اورونوف نیم فصل از پرسپولیس جدا می شود؟
هافبک تهاجمی ملی پوش ازبکستانی تیم پرسپولیس همچنان از یک تیم قطری پیشنهاد دارد و ظاهرا می خواهد از این تیم جدا شود.
شب یلدای امسال، در نقطه ای از شهر تهران که زخم های اجتماعی به وضوح دیده می شود، به شب امید و همدلی تبدیل شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از سازمان رفاه و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران، میلاد جباری مولانا، کارگردان نام آشنای تئاتر کاربردی، میان کارتن خواب های میدان شوش حاضر شد و تئاتری درمانی و تعاملی را به اجرا درآورد که نه تنها هنری بود، بلکه گامی عملی در جهت ترمیم زخم های عمیق اجتماعی برداشت.
این رویداد به کمک و همراهی سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران اجرا شد و به طور همزمان، تولید یک مستند نمایشی رادیویی برای شبکه رادیویی نمایش نیز در دستور کار قرار گرفت. اما آن چه این شب را به رویدادی متفاوت و الهام بخش تبدیل کرد، مشارکت فعال مخاطبانی بود که جامعه اغلب آن ها را به حاشیه رانده است.
این تئاتر درمانی، به گونه ای طراحی شده بود که مخاطبان، خود بازیگران اصلی نمایش باشند. کارتن خواب ها، با نوشتن آرزوهای خود روی کارتن هایی که برای آن ها بیشتر به عنوان پتوی خواب شناخته می شود، بخشی از این تجربه تعاملی را شکل دادند. آرزوهایی ساده اما عمیق، که هر کدام داستانی ناگفته از رنج ها و امیدهای آن ها را روایت می کرد.
پس از ثبت این آرزوها، نمایش وارد مرحله ای شد که راه های تحقق این خواسته ها بررسی و در مواردی عملی شد. برای نمونه، یکی از شرکت کنندگان که به تازگی اعتیاد را ترک کرده بود، در جریان نمایش و با هماهنگی مدیر سازمان خدمات و آسیب های اجتماعی شهرداری تهران، قولی برای ایجاد شغلی مناسب دریافت کرد. این اقدام، تنها یک گام کوچک برای تغییر زندگی او نبود، بلکه پیامی روشن برای دیگر مخاطبان این نمایش بود که امید همچنان زنده است.
در لحظه ای دیگر، یکی از مخاطبان که ماه ها از مادر خود بی خبر بود، با کمک تیم اجرایی، از طریق یک تماس تلفنی توانست با مادرش صحبت کند. این لحظه، با اشک شوق و لبخند همراه شد و نشان داد که چگونه ارتباطات انسانی می تواند حتی در سخت ترین شرایط، معجزه گر باشد.
این برنامه، نخستین تجربه اجرای تئاتر درمانی در سطح شهر و به ویژه در منطقه ای آسیب دیده و آسیب پذیر مانند میدان شوش بود. اجرای این نمایش، نشان داد که هنر نه تنها می تواند بازتاب دهنده واقعیت های تلخ اجتماعی باشد، بلکه ابزار قدرتمندی برای تغییر و التیام بخشیدن به این واقعیت ها است.
تئاتر درمانی این شب یلدا، مرز میان هنر و درمان را به هم پیوند داد و ثابت کرد که با بهره گیری از خلاقیت، همدلی و تعامل، می توان به عمق زندگی کسانی نفوذ کرد که اغلب از دید جامعه پنهان مانده اند.
یکی از ویژگی های برجسته این شب، توجه ویژه به وضعیت مخاطبان پس از پایان نمایش بود. سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران، با تدارک یک اتوبوس گرم ( مددسرای سیار فصلی)، تمامی مخاطبان را به جایی امن منتقل کرد تا بتوانند شب یلدای خود را در آرامش و گرما سپری کنند. این اقدام، نه تنها پایان بخش نمایش، بلکه آغازی بر امیدهای تازه برای کسانی بود که سال ها طعم تلخ سرما و بی خانمانی را چشیده اند.
هنر به عنوان ابزاری برای درمان و تغییر
این تجربه، بار دیگر قدرت هنر را در تغییر و بهبود زندگی انسان ها به نمایش گذاشت. تئاتر درمانی، ابزاری بود که نه تنها زندگی مخاطبان خود را لمس کرد، بلکه توانست زخم هایی را که در عمق جامعه وجود دارد، به تصویر بکشد و برای آن ها مرهمی بیابد.
شب یلدای امسال، برای کسانی که در آن حضور داشتند، شبی فراموش نشدنی بود. شبی که در آن، کارتن های ساده به بوم آرزوها تبدیل شدند، امید بار دیگر در دل ها جوانه زد، و گرمای محبت و همدلی جایگزین سرمای تلخ زمستان شد. این شب یلدا، در میدان شوش تهران، نشان داد که هنر می تواند جایی باشد که زندگی و امید دوباره آغاز می شود.
{{name}}
{{content}}