پاسخ حضرت زهرا(س)؛ چرا عده ای دغدغه مظلومان عالم را ندارند؟

خبرگزاری تسنیم- مریم مرتضوی؛ حضرت زهرا (س) در جهت دفاع از حقوق غصب شده به مسجد آمدند و خطبه ای خواندند. در این خطبه، از حق مسلم خود دفاع کرده و به مردم، به ویژه انصار رسول الله (ص)، توبیخ کردند که چرا از یاری ایشان دست برداشتند و نسبت به ظلم و غصب حق سکوت کردند.

آن بانوی گرامی و دانشمند در خطبه فدکیه، از سکوت و بی تفاوتی مردم گلایه داشتند؛ چرا که پس از رحلت رسول خدا (ص)، با وجود اینکه بسیاری شاهد اعلام ولایت امام علی (ع) و موضوع بخشش فدک بودند، نسبت به ظلمی که در حق حضرت زهرا و اهل بیت وارد می شد، هیچ واکنشی نشان ندادند. این سکوت به دلیل ترس از حاکمان و احتمال خطر برای جانشان بود.

البته باید دقت داشت که طبق فرمایش حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) در نهج البلاغه، در هر زمان کسانی که طرفدار باطل هستند بیشتر از اهل حق بوده اند. این وضعیت به دلیل حیله ها و ترفندهای دشمنان حق است که با تزیین باطل و گاهی با مخلوط کردن حق و باطل، آن را در قالبی جذاب عرضه می کنند.

مقابله حضرت زهرا (س) با بی عدالتی

حضرت فاطمه زهرا (س) در کنار مبارزات خود و حمایت از ولایت امام علی (ع)، از طریق حزن و اندوه بر ضد وضعیت موجود قیام کردند. هدف ایشان این بود که روح و احساس مرده امت اسلامی را بیدار کنند و وجدان آنها را نسبت به ظلم موجود آگاه سازند.

این چنین بود که حضرت زهرا (س) در خطبه فدکیه فرمودند که مردم آن زمان در رفاه و آسایش بودند و از ظلم و ستم در امان بودند، اما این رفاه طلبی و بی توجهی به ظلم باعث سکوت آنها شد. این پیام به مردم امروز هم هشدار می دهد که اگر در برابر ظلم سکوت کنیم تنها به دلیل منافع شخصی و رفاه طلبی است که به خطر افتاده است.

میلاد حضرت زهرا(س) الهام بخش کمال انسانی در طول تاریخ است

رابطه رفاه طلبی و بی تفاوتی نسبت به ظلم در جامعه

حضرت صدیقه کبری (س) در خطبه فدکیه به این نکته اشاره کردند که رفاه طلبی و آسایش شخصی، باعث بی تفاوتی مردم نسبت به ظلم و ستم می شود. زمانی که افراد در رفاه باشند، دیگر دغدغه ای برای دفاع از مظلومان ندارند و در برابر ظلم و فساد سکوت می کنند، چون منافعشان به خطر نمی افتد.

آن بانوی مکرم در خطبه فدکیه که در مسجد مدینه ایراد کردند، به بسیاری از مسائل اجتماعی و سیاسی دوران خود اشاره کردند. یکی از نکات مهمی که در این خطبه به آن پرداخته اند، موضوع رفاه طلبی و آسایش شخصی است که موجب بی تفاوتی مردم نسبت به ظلم و ستم می شود.

حضرت زهرا (س) در این خطبه فرمودند: «وَ أَنْتُمْ فی رِفاهِیَةٍ مِنَ الْعَیْشِ وادعُونَ فاکِهُونَ آمِنُونَ؛ شما در حال خوش گذرانی و عیش بودید و از ظلم و جور در امان بودید.» این جمله نشان دهنده هشدار ایشان به مردم است که در زمانی که آسایش و رفاه در زندگی شخصی مردم برقرار باشد، آنها دیگر از ظلم و فساد حاکمان و ستم هایی که به دیگران روا می شود، بی تفاوت می شوند.

آن حضرت با این سخنان به مردم یادآوری کردند که در شرایط رفاه و آسایش، انسان ها گرایش به سکوت و بی تفاوتی پیدا می کنند، زیرا به طور طبیعی منافع فردی آنان در خطر نمی افتد و نمی خواهند آرامش و رفاه خود را به خطر بیندازند.

این حقیقت در بسیاری از متون دینی و حکمی نیز مورد تأکید قرار گرفته است. در قرآن کریم خداوند می فرماید: « وَ إِذا ذُکِّرُوا لا یَذْکُرُونَ؛ و هنگامی که به آنان تذکر می دهند، متذکّر نمی شوند. » (سوره صافات؛ آیه 13) این آیه بیانگر آن است که انسان ها در هنگامی که در رفاه و راحتی هستند، کمتر توجه به وظایف اجتماعی و دینی خود دارند و نسبت به مسائل اطرافشان بی تفاوت می شوند. رفاه طلبی و آسایش می تواند انسان را از توجه به حقایق و وظایف انسانی و اجتماعی غافل کند.

حضرت فاطمه زهرا (س) با بیان این حقیقت که رفاه طلبی باعث سکوت و بی تفاوتی نسبت به ظلم می شود، به مردم هشدار دادند که از رفاه طلبی و آسایش خود غافل نشوند و در برابر ظلم و فساد واکنش نشان دهند. دفاع از حق و حمایت از مظلومان همواره باید در اولویت باشد، حتی اگر این امر به ضرر منافع شخصی انسان باشد.

آن حضرت با دفاع از حق و حمایت از ولایت امام علی (ع) تلاش کردند تا جامعه اسلامی را از بی تفاوتی و انحراف از مسیر حقیقت آگاه سازند. ایشان با ایستادگی و سخنرانی های خود تا آخرین لحظه زندگی، پیام آور بیداری و دفاع از اصول اسلامی بودند.

انتهای پیام/