رازهای پشت پرده پروژه دانشگاهی که بیش از یک دهه خاک خورد

خبرگزاری تسنیم -زینب امیدی: آلودگی هوا به یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی در دنیای امروز تبدیل شده است، که در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله ایران، اثرات منفی عمیقی بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی شهروندان می گذارد. در ایران، شهرهای بزرگ و صنعتی مانند تهران، اصفهان، شیراز، تبریز و کرج به ویژه در معرض آلودگی های هوای ناشی از منابع مختلف مانند خودروها، صنایع، فعالیت های کشاورزی و تغییرات اقلیمی هستند. این پدیده به ویژه در فصول تابستان و زمستان تشدید می شود. در تابستان، افزایش گاز اوزون و در زمستان، افزایش ذرات معلق 2.5 میکرونی تهدیدی جدی برای سلامت انسان ها محسوب می شود. این ذرات و گازها می توانند مشکلات تنفسی، بیماری های قلبی و حتی سرطان را در پی داشته باشند.

در این میان، پژوهش های علمی و همکاری های میان دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در سراسر کشور اهمیت ویژه ای دارند. این همکاری ها با هدف شناسایی منابع آلودگی، ارزیابی تأثیرات آن ها و ارائه راهکارهای اجرایی برای کاهش آلودگی هوا در حال انجام است. در این راستا، سال 1398 پروژه «سامانه ملی تهیه فهرست انتشار آلاینده های هوای کلانشهرهای کشور» به کنسرسیومی از 13 دانشگاه کشور داده می شود. علی رغم تلاش و فعالیت های بیش از یک دهه این 13 دانشگاه ایرانی در زمینه تحقیق و راهکارهای علمی برای کاهش آلودگی هوا اما؛ در عمل این همکاری ها به دلیل عدم وجود استراتژی های یکپارچه و هماهنگ میان دستگاه های دولتی و نهادهای آموزشی با چالش های زیادی مواجه شده است.

یکی از افراد برجسته ای که در این عرصه فعالیت های چشمگیری داشته است، دکتر «مسعود تجریشی» است. ایشان پس از بازگشت به ایران در سال 1373، به عنوان مدرس در دانشگاه صنعتی شریف فعالیت خود را آغاز کرد و پس از 20 سال تلاش مستمر علمی و پژوهشی، موفق به کسب رتبهٔ استاد تمام گردید. وی بیش از 46 طرح تحقیقاتی زیست محیطی مختلف در زمینه های مختلف از جمله منابع آب، تصفیه فاضلاب، گرد و غبار، مدیریت پسماند، سنجش از دور و غیره را هدایت کرده است. علاوه بر این، انتشار 78 مقاله در مجلات معتبر خارجی و کنفرانس های بین المللی و 179 مقاله علمی و پژوهشی در مجلات و کنفرانس های داخلی از دیگر دستاوردهای علمی ایشان است. همچنین، دکتر تجریشی استاد راهنمای بیش از 90 رساله ارشد و دکتری است.

برای بررسی و واکاوی علل خاک خوردن بیش از یک دهه ای این پروژه مهم دانشگاهی به سراغ آقای تجریشی استاد تمام دانشگاه شریف رفتیم و اصل ماجرا را جویا شدیم.

در ادامه مشروح این گفتگو را می خوانید:

تسنیم: با توجه به شرایطی که کشور در یکی دو ماه اخیر پشت سر گذاشته و معضل آلودگی و تعطیلی های پی درپی دانشگاه ها، مدارس و ادارات، همه ما می دانیم که این تعطیلی ها راه حل اصلی یا بلندمدتی برای حل بحران نیست. خیلی از مواد و تبصره ها ترسیم شده اند، اما هنوز به مرحله اجرا نرسیده اند. در این میان، موضوع پژوهش های علمی و کارکردی دانشگاه ها که می توانند در حل چنین مسائلی نقش مؤثری ایفا کنند، مطرح است.

به طور مشخص، سال ها پیش پروژه ای تحت عنوان "پروژه تحقیقاتی و پژوهشی" به تعدادی از دانشگاه های کشور واگذار شد، اما حقیقتاً به سرانجام نرسید. این سؤال وجود دارد که چرا این پروژه ها نتوانستند سرانجام مشخصی داشته باشند؟ چرا هنوز از دانشگاه ها به عنوان مراکزی مولد و تولیدکننده راهکار برای حل مسائل مهمی مثل آلودگی هوا استفاده نمی شود؟ با توجه به دانشگاه هایی مثل دانشگاه شریف، امیرکبیر و دیگر دانشگاه های بزرگ کشور که دارای پتانسیل های علمی و نخبگانی استثنایی هستند، این سؤال جدی تر می شود. به همین دلیل مایلم نظر و پاسخ شما را در این خصوص بدانم.

خبرگزاری تسنیم گذاشتید.

تجریشی: من از شما ممنونم بابت پیگیری این مساله مهم در کشور.

انتهای پیام/