نظرسنجی ناقص شریفی زارچی از اساتیدشریف و پاسخ هوش مصنوعی

خبرگزاری تسنیم، علی شریفی زارچی، استاد کامپیوتر و بعضا خبرساز دانشگاه صنعتی شریف در جدیدترین اظهارات خود ادعا کرده بود 89 درصد از اساتید دانشگاه شریف مذاکره با ترامپ را به صلاح کشور می دانند.

مستندات ادعای وی در این خصوص برپایه نظرسنجی از اساتید دانشگاه شریف در یک گروه تلگرامی است. گروهی که  تنها 50 درصد از اساتید دانشگاه در آن عضویت دارند و در عین حال تنها 15 درصد از اساتید حاضر در همین گروه نیز در نظرسنجی وی شرکت کردند. البته او به این موضوع در اعلام نتایج نظرسنجی خود اشاره ای نمی کند.

برخی از دانشجویان بسیج دانشجویی شریف با توجه به تخصص این استاد دانشگاه در هوش مصنوعی با اعلام شرایط و فضایی که او نسبت به نظرسنجی در آن اقدام کرده است از هوش مصنوعی (chatGPT) خواستند وضعیت و درصد قبولی نظرسنجی وی را بررسی و تحلیل کند.

این هوش مصنوعی ضمن وارد دانستن ایراداتی نسبت به نظرسنجی انجام شده  و اذعان به وجود اشکالاتی در سوگیری نمونه ای و سوگیری عدم پاسخ در این نظرسنجی، اعلام کرده است به دلیل اینکه گروه تلگرامی که این استاد شریف  در آن نظرسنجی کرده است شامل کمتر از 50 درصد از اساتید است لذا نتیجه اعلام شده قابل تعمیم به همه اساتید دانشگاه نیست.

این هوش مصنوعی در پاسخ خود توصیه های علمی به این استاد کامپیوتر شریف درباره نحوه صحیح برگزاری نظرسنجی کرده است که در ادامه می بینید:

دانشجویان بسیجی دانشگاه شریف در واکنش به این موضوع در توئیت رسمی خود اعلام کردند:

چطور برخی اساتید در علم و فن به تجربه تمسک می جویند و به دانش روز که بر تجربه بنا شده اهتمام می ورزند، اما در نحوه ی تعامل با زورگویان جهان به تجربه ی گذشتگان نمی نگرند؟ ای کاش در این دانشگاه سه واحد تجربه تعامل با آمریکا نیز تدریس شود!

اما نکته ی مهم تر اینجاست که چرا آقای زارچی تلاش دارد القا کند که اساتید شریف مذاکره با آمریکا را به نفع کشور می دانند؟ درحالی که تجربه کشور خودمان به ما نشان می دهد ما هیچ وقت از مذاکره با آمریکا خیری ندیدیم و اعتماد به آمریکا در زمان های مختلف همیشه برای ما آسیب زا بوده است. کودتای 28 مرداد 1332، توافق الجزایر، عقب نشینی هسته ای داوطلبانه در اوایل دهه ی 80 و درنهایت توافق برجام همه به ما نشان می دهند که مذاکره با آمریکا همیشه برای کشور مایه شر بوده و هیچ خیری برای ما نداشته است.

البته  اساتید دانشگاه شریف به درجات علمی والایی دست یافته اند که توانستند به عضویت هیئت علمی دانشگاه برجسته ی شریف درآیند. در این صورت این سوال به وجود می آید که چطور این اساتید در علم و فن به تجربه تمسک می جویند و به دانش روز که فلسفه اش بر مبنای تجربه سوار شده به شدت اهتمام می ورزند، اما در نحوه ی تعامل با ابرقدرت ها و زورگویان به تجربه ی گذشتگان نمی نگرند؟ چرا اعتقاد دارند در دانش باید ایدئولوژی را کنار گذاشت و به تجربه اکتفا کرد اما در مسائل سیاسی می توان بارها از تجربه عبور کرد و صرفا با ایدئولوژی های غیررئالیستی در روابط بین الملل تصمیم گرفت؟

به گزارش تسنیم، شریفی زارچی در ماجرای قطع همکاری دانشگاه شریف با خود در شهریور سال 1402 نیز وارونه نمایی کرد و  این موضوع را به موضع گیری های خود در اغتشاشات سال 1401 ربط داد و آن را سیاسی خواندند.

این در حالی بود که اعضای هیئت اجرایی جذب دانشگاه دلیل این موضوع را پایان همکاری مهلت  5 ساله قرارداد پیمانی وی با دانشگاه شریف و عدم ارایه مستندات و فعالیت های علمی از سوی این استاد دانشگاه برای بررسی در این هیئت اعلام کرده بودند.

در بخشی از نامه قطع همکاری ارسال شده به شریفی زارچی که توسط دبیر هیئت اجرایی جذب جهت اجرا به رییس دانشگاه ابلاغ شده، آمده بود: دانشگاه با توجه به پایان مهلت پنج ساله قرارداد پیمانی ایشان، سه مرتبه در تاریخ های 27 خرداد 1400 و 30 آذر 1400 و 5 شهریور 1401 در نامه هایی، از وی خواسته است تا مستندات علمی خود را برای تمدید قرارداد یا تبدیل وضعیت ارائه کند.

وی سال تحصیلی جدید دوباره همکاری رسمی خود با این دانشگاه را آغاز کرد. هر چند تلاش شد حضور او به تغییر دولت ربط داده شود اما طبق برخی شنیده وی در اسفندماه سال 1402 نامه نگاری هایی را صورت می دهد و نهایتا در فروردین 1403 با بازگشت این استاد دانشگاه شریف به دانشگاه موافقت می شود و از همان روز فرآیند اداری این کار دوباره به جریان می افتد.

انتهای پیام/