اورونوف نیم فصل از پرسپولیس جدا می شود؟
هافبک تهاجمی ملی پوش ازبکستانی تیم پرسپولیس همچنان از یک تیم قطری پیشنهاد دارد و ظاهرا می خواهد از این تیم جدا شود.
به گزارش ایسنا، در یک یافته قابل توجه، آنچه دانشمندان مدت ها به آن اعتقاد داشتند به چالش کشیده شده است. مطالعه ای که توسط نیکولای وی. کوکوشکین(Nikolay V. Kukushkin)، دانشیار بالینی در دانشگاه نیویورک، انجام شده و در مجله نیچر منتشر شده است، نشان می دهد که سلول های غیر مغزی از جمله بافت های عصبی و کلیوی می توانند الگوهای محیط خود را شناسایی کنند و با فعال کردن «ژن حافظه» به آن پاسخ دهند. این همان ژنی است که سلول های مغز از آن برای بازسازی اتصالات خود و تشکیل خاطرات استفاده می کند.
به نقل از اس اف، کوکوشکین توضیح می دهد: یادگیری و حافظه به طور کلی تنها با مغز و سلول های مغز مرتبط دانسته شده بود، اما مطالعه ما نشان می دهد که سلول های دیگر بدن نیز می توانند یاد بگیرند و خاطرات را شکل دهند.
برای دستیابی به این کشف غیرمنتظره، محققان دو نوع سلول انسانی غیرمغزی را در معرض الگوهای مختلف سیگنال های شیمیایی قرار دادند، به طوری که واکنش سلول های مغز به انتقال دهنده های عصبی در طول فرآیند یادگیری را شبیه سازی می کردند. با مهندسی کردن سلول ها برای تولید پروتئین درخشان در هنگام فعال شدن ژن حافظه، این تیم قادر به نظارت بر توانایی های یادگیری و حافظه سلول ها بودند.
نتایج چشمگیر نشان می دهد که سلول های غیر مغزی قادر بودند بین الگوهای پیوسته و فاصله دار سیگنال های شیمیایی تمایز قائل شوند، همانطور که نورون های مغز می توانند تفاوت بین جمع آوری اطلاعات و یادگیری را از طریق قرار گرفتن زیاد در معرض آنها در طول زمان تشخیص می دهند.
کوکوشکین می گوید: این نشان می دهد که توانایی یادگیری منحصر به سلول های مغز نیست، بلکه در واقع می تواند ویژگی اساسی همه سلول ها باشد.
این کشف نه تنها درک ما از حافظه را به چالش می کشد، بلکه راه های جدیدی را برای تقویت یادگیری و درمان اختلالات مرتبط با حافظه فراهم می کند. کوکوشکین پیشنهاد می کند که در آینده، ممکن است لازم باشد برای حفظ عملکرد سالم، سایر سلول های بدن را نیز در نظر بگیریم.
نویسنده این مطالعه در پایان می گوید: این کشف درهای جدیدی را برای درک نحوه عملکرد حافظه باز می کند و می تواند به راه های بهتری برای تقویت یادگیری و درمان مشکلات حافظه منجر شود. در عین حال، نشان می دهد که در آینده، ما باید با بدن خود بیشتر شبیه به مغز رفتار کنیم. برای مثال، آنچه را که پانکراس ما در مورد الگوی وعده های غذایی گذشته به خاطر می آورد برای حفظ سطح سالم گلوکز خون در نظر بگیریم یا در نظر بگیریم که یک سلول سرطانی الگوی شیمی درمانی را به یاد می آورد.
انتهای پیام
مشرق نیوز
{{name}}
{{content}}