بومی سازی تکنولوژی، راهکار اقتصادی برای مستقل شدن در عرصه تولید و صنعت

بر این باورم که بومی سازی نه تنها یک راهکار اقتصادی منطقی است، بلکه به ما این امکان را می دهد تا به عنوان یک کشور مستقل در عرصه تولید و صنعت حضور داشته باشیم.

یکی از بزرگ ترین چالش های صنایع کشور، وابستگی به تأمین کنندگان خارجی برای خرید قطعات و تجهیزات است. این وابستگی، نه تنها ریسک هایی مانند افزایش قیمت ها و نوسانات ارزی را به همراه دارد، بلکه می تواند در زمان های بحران به محدودیت های جدی منجر شود. در این خصوص، بومی سازی و تولید داخلی قطعات می تواند به کاهش وابستگی به منابع خارجی کمک کند. با سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه در داخل کشور و حمایت از فناوری های بومی می توان نیازهای خود را به صورت مستقل تأمین و از آسیب پذیری ناشی از نوسانات بازار جهانی جلوگیری کرد.

بومی سازی همچنین به کاهش ارزبری تأمین قطعات و تجهیزات کمک شایانی می کند. با تولید داخلی، هزینه های ارزی مرتبط با واردات به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

اگر یک کارخانه فولاد بتواند به جای تأمین مواد اولیه و تجهیزات از خارج، از شرکت های داخلی استفاده کند، می تواند هزینه های تولید خود را کم کند و به این ترتیب، قیمت نهایی محصولات خود را به نفع مصرف کنندگان کاهش دهد. این تصمیم نه تنها به نفع کارخانه است، بلکه به اقتصاد کشور نیز کمک می کند.

کاهش ارزبری همچنین موجب افزایش توان رقابتی صنایع داخلی می شود. با کاهش هزینه ها، تولیدکنندگان می توانند با قیمت های مناسب، در بازارهای داخلی و خارجی رقابت کنند. این موضوع می تواند به افزایش صادرات و بهبود تراز تجاری کشور منجر شود.

توجه به بومی سازی همچنین فرصتی برای تقویت شرکت های دانش بنیان داخلی است. این شرکت ها با بهره گیری از دانش و تخصص داخلی می توانند در زمینه طراحی و تولید تجهیزات و قطعات پیشرفته فعالیت کنند. حمایت از این نوع شرکت ها نه تنها به شکوفایی نوآوری و فناوری در کشور کمک می کند، بلکه می تواند به توسعه یک اکوسیستم قوی فناوری و صنعتی منجر شود.

از دیگر مزایای بومی سازی ایجاد اشتغال برای سازندگان داخلی است. با سرمایه گذاری در تولید داخلی و حمایت از سازندگان بومی، فرصت های شغلی متعددی در حوزه های مختلف ایجاد می شود. این امر به تقویت اقتصاد ملی و کاهش نرخ بیکاری کمک می کند.

هم زمان با افزایش اشتغال، شاهد رونق اقتصادی بیشتری در کشور خواهیم بود و این امر به نوبه خود منجر به افزایش تولید و درآمد ملی می شود.

شرکت فولاد هرمزگان در طول فعالیت خود همواره به مقوله بومی سازی و ساخت داخل توجه کرده و توانسته طی چند سال گذشته، وابستگی خود را به واردات قطعات، تجهیزات، مواد اولیه و… به میزان زیادی کاهش دهد. به طوری که عمده مواد اولیه، نسوزها و برخی فروآلیاژهای موردنیاز فولاد هرمزگان از داخل تأمین می شوند.

ضمن اینکه در زمینه بومی سازی قطعات و تجهیزات حیاتی واحدهای تولیدی نیز به پیشرفت های قابل توجهی دست یافته ایم. به طوری که هم اکنون بیش از 60 درصد از نیازهای اساسی فولاد هرمزگان به تجهیزات و قطعات یدکی از داخل تأمین می شود، درحالی که این میزان چند سال قبل کمتر از 20 درصد بود.

ارزش، مواد اولیه، نسوز، قطعات و تجهیزات ساخت داخل فولاد هرمزگان در سال جاری به بیش از 36 میلیون دلار می رسد. اگر قرار بود این میزان تجهیز و قطعه را از خارج تأمین کنیم، متحمل هزینه گزافی می شدیم. به این ترتیب با بومی سازی علاوه بر جلوگیری از خروج ارز از کشور، به ساخت داخل و رونق صنایع جانبی فولاد نیز کمک کرده ایم.

نکته مهم دیگر این است که فولاد هرمزگان گام های اولیه را برای حرکت به سمت بومی سازی تکنولوژی برداشته و اقدامات اولیه را نیز آغاز کرده است. به طور مثال، این شرکت به دنبال ساخت دستگاه کوره دوار RHF در مقیاس صنعتی و بومی سازی آن به منظور استفاده از ضایعات و ایجاد ارزش افزوده است.

همچنین احداث پایلوت توسعه فناوری استحصال معادن کم عیار به روش بستر سیال (SMR) به عنوان یک پروژه تکنولوژی محور در دستور کار است. ضمن اینکه به دنبال بومی سازی فناوری تولید فولاد سبز با به کارگیری هیدروژن در خطوط تولید هستیم که در این خصوص اقدامات اولیه انجام شده است.

اکنون که ساخت تجهیزات و قطعات یدکی در داخل کشور رونق گرفته، باید از این مرحله عبور کنیم تا فصل جدیدی از بومی سازی در کشور آغاز شود. مهندسان و سازندگان توانمند کشور ما می توانند عمده تجهیزات و قطعات یدکی را بدون وابستگی به واردات بسازند. بااین حال عبور از این مرحله برای صنعت فولاد کشور ضروری است و باید به سمت بومی سازی تکنولوژی های روز دنیا و نرم افزارهای کاربردی برویم.

قطعاً شرکت های دانش بنیان کشور ما و جوانان این مرزوبوم توانایی این را دارند که بدون کمک خارجی و با توانمندی و خلاقیت های خود حتی پیچیده ترین فناوری های روز دنیا را نیز بومی سازی کنند. نیازمندی رسیدن به این هدف نیز اعتماد به شرکت های دانش بنیان و دادن فرصت به آن هاست.

مهم است که تأکید کنیم صنعت فولاد به عنوان یکی از ارکان اقتصادی کشور قادر است با سرمایه گذاری در تولید داخلی و حمایت از کسب وکارهای کوچک و متوسط، اشتغال زایی ایجاد کند. توسعه فعالیت های اقتصادی در این بخش می تواند به بهبود شرایط زندگی عموم مردم و کاهش فقر اقتصادی در کشور منجر شود.

در پایان، خاطرنشان می سازد که بومی سازی و ساخت داخل قطعات، تجهیزات و تکنولوژی ها برای صنعت فولاد کشور یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. این اقدامات نه تنها به کاهش وابستگی ها و هزینه های ارزی کمک می کند، بلکه به ایجاد اشتغال، تقویت اقتصادی و ارتقای فناوری های داخلی منجر می شود.

شرکت فولاد هرمزگان با اتخاذ سیاست های مناسب در این راستا نقش مؤثری در پیشرفت کشور ایفا کرده و توانست از این طریق به توسعه پایدار صنعت فولاد و اقتصاد ملی کمک کند. لازم است بر این نکته تأکید کنیم که همه ما، از دولت تا بخش خصوصی، باید دست به دست هم دهیم تا به اهداف خود در زمینه بومی سازی دست یابیم.

تگ ها بومی سازی تکنولوژی فولاد هرمزگان