پروژه اسرائیل برای بلعیدن اراضی عربی/ سازشکاران بیدار شوند

خبرگزاری تسنیم، بعد از عملیات تاریخی طوفان الاقصی و شکست اطلاعاتی و امنیتی مفتضحانه رژیم صهیونیستی، این رژیم بزرگترین جنگ نسل کشی عصر جدید را علیه غیرنظامیان بی دفاع در مساحت کوچکی به نام نوار غزه آغاز کرد تا کل این منطقه را با خاک ویران و مردمش را هم از آنجا بیرون کند.

از همان ابتدای عملیات طوفان الاقصی، حزب الله لبنان به رهبری شهید سید حسن نصرالله، به این نبرد پیوست و اجازه نداد که رژیم اشغالگر با همه قوا متمرکز بر نوار غزه شده و مقاومت را در آنجا شکست دهد.

ماجرای جنبش افراطی صهیونیستی برای اشغال جنوب لبنان چیست؟

در همین حال یک جریان عمومی در محافل مختلف جامعه صهیونیستی برای آغاز جنگ بزرگ علیه لبنان به راه افتاد و صدای برخی از سیاستمداران و محافل صهیونیست در شهرک های شمالی بلند شد که خواستار انجام حمله بزرگی ضد لبنان و اشغال جنوب این کشور بودند.

همزمان با اعلام آغاز عملیات زمینی ارتش رژیم صهیونیستی در جنوب لبنان در 30 سپتامبر سال گذشته میلادی، یک جنبش تحریک آمیز توسط شهرک نشینان افراطی صهیونیست تحت عنوان «بیدار شو ای شمال»، در جبهه شمالی فلسطین اشغالی به راه افتاد و یک برنامه تبلیغاتی تحریک کننده برای فروش املاک جدید در جنوب لبنان از جمله خانه هایی با استخر و چشم انداز شگفت انگیز به مبلغ 80 هزار دلار را اجرا می کرد.

این گروه از شهرک نشینان افراطی صهیونیست در شمال فلسطین اشغالی صفحه ای در شبکه های اجتماعی به این منظور ایجاد کرده و تصاویر خیالی املاکی را در جنوب لبنان که هنوز ساخته نشده اند، منتشر و زیر آن می نوشتند: «آیا رویای داشتن خانه ای بزرگ مشرف به کوه های برفی لبنان در سرزمین اجدادی ما را ندارید»!

در همان زمان همچنین بسیاری از کاربران صهیونیست با انجام تبلیغاتی در شبکه های اجتماعی، لبنان را «سرزمین اجدادی یهودیان» معرفی می کردند و تاکید داشتند که باید روزی یهودیان، کل لبنان را به اشغال خودشان در بیاورند.

دکتر «جیمز دورسی» یکی از اعضای دانشکده مطالعات بین المللی راجار اتنام در سنگاپور در این زمینه می گوید: این منطق انتقام جویانه در جامعه اسرائیلی بسیار رواج پیدا کرده و پیامدهای خطرناکی دارد؛ به ویژه اینکه همزمان با جنگ غزه اسرائیلی ها در تلاش برای تصرف اراضی بیشتر از سوریه در مجاورت جولان اشغالی و تسریع روند شهرک سازی در کرانه باختری هستند.

پروژه اشغالگری صهیونیست ها از کجا آغاز شد؟

شاید برخی که با تاریخ تحولات منطقه و به ویژه فلسطین آشنایی ندارند، تصور کنند تحرکات متجاوزانه و اشغالگرانه که امروز رژیم صهیونیستی در اراضی عربی انجام می دهد محصول تحولات مربوط به عملیات طوفان الاقصی است. اما واقعیت آن است که قدمت این طرح های اشغالگرانه و خطرناک، به اندازه قدمت خود پروژه صهیونیسم است و در اسناد ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی و حتی قبل از آغاز اشغالگری صهیونیست ها در فلسطین اشغالی در سال 1948 ، این ایده ها مطرح شده بود.

در اسناد ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی آمده است که «اسرائیل باید خودش را برای یک سری جنگ های متعدد آماده کند تا بتواند آزادی «کشور» را کامل کرده و مرزهای آن را در همه جهات گسترش دهد».

برای رسیدن به این هدف، رژیم صهیونیستی طرح های زیادی را تدوین کرد که شاید یکی از برجسته ترین آنها طرحی باشد که به طرح «نوِو» معروف شد. این یک مطالعه جامع است که توسط ارتش رژیم صهیونیستی در سال 1953 با هدف تثبیت یک ایدئولوژی نظامی که طبق آن مرزهای اسرائیل در همه جهات تغییر شکل می دادند و گسترش می یافتند، انجام گرفت.

به عنوان مثال طبق طرح مذکور، در جبهه جنوبی اسرائیل (فلسطین اشغالی) باید شبه جزیره سینا، کل کرانه باختری و شرق اردن به اسرائیل ضمیمه گردد. این طرح همچنین خواستار الحاق مناطق حوران، جولان، قله کوه حرمون در سوریه و جنوب لبنان از سمت شمال به اسرائیل بوده و تاکید دارد که صحرای سوریه هم باید از سمت شرق به اسرائیل ملحق گردد.

از آنجایی که ساکنان مناطق مذکور، همگی عرب هستند، در طرح نوو تاکید شده که باید جمعیت این مناطق با هدف حفظ «هویت یهودی اسرائیل» از آنجا اخراج شوند.

«آلون و لبنان» نمونه بارز از تفکر خطرناک صهیونیستی درباره اراضی عربی

در همین زمینه سایت های شبکه های اجتماعی در ژوئن گذشته کلیپی منتشر کردند که بازتاب بسیار زیادی داشت و خشم اعراب به ویژه لبنانی ها را برانگیخت. در این کلیپ یک شهرک نشین صهیونیست در حال خواندن کتابی تحت عنوان «آلون و لبنان» برای کودکان خود بود. این کتاب، داستان پسری به نام آلون را روایت می کند که در یک شهرک صهیونیستی در شمال فلسطین اشغالی زندگی می کند، اما این پسر معتقد است که باید در لبنان زندگی کند و لبنان بخشی از سرزمین «موعود اسرائیل» است که از آن جدا شده است.

روزنامه عبری هاآرتص در گزارشی درباره این کتاب اعلام کرد که نویسنده کتاب آلون و لبنان، شخصی به نام «آموس عزاریا» مدرس دانشگاه آریل اسرائیل و بنیانگذار جنبش «اوری تسافون» (بیدار شو ای شمال) است که خواستار استقرار اسرائیلی ها در جنوب لبنان شده است.

در همین زمینه طی ماه های گذشته پیام های تهدیدآمیز زیادی از سوی صهیونیست ها برای ساکنان جنوب لبنان فرستاده می شد و به آنها دستور می داد که زمین ها و خانه های خود را ترک و تخلیه کنند تا یهودیان بتوانند در آنجا ساکن شوند. جنبش اوری تسافون که نام آن در عربی به معنای بیدار شو ای شمال است، یک جنبش تندروی شهرک سازی صهیونیستی به شمار می رود که در مارس 2024 تاسیس شد.

رویای صهیونیست ها برای شهرک سازی در جنوب لبنان

این جنبش ابتدا با ده ها عضو تاسیس شد، اما در عرض چند ماه توانست یک جامعه دیجیتال کامل از طریق وب سایت و پلتفرم های رسانه های اجتماعی بسازد که به جذب اعضای جدید کمک زیادی کرد؛ تا جایی که تعداد اعضای آن در حال حاضر به 3000 نفر می رسد.

جنبش مذکور از طریق بسیاری از فعالیت ها از جمله برگزاری تظاهرات ها و راهپیمایی ها به سمت جنوب لبنان و طراحی برنامه های تبلیغاتی، از جمله درست کردن پوسترهایی که در آن تصاویری از جنوب لبنان چاپ شده بود، به دنبال تقویت حضور خود در میدان بود. فعالیت های جنبش بیدار شو شمال، به همین جا ختم نشد؛ بلکه این جنبش در وب سایت رسمی خود نقشه ای را منتشر کرد که شامل مکان 300 سکونتگاه ساختگی اسرائیلی در جنوب لبنان بود و در آن اسرائیلی ها نام مناطق جنوب لبنان را به نام های عبری تغییر داده بودند.

این روش معمول اشغالگری رژیم صهیونیستی است که در سال 1948 از فلسطین آغاز شد و صهیونیست ها نام مناطق فلسطینی را به نام های جعلی عبری تغییر دادند.

رسانه عبری: نتانیاهو طرحی خبیثانه برای تقسیم سوریه دارد از جولان به جرمانا؛مسئله اسرائیل با سوریه فراتر از اسد است طرح تقسیم سوریه روی میز نهادهای رژیم صهیونیستی

به گزارش روزنامه عبری جروز الم پست، علی رغم اجرایی شدن توافق آتش بس میان لبنان و اسرائیل، اما جنبش بیدار شو ای شمال همچنان به فعالیت های خود ادامه می دهد و خواستار اسکان اسرائیلی ها در جنوب لبنان است.

روزنامه تایمز آو رژیم صهیونیستی هم گزارش داد که اعضای جنبش بیدار شو ای شمال، ادعا می کنند از مرزها عبور کرده و چادرها و ایست بازرسی هایی در جنوب لبنان درست کرده و در آنجا مشغول درختکاری هستند. اما ارتش اسرائیلی این ادعاها را تکذیب و اعلام کرد که اعضای جنبش مذکور وارد لبنان نشده و تنها اردوگاهی را در نزدیکی شهرک های مرزی اسرائیل( فلسطین اشغالی) و لبنان برپا کرده اند.

این در حالی است که اعضای جنبش موسوم به بیدار شو ای شمال همچنان تاکید دارند که از مرزها عبور کرده و وارد مناطقی در جنوب لبنان شده اند که ارتش اسرائیل بر آنجا سیطره ندارد.

این جنبش هم طبق همان سیاست دروغین کابینه و ارتش رژیم صهیونیستی پیش می رود و ادعا می کند که هدف آن از استقرار در جنوب لبنان، حفظ امنیت اسرائیلی ها در برابر موشک های حزب الله است.

سرزمین موعود موهوم صهیونیست ها و بلعیدن اراضی عربی

اما «آکیوا الدار» نویسنده و تحلیلگر صهیونیست در این زمینه گفت که امنیت بهانه ای است که جنبش های شهرک سازی اسرائیل از آن به عنوان سلاحی برای فریب افکار عمومی استفاده و آنها را متقاعد می کند که هر آنچه که این جنبش ها انجام می دهند، در خدمت اهداف عالی اسرائیل است.

جنبش موسوم به بیدار شو ای شمال، توجیهات خود را طبق داستان ها و روایت های ادعایی از تورات ارائه می دهد. آنها همچنین به روایت های جعلی مربوط به سرزمین موعود اسرائیل و رویای برپایی سرزمین یهود اشاره می کنند و مدعی حق حاکمیت بر نوار غزه، جنوب لبنان و کل ارتفاعات جولان هستند. آنها در ادعاهایی مضحک می گویند که طبق دستور تورات، قرار گرفتن این مناطق در اختیار غیر یهودی ها عملی ناپسند است و یهودیان باید مناطق خود را پس بگیرند!

ایدئولوژی جنبش بیدارشو ای شمال، با دیدگاه خاخام ها و یهودی های افراطی که اشغالگری را اقدامی مقدس و گسترش شهرک سازی های اسرائیل و کشتار مردم بومی اراضی عربی را خواست خداوند می دانند، تطابق دارد.

رسانه های عبری گزارش می دهند که جنبش موسوم به بیدارشو ای شمال، یک جنبش حاشیه ای و بدون وزنه سیاسی واقعی در جامعه اسرائیل است و پیش از این هم جنبش های مشابه زیادی تشکیل شده بود. بارزترین نمونه در این زمینه جنبش شهرک سازی در شهر الخلیل در کرانه باختری است که توسط گروهی از شهرک نشینان حاشیه ای و افراطی ایجاد شد، اما این شهرک نشینان توانستند کابینه اسرائیل را وادار به دادن امتیازاتی کنند و به شکل غیرقانونی به رسمیت شناخته شدند.

در این زمینه جنبش موسوم به بیدارشو ای شمال، اعلام کرد که مدل شهرک سازی که این جنبش در جنوب لبنان به دنبال آن است، شبیه مدل شهرک سازی در کرانه باختری نخواهد بود؛ بلکه بیشتر مشابه شهرک سازی های اسرائیل در ارتفاعات جولان سوریه است که در سال 1967 به اشغال اسرائیل درآمد و توانست جمعیت سوریه را از آنجا را بیرون کند.

پروژه خطرناک «اسرائیل بزرگ» و هشدار برای سازشکاران

اسعد عبدالرحمان، محقق و پزشک فلسطینی در این زمینه می گوید صهیونیست ها با جاه طلبی های خود همواره سعی دارند از هر فرصتی برای اشغال بیشتر اراضی عربی استفاده کنند و مبنای پروژه صهیونیسم هم اشغالگری است.

در یک کنفرانس مطبوعاتی که در 4 فوریه برگزار شد، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تمایل این کشور را برای مالکیت نوار غزه و سپس تبدیل آن به یک اقامتگاه گردشگری برای ثروتمندان ابراز کرد و علنا گفت که فلسطینی ها باید به کشورهای همسایه آواره شوند.

روزنامه گاردین در واکنش به این طرح ترا مپ گفت که این پیشنهاد یادآور دورانی است که قوانین جنگل بر جهان حاکم بود؛ جایی که جانوران بزرگ و گرسنه، جانوران کوچک را می خوردند و جانوران کوچک یا باید خورده می شدند یا فرار می کردند.

پیشنهاد مذکور ترامپ با استقبال گسترده صهیونیست ها و خشم اعراب و مسلمانان همراه شد.

همزمان با آن شاهد هجوم گسترده ارتش رژیم صهیونیستی به خاک سوریه بعد از سقوط دولت بشار اسد هستیم؛ جایی که منطقه کوه حرمون و منطقه حائل میان سوریه و ارتفاعات جولان که در اشغال صهیونیست ها بود، اکنون کاملاً به اشغال این رژیم درآمده و اشغالگران صهیونیست در جنوب سوریه، جولان می دهند و تا دروازه های دمشق هم آمده اند.

الی پری، روزنامه نگار صهیونیست در مقاله ای در این زمینه اعلام کرد که اعضای جنبش بیدار شو ای شمال، همچنین خواستار شهرک سازی در بخش هایی از سرزمین سوریه هستند و این موضوع را بررسی می کنند که آیا امکان سرمایه گذاری و خرید ملک برای اسرائیلی ها در سوریه وجود دارد یا نه.

همه این تحولات این سوال مهم را مطرح می کند که مرزهایی که صهیونیست ها برای اشغال اراضی عربی در نظر گرفته اند، قرار است کجا متوقف شود. دالیا شیندلین، تحلیلگر افکار عمومی بین المللی و مشاور راهبردی اسرائیلی در مقاله ای در روزنامه عبری هاآرتص گفت که آیا واقعا اسرائیل به دنبال برپایی یک امپراتوری در خاورمیانه مشابه امپراتوری های قرون وسطی است؟

عبدالوهاب المصیری، متفکر عرب زبان در کتاب «مقدمه ای بر منازعه اعراب و اسرائیل»، می گوید: تفکر صهیونیسم در محیط امپرالیستی غربی شکل گرفته و رشد کرده و توسعه طلبی از عناصر جدا نشدنی این تفکر است. «تئودور هرتزل» اولین رهبر جنبش صهیونیسم، منطقه اولیه برای تاسیس «دولت یهودی» را در حدود 70 هزار کیلومتر مربع در نظر گرفته و مکان آن را روی نقشه ای که شامل سرزمین های واقع میان رود نیل در مصر تا رود فرات در عراق بود تعیین کرد.

این توسعه طلبی بی پایان صهیونیست ها یکی از انگیزه های تبدیل رژیم جعلی اسرائیل به «رژیمی» بدون قانون اساسی از زمان آغاز اشغالگری آن در فلسطین از سال 1948 بود؛ زیرا تدوین قانون اساسی رسمی برای رژیم صهیونیستی مستلزم تعیین دقیق مرزهاست و اگر این مرزها تعیین گردند، در واقع مانعی در برابر رویاهای توسعه طلبانه آن می شوند. یوری اونری، عضو سابق کنست و روزنامه نگار چپ گرای صهیونیست می گوید که اگر فرصتی فراهم باشد، طمع صهیونیست ها برای توسعه مرزهای خود از مرزهای «اسرائیل بزرگ» هم فراتر خواهد رفت.

قابل توجه است که طبق جاطلبی ها و نقشه ای که صهیونیست ها ترسیم کرده اند، اراضی عربی که آنها به دنبال اشغالش هستند، شامل همه کشورهای عربی منطقه، به ویژه کشورهایی که حاکمان آنها دست دوستی و سازش با اسرائیل داده اند هم می شود که این به خودی خود، یک هشدار بزرگ برای سازشکاران است تا از خواب غفلت بیدار شوند.

انتهای پیام/