمانی و اثاثیه کم انتشار مهم است. دستگاه تصفیه هوا نیز می تواند از آلودگی هوای داخل خانه جلوگیری کند و آلاینده هایی مانند گرد وغبار، گرده و ذرات آلاینده مرتبط با حیوانات خانگی را از بین ببرد.

نتایج این تحقیق  در مجله Communications Earth & Environment منتشر شده است.

انتهای پیام