اسکار یا جشن آزادی صهیونیست ها /موج وسیعی از تمجید از یهودیان وابسته به دستگاه ایدئولوژیک هالیوود در راه است؟

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - تا ساعات آینده نود و هفتمین جشن آکادمی اسکار برگزار و برندگان معرفی خواهند شد.

لیست نامزدهای جوایز اسکار 2025، حضور قابل توجهی از استعدادهای یهودی حامی صهیونیست در هالیوود را برجسته می کند.

بر اساس یک طراحی انحصاری و با توجه به قتل عام گسترده رژیم اشغالگر در خاورمیانه، این مراسم حتی با توجه به رویکرد ضدترامپ آکادمی و یا رویکردهای بشردوستانه جعلی اعضا،تمرکز اهدای جوایز با همان نگرش صهیونیستی انجام خواهد شد.

یهودیان صهیونیست بر هالیوود تسلط خاصی دارند و امسال در شاخه های مختلف، نامزدهای فراوانی حضور دارند که مورد حمایت اکوسیستم مذکور هستند و این موضوع در طول سال های برگزاری این مراسم توسط مجریان و ارائه دهندگان جوایز اسکار دستمایه شوخی و موضوعات پرحاشیه بوده است.

گاهی برخی حاضران با اظهارات ضد صهیونیستی در رسته یهودستیزی قرار گرفته اند و به همین دلیل است که هیچ گاه نمی توان مل گیبسون «شجاع دل» را در سال های اخیر روی سن اسکار دید.

با این حال، اسکار همواره شاهد لحظات پرحاشیه متنی و فرامتنی، برای حلقه صهیونیست های فعال در هالیوود بوده است.

باب هوپ

به جشن آزادی صهیونیست ها خوش آمدید!

در سال 1968،باب هوپ، مجری باسابقه مراسم اسکار، مونولوگ خود را با این جمله آغاز کرد: « به مراسم جوایز آکادمی خوش آمدید، یا همان طور که شناخته می شود، پسح. (هم چنین معروف به فطیر، عید آزادی قوم یهود)

این شوخی که موجب خنده حضار شد، نیازی به توضیح ندارد. لحن آرام او اشاره ای طعنه آمیز به این واقعیت بود که در تمام دوران حرفه ای خود از سوی اسکار نادیده گرفته شد و حتی نامزد هم نشد، چه برسد به برنده شدن. در عین حال، این جمله به نوعی اشاره ای آگاهانه و دوستانه ای به ترکیب یهودی حاضران در مراسم بود.

سال بعد، «باربرا استرایسند» جایزه بهترین بازیگر زن را برای نسخه سینمایی «دختر شوخ» دریافت کرد، فیلمی که او در آن نقش اصلی را بازی کرد و پیش از آن نمایشی از همین فیلمنامه در برادوی اجرا شد. فیلم بر اساس داستان واقعی کمدین یهودی مشهور، فانی باریس، ستاره برادوی است که با قماربازی یهودی معروفی به نام جولیوس آرنشتاین ازدواج کرد.

باربرا استرایسند

این فیلم توسط ری استارک، داماد باریس، تولید شد و ساخت نسخه سینمایی؛ موفقیت زیادی در حرفه اش به عنوان تهیه کننده، به ویژه در ساخت نسخه های سینمایی نمایش های نیل سایمون، داشت.

برنده شدن استرایسند عجیب بود. او این جایزه را همراه با کاترین هپبورن برای ایفای نقش در فیلم «شیر در زمستان» به صورت اشتراکی دریافت کرد.

از آنجا که هپبورن در مراسم حضور نداشت، استرایسند با اولین جمله از دختر شوخ ،"سلام، زیبای من" به مجسمه خود اشاره کرد.او در پایان سخنرانی خود گفت: می خواهم از همه اعضای آکادمی تشکر کنم، به نظر من این یک نمونه کلاسیک از نگاه یهودی به زندگی است.

باربرا استرایسند نفر وسط حامی همیشگی رژیم صهیونیستی

این اظهارات استرایسند اهمیت نگرش به برجسته سازی متنی و فرامتنی حلقه یهودیان صهیونیسم فعال در هالیوود را آشکارتر می کند و این نگرش طی سال های اخیر تبدیل به مشی آکادمی شده است.

این جایزه اشتراکی یکی از معدود موارد استثنا، در تاریخ برگزاری آکادمی اسکار است که بر تقدم نگرش صهیونیستی آکادمی بر نقش آفرینی متفاوت جواَن وودوارد و وَنِسا ردگریو، (سایر نامزدهای این بخش) صحه می گذارد.

همین مسئله بسیار مناقشه برانگیز شد و احتمالا رفتارها و اظهارات بعدی «ردگریو» در زمان بردن جایزه اسکار، ارتباط مستقیمی به کنار گذاشته شدن او به نفع استرایسند یهودی داشت.

وَنِسا ردگریو

حامی مردم فلسطین ، در محفل صهیونیست ها آتش به پا کرد

نه سال بعد، سوم آپریل 1978 [شامگاه دوشنبه 14 فروردین 57] وَنِسا ردگریو بالاخره جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در نقش شخصیت اصلی در فیلم«جولیا» دریافت کرد.

او در شب اهدای جوایز اسکار جنجال بزرگی در محل برگزاری مراسم به پا کرد، جنجالی که با واکنش صهیونیست های افراطی علیه این هنرپیشه انگلیسی همراه بود . او برنده ی بهترین بازیگر نقش مکمل زن در فیلم ضد نازی «جولیا» شد. اما ماجرا چه بود؟

وَنِسا ردگریو

با این حال ردگریو زمانی که روی صحنه رفت، اسرائیل را یک دولت "فاشیستی" خواند و از حضار تشکر کرد که از تهدیدات "گروهی کوچک از اوباش صهیونیست" نمی ترسند و این اظهارات باعث شد که صدای تعجب و هوکردن از میان جمعیت بلند شود. فیلم به رابطه لیلیان هلمن ( جین فوندا ) و شخصیتی خیالی می پرداخت که به یهودیان در فرار از اتریش در دهه 1930 کمک کرد.این کاراکتر بر اساس شخصیت واقعی مورئل گاردینر، روان کاو ثروتمند آمریکایی طراحی شده بود.

ردگریو این فرصت را برای کسب احترام همکارانش بدون ایجاد جنجال از دست نداد. او ازحامیان سرسخت « سازمان آزادی بخش فلسطین » یاسر عرفات، مستندی در حمایت از این نهاد ساخت و دیدگاه هایش درباره اسرائیل شناخته شده بود. وی در فیلم مستند «فلسطینی ها» ایفای نقش کرد و تمرکز این مستند روی آوارگان فلسطینی بود.

علی رغم تبلیغات شدید گروه های افراطی صهیونیستی علیه این بازیگر، هنرپیشه مشهور انگلیسی به دلیل ایفای نقش یک ضد نازی منجی یهودیان جایزه ی اسکار نقش مکمل را دریافت کرد . این موضوع موید آن است که آکادمی اسکار سرسختانه از اصول داوری خود در توجه به حلقه مورد حمایت صهیونیست ها و چهره سازی از نمادهای آیکونیک صهیونیستی عقب نشینی نکرد.

با این حال ردگریو زمانی که روی صحنه رفت، اسرائیل را یک دولت "فاشیستی" خواند و از حضار تشکر کرد که از تهدیدات "گروهی کوچک از اوباش صهیونیست" نمی ترسند و این اظهارات باعث شد که صدای تعجب و هوکردن از میان جمعیت بلند شود.

روزنامه کیهان در نخستین روزهای انتشار پس از تعطیلات نوروز سال 1357، این ماجرا را دستمایه قرار داد و گزارشی تفصیلی درباره حواشی این اسکار و اظهارات بازیگر انگلیسی نوشت. در گزارش این روزنامه آمده است:

تظاهرکنندگان یهودی دیروز [دوشنبه 14 فروردین 57] در برابر سالن پخش جوایز اسکار یک تصویر عرفات را آتش زدند و خواستار تحریم ردگریو شدند.ونسا ردگریو به هنگام دریافت جایزه ی اسکار اعلام داشت که او مخالف دار و دسته ی کوچکی از اوباش های صهیونیست است که رفتارشان توهینی به یهودیان سراسر جهان است. او گفت که از مبارزات ضد فاشیستی در سراسر جهان حمایت کرده و خواهد کرد.

هنرپیشه ی انگلیسی پس از دریافت جایزه به خبرنگاران گفت که: « من مخالف صهیونیسم ام ولی از یهودیان در مبارزه ی طولانی شان علیه فاشیزم و اختناق دفاع می کنم. این دار و دسته ی کوچک اوباش صهیونیست نماینده ی مردم یهودی نیستند و رفتارشان توهینی به یهودیان سراسر جهان است. »

هم زمان با تظاهرات گروه های صهیونیستی، گروه های فلسطینی و عرب نیز تظاهراتی به طرفداری ونسا ردگریو ترتیب دادند. شدت این تظاهرات به حدی بود که [شامگاه دوشنبه 14 فروردین 57] 500 مامور پلیس سالن محل اعطای جوایز اسکار را در محاصره گرفتند.

سازمان های یهودی آمریکا از استودیوها و شرکت های فیلم برداری خواسته اند که ونسا ردگریو و فیلم های او را تحریم کنند. جالب است که در فیلم «جولیا» ونسا ردگریو نقش زن مبارزی را بازی می کند که عضو یک سازمان زیرزمینی مبارزه با نازی هاست.

پدی چایفسکی، فیلمنامه نویس یهودی و برنده سه اسکار، وقتی نوبت به او رسید تا روی صحنه برود، ردگریو را در جای خود قرار داد و گفت: " خسته و درمانده است از اینکه مردم جوایز آکادمی را برای پیشبرد تبلیغات سیاسی شخصی خود استفاده می کنند. دوست دارم به خانم ردگریو پیشنهاد کنم که برنده شدن او در جوایز آکادمی لحظه ای تاریخی نیست، نیازی به اعلامیه ندارد و یک 'تشکر' ساده کافی بود. " در این جنجال، نکته قابل توجه این بود که جان تراولتا، بازیگر معروف که در آن زمان به لطف موفقیت فیلم * تب یکشنبه شب در اوج شهرت بود، نام ونسا ردگریو را به عنوان برنده اعلام کرد.

فیلم های آلن به طور کلی — شامل نامزدی های بهترین فیلم، کارگردان، فیلمنامه و بازیگر و بازیگر زن — او را به پرافتخارترین فیلمساز یهودی نامزد اسکار تبدیل کرد.
سال 1978 سال پرهیجانی در مراسم اسکار بود. با تمام جنجال هایی که پیرامون ردگریو، چایفسکی،« سازمان آزادی بخش فلسطین » و به حاشیه رانده شدن مراسم توسط سیاست ها وجود داشت، خبر واقعی آن سال تاج گذاری وودی آلن به عنوان بزرگترین فیلمساز آمریکایی برای یکی از یهودی ترین فیلم هایش، آنی هال بود.

این فیلم موفق شد جنگ ستارگان را شکست دهد و جایزه بهترین فیلم را بگیرد، جوایز بهترین بازیگر زن (دیان کیتون)، بهترین کارگردان (آلن) و بهترین فیلمنامه اورجینال (آلن، مارشال بریکمَن) را هم دریافت کرد.

تا چند هفته قبل از اکران فیلم، عنوان کاری آن «آنه دونیا» بود. کمپین تبلیغاتی یک میلیون دلاری برای فیلم با همین عنوان نشان می داد که انتشار آن تحت این عنوان بی فایده است، بنابراین فیلمسازان مجبور شدند به دنبال نام دیگری بگردند.

فیلم های آلن به طور کلی — شامل نامزدی های بهترین فیلم، کارگردان، فیلمنامه و بازیگر و بازیگر زن — او را به پرافتخارترین فیلمساز یهودی نامزد اسکار تبدیل کرد. اما او در مراسم اسکار 1978 غیبت داشت، زیرا بعد از اجرا با گروه موسیقی جَز خود، به خانه برگشت، تلفنش را قطع کرد و قبل از برنده شدن در بخش بهترین فیلم خوابید.

اما مهمترین نقطه عطف توجه آکادمی به مراسم سال 1994 باز می گردد که حتی روزنامه های مشهور اسرائیلی تا مدت ها آنرا نقطه عطف تاریخ اسکار قلمداد می کردند. استیون اسپیلبرگ به عنوان یک فیلمساز جدی سال ها در هالیوود فعالیت می کرد اما فیلم «فهرست شیندلر» پایگاه حرفه ای او را تثبیت کرد.

فیلم های محبوب اسپیلبرگ، از جمله آرواره ها و برخورد نزدیک از نوع سوم ،هیچ کدام در اسکار جایزه ای دریافت نکردند، اما با فیلم فهرست شیندلر در 21 مارس 1994 او جوایز بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را به خانه برد.

این فیلم نامزد دریافت دوازده جایزه اسکار شد و هفت جایزه از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم نامه اقتباسی و بهترین موسیقی متن را برنده شد و جوایز متعدد دیگری از جمله هفت جایزه بفتا و سه جایزه گلدن گلوب کسب کرد.

در سال 2007، نام فهرست شیندلر از سوی انستیتوی فیلم آمریکا در رتبه هشتم فهرست 100 بهترین فیلم آمریکایی تمام دوران قرار گرفت. این فیلم در سال 2004 از سوی کتابخانه کنگره به جهت اهمیتی که «از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیبایی شناختی» داشت، برای قرارگیری در فهرست فهرست ملی ثبت فیلم ایالات متحده انتخاب شد.

جمع صهیونیست ها جمع است

استیو مارتین در سخنرانی افتتاحیه خود به عنوان مجری اسکار در سال 2010، کریستوف والتز را در میان تماشاگران معرفی کرد و نقش او در فیلم «حرامزاده های لعنتی» که در آن یک نازی به دنبال پیدا کردن یهودیان بود، توصیف کرد. مارتین گفت: "کریستوف یک نازی است که به شدت به دنبال یافتن یهودیان است." سپس، با اشاره به حضار در مراسم اسکار، گفت: "خب کریستوف... معدن طلا!"

اما شاید بدترین لحظه یهودی تاریخ اسکار در سال 2013 بود، زمانی که ست مک فارلین، خالق «فمیلی گای» که پیش تر به خاطر شوخی های توهین آمیز ش در برنامه های تلویزیونی خود مورد انتقاد قرار گرفته بود در یک شوخی طولانی با شخصیت تد ، به تلاش های این خرس برای جلب پذیرش در هالیوود و نزدیکی به یهودیان در صنعت سینما پرداخت و حتی در یک لحظه قول داد که پولی به اسرائیل اهدا کند.

این اولین و احتمالا آخرین باری بود که مک فارلین مراسم اسکار را میزبانی می کرد.

اسکار 2025 صهیونیست ها، سهامی خاص

نامزدهای جوایز اسکار 2025 حضور قابل توجه استعدادهای یهودی در هالیوود را برجسته می کند، زیرا چندین فیلمساز، بازیگر و خلاق در دسته بندی های مختلف مورد توجه قرار گرفته اند.

یکی از آثار شاخص، فیلم « یک درد واقعی» است که در دو بخش، از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین فیلمنامه اورجینال، نامزد شده است.

این فیلم که به کارگردانی و نویسندگی جسی آیزنبرگ ساخته شده، به مضامین جهانی همچون تروما و حافظه می پردازد و با تجربیات یهودیان در زمینه فقدان و تاب آوری همخوانی دارد. فیلمنامه احساسی آیزنبرگ به دلیل عمق عاطفی و جذابیت جهانی اش مورد تحسین قرار نگرفته، بلک این جامعه یهودی است که فیلم را تحسین کرده است.

در همین حال، فیلم بروتالیست با دریافت 10 نامزدی، از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگر مرد برای آدرین برودی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. اجرای برودی پیچیدگی های هویت و جابه جایی را به تصویر نمی کشد اما او نمادی از فیلم محبوب یهودیان پیانیست است و همان شمایل را دوباره در این فیلم تکرار کرده است.

این فیلم با بررسی موضوع مهاجرت و همگون سازی یهودیان در آمریکا پس از جنگ جهانی دوم، لحظات مهمی از تاریخ یهودیان را منعکس کرده و جایگاه آن ها را در هالیوود بیش از پیش تثبیت می کند.

تیموتی شالامه، که برای نقش آفرینی در نقش باب دیلن در فیلم یک ناشناخته کامل نامزد بهترین بازیگر مرد شده، با حساسیت خاصی این شخصیت را به تصویر کشیده که با پیشینه یهودی خودش نیز همخوانی دارد.اجرای شالامه سال های ابتدایی زندگی دیلن و کشمکش او با هویت را برجسته می کند، موضوعی که در داستان سرایی یهودی و همچنین زندگی این هنرمند نقش اساسی دارد.

در بخش مستند، « هیچ سرزمین دیگری» در شاخه بهترین مستند بلند نامزد شده است. این اثر به بررسی مناقشه اسرائیل و فلسطین می پردازد. فیلمسازان یهودی باسل عدرا، راشل سور، حمدان بلال و یووال آبراهام اثری تأثیرگذار خلق کرده اند که روایت های متداول را به چالش می کشد و به درک پیچیدگی های این منطقه کمک می کند.

همچنین، فیلم مستند-درام پنجم سپتامبر که بحران گروگان گیری المپیک مونیخ 1972 و کشتار ورزشکاران اسرائیلی توسط گروه فلسطینی سپتامبر سیاه را به تصویر می کشد، در بخش بهترین فیلمنامه اورجینال نامزد شده است.

دیگر نامزدهای یهودی شامل جرمی استرانگ، که برای نقش آفرینی در نقش روی کوهن در فیلم کارآموز نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شده، و مارک پلت، تهیه کننده فیلم شرور در شاخه بهترین فیلم.

همچنین، آهنگساز یهودی استیون شوارتز برای موسیقی متن اصلی خود نامزد شده و میران کرستین، تدوین گر این فیلم، نیز نامزدی دریافت جایزه شده است.

***مهدی قاسمی پاکرو