باید به تقویت ارتباط عاطفی با قرآن توجه کنیم

خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام رمضانی در برنامه سحرنشین به محجوریت قرآن اشاره کرد و گفت که افراد بسیار از قرآن می خوانند اما حس عاطفی لازم را در این رابطه شکوفا نمی کنند. او توضیح داد که برخی افراد فقط به تکرار آداب و الفاظ قرآن می پردازند و بدون ارتباط عاطفی، تنها این کلمات را به رسم ادب و تعبد تکرار می کنند. وی تأکید کرد که اگرچه رعایت آداب قرآن مهم است، اما تحت هیچ شرایطی نباید روخوانی قرآن را کنار گذاشت. این عالم دینی بیان کرد اگر کسی نتواند برخی از آداب را رعایت کند، به معنای عدم اهمیت روخوانی قرآن نیست.

او تصریح کرد: هر چند احساس حزن در این مباحث وجود دارد، اما این حزن با نشاط و شادی در ارتباط با قرآن و شرایط روحی خوب منافاتی ندارد.

این عالم دینی به آیات قرآن استناد کرد و گفت: یکی از ویژگی های اهل علم این است که وقتی آیات قرآن بر آنان تلاوت می شود، به سجده می افتند و اشک می ریزند. او بیان کرد که متأسفانه این اثر روانی و عاطفی قرآن در جامعه کمرنگ شده و افراد به ندرت با تلاوت قرآن اشک می ریزند. بر اساس آیه ای دیگر، هنگامی که مسلمانان آیات الهی را از پیامبر صلی الله علیه و آله می شنیدند، چشمان شان پر از اشک می شد. رمضانی تأکید کرد که باید به تقویت این ارتباط عاطفی با قرآن توجه بیشتری داشته باشیم.

رمضانی: چگونه از خواص سوره ها در خانه و محل کار بهره ببریم؟

حجت الاسلام رمضانی در ادامه صحبت های خود به حدیثی از رسول الله صلی الله علیه و آله اشاره کرد که به گروهی فرمود: «من بر شما سوره ای می خوانم، هر کس از شنیدن آن بگریه کند، بهشتی خواهد بود» و ادامه داد: برخی از افراد تلاش کردند گریه کنند ولی موفق نشدند. در اینجا پیامبر اسلام به آنان گفت: «اگر نتوانید گریه کنید، ادای گریه را درآورید.»

او همچنین به روضه خوانی امام حسین علیه السلام اشاره و اضافه کرد: در این مجالس، مردم بیشتر به ابراز احساسات و ارتباط عاطفی می پردازند تا تفکر و اندیشه. این نشان دهنده اهمیت احساس و عواطف در فهم عمیق تر از معارف دینی است و بیان می کند که باید به تقویت این نوع از ارتباط احساسی با قرآن و اهل بیت علیهم السلام توجه بیشتری داشته باشیم.

حجت الاسلام رمضانی در ادامه مبحث حزن و ارتباط آن با قرآن، به تعریف دقیق حزن پرداخت و گفت: حزن از دو رکن اساسی تشکیل می شود: محبوب و فاصله از محبوب. او توضیح داد که هرگاه این دو عنصر با هم جمع شوند، حزن به وجود می آید. به عنوان مثال، دوری از فرش خانه غم انگیز نیست، زیرا محبوب نیست؛ اما دوری از زن و فرزند که محبوب هستند، موجب حزن می شود. او اضافه کرد که صرف وجود فاصله کافی نیست، بلکه باید این فاصله به حدی باشد که بتوان نام فراق بر آن نهاد.

او با طرح سؤالی درباره موقتی یا دائمی بودن حضور ما در این دنیا، مخاطبان را به تفکر واداشت و با تأکید بر موقتی بودن این دنیا، از جوانان خواست که ضمن تلاش برای کسب ثروت و موفقیت، این واقعیت را همواره به یاد داشته باشند. رمضانی همچنین در ادامه افزود: علت عدم ایجاد حزن توسط قرآن در دل های ما این است که ما فراموش کرده ایم در این دنیا موقتی هستیم. وی ادامه داد که برای از بین بردن حزن، باید یا محبوب را کوچک کرد یا زمان را از بین برد. اگر محبوبی کوچک شود، مانند فرش خانه، یا زمان کوتاه شود، مانند بازگشت سریع فرزند به خانه، حزن از بین می رود.

وی با ارائه یک مثال ریاضی به بررسی نسبت عمر ما در این دنیا نسبت به زندگی پس از مرگ پرداخت. رمضانی گفت اگر کسی 70 سال در این دنیا زندگی کند، تنها یک درصد از زندگی خود را در این دنیا سپری کرده است. او با ذکر اعدادی بالاتر، مانند 500 سال، 1000 سال، و غیره، به این نتیجه رسید که هر چه زمان زندگی پس از مرگ طولانی تر شود، نسبت عمر ما در این دنیا به صفر نزدیک تر می شود. با توجه به اینکه زندگی پس از مرگ ابدی است، در واقع ما صفر درصد از زندگی خود را در این دنیا می گذرانیم. این نگرش باعث می شود که ما نسبت به تعلقات دنیوی کمتر دلبسته شویم و ارتباط عمیق تری با خداوند برقرار کنیم، که در نهایت به کاهش حزن و افزایش آرامش روحی منجر می شود.

انتهای پیام/