نارسایی برق، ناترازی اشتغال، نامرادی توسعه

برق یکی از ویژگی های اساسی زندگی مدرن محسوب می شود. این یک ورودی کلیدی برای تولید کالاها و خدمات و همچنین کیفیت زندگی است.

با این حال، واقعیت این است که علی رغم این که افراد زیادی به برق دسترسی ندارند، کیفیت عرضه برق به خانوارها و شرکت های متصل، نامطمئن است. قطعی برق به یک ویژگی مشترک در بسیاری از کشورها تبدیل شده است.

بخش بزرگی از ادبیات توسعه، اهمیت دسترسی به برق را در نتایج اجتماعی و اقتصادی مانند آموزش، درآمد، سلامت و تخصیص نیروی کار مورد تأکید قرار داده است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد تأثیر اقتصادی تأمین برق نامطمئن وجود دارد.

مطالعات موجود در مورد تأثیر قطعی برق عمدتاً بر میزان تأثیر قطعی برق بر بهره وری شرکت ها و سودآوری متمرکز شده اند. اما یک پرسش مهم اغلب نادیده گرفته شده، این است که تا چه اندازه قطعی های مداوم بر ایجاد شغل و در نتیجه نرخ بیکاری در کشورهای در حال توسعه تأثیر می گذارد؟.

حال به طور خاص، به برآورد اثرات قطعی برق بر اشتغال و مکانیسم های علیتی با استفاده از داده های خرد میپردازیم. این مقاله دو کانال اصلی را فرض کرده و آزمایش می کند که از طریق آن ها قطعی های مداوم بر ایجاد شغل و در نتیجه بیکاری تأثیر می گذارد:

1-در حاشیه گسترده، قطعی های مداوم باعث ایجاد تحریف در فضای کسب وکار و افزایش هزینه های مورد انتظار انجام کسب وکار می شود. این امر کارآفرینان بالقوه (سرمایه گذاران) را از ایجاد (سرمایه گذاری در) کسب وکارهایی که در غیر این صورت افراد را استخدام می کردند، منصرف می کند. به عبارت دیگر، قطعی های مداوم می توانند ورود (خالص) شرکت را کاهش دهند؛

2- در حاشیه فشرده، قطعی ها با بهره وری و سودآوری کمتر شرکت های موجود همراه است. در نتیجه، شرکت ها ممکن است در پاسخ به این شوک های بهره وری، تقاضای خود را برای نیروی کار کاهش دهند.

با این حال، برآورد علیتی تأثیر اقتصادی قطعی ها با چالش درون زایی روبرو است، زیرا وقوع و شدت قطعی های برق در فضا و زمان تصادفی نیست.

قطعی های برق تأثیر منفی غیرقابل چشم پوشی بر اشتغال دارند. از تحلیل بین المللی، دریافتیم که قطعی ها احتمال اشتغال را حدود 13.5 درصد کاهش می دهد.

نتایج مطالعات موردی در ایران نیز نشان دهنده تأثیر منفی قطعی ها بر اشتغال است؛ که از نظر اقتصادی و آماری معنی دار است، هرچند با ابعاد نسبتا کم. بنابراین، به طور کلی، برآوردها نشان می دهد که قطعی ها و بحران برق با افزایش 4.7 تا 13.5 درصدی بیکاری در منطقه مرتبط هستند.

علاوه بر این، شواهدی نشان می دهد که این اثرات عمدتاً در اشتغال در بخش های غیر کشاورزی و مشاغل ماهر متمرکز شده اند. اشتغال کارگران غیر ماهر تحت تأثیر قطعی ها قرار نمی گیرد. همچنین، خسارات شغلی مرتبط با قطعی ها عمدتاً توسط کارگران بخش خصوصی متحمل می شود که نشان دهنده واکنش شرکت های خصوصی به شرایط نامطلوب کسب وکار است.

علاوه بر این، با کاهش ورود شرکت های جدید و عملکرد شرکت های موجود به عنوان کانال های محتمل تأثیر قطعی های برق بر اشتغال مواجه هستیم. در رابطه با ورود شرکت های جدید، شواهد حاصل از سرشماری شرکت ها نشان می دهد که شرکت های تولیدی تمایل کمتری به فعالیت در مکان هایی با قطعی های بالا دارند.

این اثرات در میان شرکت های بخش های انرژی بَر، بیشتر نمایان است، که اهمیت تامین انرژی قابل اعتمُاد برای شرکت های این بخش ها را برجسته می کند. حتی در میان شرکت های موجود، شرکت هایی که در مناطقی با تأمین برق نامطمئن فعالیت می کنند، به دلیل اثرات منفی قطعی ها بر بهره وری ظرفیت، مدت زمان فعالیت کوتاه تری نسبت به شرکت های مناطق با تامین برق قابل اعتماد دارند. از طرفی آثار نیز از تاثیر منفی قطعی ها بر ورود شرکت ها به بازار دارد.

یافته ها نشان می دهد که بحران برق منجر به کاهش 12.3 درصدی FDI شده است. افزایش هزینه های انجام کسب وکار و شوک های اقتصادی کلان نامطلوب ناشی از بحران، توضیحات معقولی برای رکود FDI هستند. در نتیجه، کسب وکارهای جدیدی که در غیر این صورت می توانستند شغل ایجاد کنند، از بین رفتند.

ثانیاً، در رابطه با تاثیر منفی قطعی برق بر عملکرد شرکت های فعلی، درمی یابیم که به عنوان مثال، افزایش یک درصدی در فرکانس قطعی برق تجربه شده توسط شرکت ها، فروش، فروش به ازای هر کارگر و ارزش افزوده به ازای هر کارگر را به ترتیب 1.2٪، 1.3٪ و 2.3٪ کاهش می دهد. تقاضا برای نیروی کار نیز در پاسخ به مواجهه با قطعی برق کاهش می یابد، که استخدام کارگران موقت بیشترین تاثیر را می پذیرد.

افزایش یک درصدی در فرکانس (مدت) قطعی با کاهش 0.58٪ (0.32٪) در تعداد کارگران موقت استخدام شده توسط شرکت ها همراه است.

تأثیر بر تقاضا برای کارگران تمام وقت نیز منفی است هرچند از نظر آماری ناچیز است. علاوه بر این، نتایج نشان دهنده تأثیر منفی و قابل توجه قطعی برق بر کل هزینه نیروی کار و هزینه نیروی کار به ازای هر کارگر است. این نشان می دهد که شرکت ها، شاید، در پاسخ به کاهش درآمد ناشی از قطعی برق، دستمزدها را کاهش می دهند.

مطالعات نشان می دهند که قطعی برق درآمد شرکت را 5 تا 10 درصد کاهش می دهد، هرچند تلفات بهره وری اندک است. در برخی از کشورها شرکت ها در پاسخ به کمبود برق، استفاده از ورودی ها را مجدداً بهینه می کنند.

تگ ها زندگی مدرن سرمقاله ناترازی اشتغال نارسایی برق