حفظ سلامت روان مادر؛ چرخه ای که زندگی می بخشد + صوت

مادر، واژه ای که در هر زبان و فرهنگی طنین عشق، فداکاری و استواری است؛ نه تنها خالق زندگی، بلکه پرورش دهنده روح و جان ماست؛ کسی که در روزهای سختی، امید را در چشمان خسته اش پنهان می کند و لبخندی گرم بر لب دارد تا آرامش را به خانه بازگرداند. اما آیا تاکنون اندیشیده ایم که پشت این لبخند، گاهی چه خستگی ها و دغدغه هایی پنهان است؟ مادری که سنگینی مسئولیت های خانه، فرزندان و حتی جامعه را به دوش می کشد، بیش از هرکس دیگر نیازمند توجه به سلامت روان خود است.

در دنیای امروز، فشارهای روانی و انتظارات اجتماعی به قدری زیاد شده که مادران بیش از هر زمان دیگری در معرض فرسودگی روانی قرار دارند. این در حالی است که اغلب، مادران را به عنوان قهرمانانی بی نیاز از حمایت می پنداریم و فراموش می کنیم که این قهرمانان نیز به همدلی، عشق و مراقبت نیاز دارند.

روز مادر تنها بهانه ای برای خرید هدیه یا گرامیداشت نمادین نیست؛ این روز فرصتی است تا فرزندان و همسران با خود عهدی تازه ببندند؛ عهدی برای درک عمیق تر احساسات مادر، برای گوش سپردن به حرف های ناگفته اش و برای ایجاد فضایی که او بتواند بی دغدغه به آرامش برسد. اگر خانواده مأمن آرامش و شادی است، قلب این مأمن مادر است و سلامت روان او، کلید پایداری این خانه.

فائزه پریشان، دانش آموخته روان شناسی تربیتی و روان درمانگری به مناسبت روز مادر و زن به تبیین اهمیت سلامت روان مادران و زنان و همچنین وظایف همسر و فرزندان در تأمین این مهم برای مخاطبان ایکنا پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می خوانید و می شنوید. 

سالروز ولادت حضرت زهرا(س) را به تمام مادران عزیز، نمادهای عشق بی پایان و قلب های بی نهایت بزرگ و مادرانی که هر لحظه از زندگی خود را با عشق برای ما ساختند و به همسران و خانواده های خود گرما بخشیدند، تبریک می گویم. موضوع امروز، مطلبی جالب با عنوان نیازهای مادران و نقش همسران و فرزندان در تأمین این نیازها بوده و به یکی از مهمترین جنبه های زندگی ما می پردازد. مادرانی که با همه عشق خود زندگی ما را می سازند، اما خود نیازهایی دارند که شاید تا به حال کمتر به آن ها توجه شده باشد.

امروز باید نگاه دقیق تری به این نیازها داشته باشیم. برای اینکه به این مبحث بپردازیم، لازم است تا به نکته مهمی اشاره کنیم. امروزه مادران در شرایط بسیار متفاوت از گذشته زندگی می کنند. فرزندپروری در دنیای امروز با چالش های متعددی همراه شده؛ چراکه به مقدار زیادی پول، وقت، ثبات، دانش و منابع نیاز دارد. یکی از مهمترین این منابع مقوله ای است که همه از نبود آن شکایت دارند و آن نیز زمان است. مادران امروزی چه شاغل، چه خانه دار باید زمان خود را بین کار، رسیدگی به فرزندان و حتی رسیدگی به خود تقسیم کنند.

در گذشته معمولاً پدر خانواده کار می کرد و مادر در خانه بود. البته رسانه ها و فضای مجازی نیز وجود نداشت. ارتباطات درون خانواده بیشتر بود و مادران و فرزندان زمان بیشتری را با هم سپری می کردند. اما امروز حتی مادرانی که در خانه هستند، گاهی اوقات به دلیل مشغله های مجازی، فرصتی برای حضور باکیفیت در کنار فرزندان را ندارند. علاوه بر این، سیستم حمایتی قدیم که مادران از خانواده و دوستانشان کمک می گرفتند، متأسفانه به دلیل سبک زندگی مدرن، کمرنگ تر شده است. نسل های گذشته معمولاً فاصله سنی منظم تری بین فرزندان داشتند و توان جسمی مادران برای بچه ها بیشتر بود، اما امروزه بسیاری از مادران از توانایی جسمی کافی برای بزرگ کردن چند فرزند پیاپی برخوردار نیستند و یا حوصله این کار را ندارند.

مادرانی که احساس گناه می کنند

در گذشته، فرزندان در دل اجتماع و خانواده بزرگ می شدند، اما امروز خیلی وقت ها کودکان در محل هایی مانند خانه بازی و مهد کودک بدون حضور مادران بزرگ می شوند. این مسئله نشان می دهد که استرس فرزندپروری در دهه های اخیر به طرز قابل توجهی افزایش پیدا کرده و نباید این واقعیت را نادیده گرفت. این تغییرات دنیای مدرن نیازمند توجه جدی و راهکارهای حمایتی تازه است. امروزه گاهی اوقات روانشناسان و یا حتی جامعه انتظارات غیر واقعی از مادران داشته و اصرار دارند که همه چیز با لبخند و آرامش پیش برود و یا اینکه مادران باید مانند گذشته ها همان الگوها و انتظارات قدیمی را از خود داشته باشند، اما واقعیت این است که مادران امروز خیلی بیشتر نسبت به گذشته احساس گناه و شرم را تجربه می کنند. این احساس گناه از جایی می آید که فکر می کنند به اندازه کافی خوب نیستند یا نمی توانند تمام نقش های خود را به بهترین شکل انجام دهند.

کافی بودن اهمیت دارد، نه کامل بودن

بخشی از این فشارها ناشی از آگاهی های نادرستی است که به واسطه فضای مجازی و دسترسی سریع به اطلاعات ایجاد شده است. شبکه های اجتماعی پر از تصاویر و داستان هایی از مادران کامل هستند که این موضوع باعث می شود بسیاری از مادران احساس کنند که به اندازه کافی موفق یا شایسته نیستند. این انتظارات غیر واقعی فشار روانی زیادی را به مادران وارد می کند. به عنوان جامعه و به ویژه متخصصان روانشناسی باید تلاش کنیم تا این تصورات اشتباه را تغییر دهیم و به مادران کمک کنیم تا خود را بپذیرند و با شرایط زندگی مدرن سازگار شده و بدانند که کافی بودن چیزی است که اهمیت دارد، نه کامل بودن.

تأثیر آرامش مادر بر فرزندان

فرزندان مانند آئینه هایی هستند که احساسات ما را منعکس می کنند. آن ها بسیار بیشتر از چیزی که فکر می کنیم، از حالت چهره، چشم ها، لحن، صدا و حتی وضعیت جسمی مادران، متوجه احساسات آن ها می شوند. وقتی مادر دچار احساس گناه، سرزنشگری یا عذاب وجدان باشد، این حالت به طور ناخودآگاه به فرزندان منتقل می شود. فرزندان این احساس را دریافت می کنند و گاهی خود نیز احساس ناامنی یا اضطراب می کنند. همین مسئله باعث می شود که شرایط فرزندپروری نیز سخت تر شود. این چرخه نشان دهنده اهمیت مراقبت از سلامت روانی مادران و ایجاد آرامش درونی برای آن ها است. وقتی مادر بتواند خود را پذیرفته و با مهربانی بیشتری با خود رفتار کند، این آرامش به طور مستقیم بر روی کودکان نیز تاثیر مثبت خواهد داشت. 

بنابراین، مادری کردن فقط به معنای تأمین نیازهای کودک و مراقبت از کودک نیست و رسیدگی به نیازهای خود و مراقبت از خود نیز به همان اندازه مهم است. مادری کردن زمانی می تواند موفق و مؤثر باشد که مادر از لحاظ روانی در آرامش بوده و نیازهای خود را نیز جدی بگیرد. مادرانی که نیازهای روانی آن ها برآورده می شود، نه تنها احساس بهتری دارند، بلکه می توانند الگوی بهتری برای فرزندان خود باشند و فضای پر از آرامش، محبت و صمیمیت را در خانواده ایجاد کنند. در همین راستا لازم است که به نیازهای روانی مادران توجه بیشتری داشته باشیم. در ادامه به این نیازها اشاره کرده و به این موضوع می پردازیم که چه نکاتی مادران را در این مسیر حمایت می کند.

var player = videojs('player_573217_3701967',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3701967',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی

اولین نیاز روانی مادران؛ خودشفقتی

اولین و شاید مهمترین نیاز روانی مادران، خودشفقتی است. مادران اغلب درگیر افکار نگران کننده ای درباره گذشته یا آینده هستند و برای همین نیاز دارند که نسبت به خود مهربان باشند و در برابر کم و کاستی ها و اشتباهات، خود را قضاوت نکنند. خودشفقتی به مادران کمک می کند تا در موقعیت های استرس دار به جای سرزنش خود، احساسات خود را بپذیرند و برای آرام کردن خود قدم بردارند. نامهربانی با خود سه نشانه اصلی دارد که شامل کمال گرایی، شرم و خودسرزنشگری است. برای مثال جملات مادرانی که مدام به خود القا می کنند که من چرا نمی توانم؟ کاش! اصلاً من نبودم، کاش! اینطور انجام نمی دادم، نشان می دهد که آن ها با خود مهربان نیستند. در چنین شرایطی فرد باید اول از همه شرم و سرزنشگری و کمال گرایی خود را کنار بگذارد. من در اینجا به مادران توصیه می کنم که آیا می توانید مدل دیگری با خود رفتار کنید؟ آیا می توانید چیزی را که برای دیگران می پسندید، برای خود نیز بپسندید؟

مادران از خود قدردانی کنند

مادران در ابتدا باید بپذیرند که مادری کردن نقش پرچالشی است و هیچ کس مادر کاملی نیست. اشتباه کردن حتی اگر دانش و آگاهی داشته باشید، طبیعی است. مادران باید در وهله دوم از خود قدردانی کرده و تمام ویژگی های مثبتی که به عنوان یک مادر دارند را مشاهده کنند. از مادران  دعوت می کنم که در ذهن خود سه ویژگی مثبت خود به عنوان یک مادر را نام برده و برای آن ها از خود تشکر کنند. اگر چیزی به ذهنتان نمی آید یا نیاز دارید تا خیلی فکر کنید، شاید این نشانه ای باشد که هنوز به اندازه کافی با خود مهربان نیستید. همین جا می تواند نقطه شروع خودشفقتی مادران باشد. اعضای خانواده نیز نقش بسیار مهمی در تأمین نیاز به خودشفقتی مادر دارند.

در این قسمت سه راهکار پیش روی ما قرار دارد. اول، نگاه مهربانانه و عادلانه به مادر است. همسر و فرزندان باید دقت کنند که از قضاوت یا انتقاد به ویژه در مورد مادر بپرهیزند و به جای آن از زحمات مادر قدردانی کنند. دومین راهکار، ایجاد زمان های مشترک است. خانواده باید زمانی را برای فعالیت های مشترک ایجاد کند. برای مثال با هم غذا خوردن، صحبت های خانوادگی و یا حتی تماشای فیلم؛ این لحظات مشترک نه تنها پیوندهای خانوادگی را تقویت می کند، بلکه به مادر کمک می کند تا بعد از یک روز سخت و پرچالش، آرامش گرفته و احساس تعلق بیشتری کند. متأسفانه این پیوندها در زندگی مدرن کمرنگ شده است. فرزندان هر کدام در اتاق خود مشغول فعالیت و یا بازی های آنلاین هستند و پدر، سرگرم کارهای خود یا استراحت است. در این شرایط مادران نیز یا مشغول به امور خانه و یا فضای مجازی هستند و یا کسی را در منزل برای فعالیت مشترک پیدا نمی کنند. وقتی افراد خانواده در کنار یکدیگر وقت می گذرانند، این بهترین هدیه برای آرامش روانی مادر و در نهایت برای خانواده است.

نشانه های خستگی یا ناراحتی مادر

سومین راهکار این است که همسر و فرزندان باید به نشانه های خستگی یا ناراحتی مادر توجه کنند و آن ها را بشناسند. وقتی مادر، خسته یا ناراحت است، همسر و فرزندان نباید انتظار داشته باشند که همچنان مانند گذشته قوی و توانمند باشد. همسر و فرزندان به جای اینکه از مادر خانواده انتظار بیشتری داشته باشند، باید کمک کنند تا مادر به آرامش رسیده و حال خوب خود را بازیابی کند. همچنین، فرزندان از طریق رفتارهای والدین می آموزند که چگونه شفقت نشان دهند. اگر پدر و مادر به رفتار و احساسات یکدیگر احترام بگذارند، فرزندان این ارزش ها را یاد می گیرند و در آینده نیز به این شکل عمل می کنند. برای مثل اگر روزی مادر احساس خستگی کرد و پدر او را مسخره یا تحقیر کرد، نمی توان انتظار داشت که فرزندان نیز وقتی پدر خسته و کلافه است، به احساسات او احترام بگذارند. وقتی احترام متقابل در خانواده وجود داشته باشد، فرزندان نیز یاد می گیرند که چطور با دیگران با شفقت و احترام رفتار کنند.

var player = videojs('player_936444_3701968',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3701968',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی

حمایت اجتماعی از مادران 

دومین نیاز روانی مادران، حمایت اجتماعی است. مادران به حمایت اجتماعی نیاز دارند و این حمایت اجتماعی شامل همسر، دوستان، خانواده و حتی جامعه می شود. مادران همیشه نمی توانند همه نقش ها و مسئولیت ها را به صورت کامل ایفا کنند. وقتی مادران مورد توجه و حمایت قرار می گیرند، احساس می کنند که تلاش ها و زحمات آن ها دیده شده و ارزشمند است. مادران چه شاغل و چه خانه دار به تعاملات اجتماعی و دریافت حمایت از دیگران نیازمند هستند تا احساس تعلق، امنیت و آرامش کنند. در مقابل، فقدان این حمایت می تواند منجر به افزایش استرس، احساس بی کفایتی، کاهش اعتماد به نفس و همچنین، بروز افسردگی در طول دوره مادری شود. بنابراین، مادران باید بدانند که حمایت گرفتن متعادل از دیگران، نشانه ضعف نیست. همسران و خانواده، دوستان و جامعه همگی در این زمینه نقش بسیار مهمی دارند. تحقیقی که در مجله بین المللی سلامت روان مادران و نوزادان در سال 2009 منتشر شد، نشان داد که حدوداً 50 درصد از مادران تازه باردار احساس می کنند که از حمایت اجتماعی کافی برخوردار نیستند. این کمبود حمایت می تواند با افزایش استرس و احتمال بروز افسردگی بعد از زایمان مرتبط باشد.

گوش دادن به مادران بدون قضاوت

اولین قدم برای حمایت اجتماعی مادران، گوش دادن به آن ها بدون قضاوت است. این کار به مادران احساس آرامش و درک بیشتری داده و محیط امنی را فراهم می کند تا آن ها بتوانند احساسات و نگرانی های خود را بدون ترس از قضاوت و سرزنش بیان کنند. این حمایت عاطفی و شنیدن بدون قید و شرط به مادر کمک می کند تا احساس درک شدن و آرامش کند که این موضوع برای حفظ سلامت روانی و ایفای نقش مادری بسیار حیاتی است. روح محبت و قدردانی چه به صورت کلامی و چه به صورت غیر کلامی، از ضروری ترین نشانه های حمایت از مادر است. این محبت و قدردانی می تواند در قالب جملات ساده و دلگرم کننده مانند می دانم چقدر تلاش می کنی، این کار تو برای من ارزشمند است! و ... بیان شود. اینگونه جملات نشان دهنده توجه به زحمات مادر بوده و به او احساس ارزشمندی می دهد.

یک روش جالب برای ایجاد فضای پر از محبت، داشتن دفترچه یادداشت محبت در خانه است. برای مثال وقتی پدر و مادر هر دو سر کار می روند، می توانند در این دفترچه جملات محبت آمیز خود را بنویسند و از یکدیگر تشکر کنند. همچنین، پخش صوت های محبت آمیز از طرف اعضای خانواده، شکل دیگری از قدردانی و محبت بوده و به مادران احساس حمایت و عشق می دهد. این رفتارها به مادر کمک می کند تا احساس کند که از سوی خانواده به خوبی حمایت می شود. حتی همانطور که در زندگی امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) نیز بارها به چشم خورده، مرد خانه می تواند در امور زندگی همراه همسرش باشد و کارهای خانه را انجام دهد. همسر می تواند بخشی از وظایف مرتبط با خانه یا کودک را بر عهده گرفته و نقش حامی داشته باشد، به ویژه در مواقعی که مادر احساس بیماری یا خستگی شدید می کند، این کار به مادر کمک می کند تا از نگرانی ها و احساسات بد، دور شده و فرصتی برای استراحت و تجدید انرژی پیدا کند. چنین حمایتی، هم احساس امنیت و راحتی بیشتری به مادر می دهد و هم به ایجاد تعادل در زندگی خانوادگی و حس سلامت روانی مادر کمک می کند.

var player = videojs('player_717028_3701969',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3701969',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی

اختصاص زمان به خود و رسیدگی شخصی

زمان و رسیدگی شخصی، سومین نیاز ضروری مادران است که باید به آن پرداخته شود. مادران باید ارزش و اهمیت خود را در خانواده بدانند و متوجه باشند که مراقبت از خود یک ضرورت است نه خودخواهی. حمایت کردن از نقش خود، یکی از مهمترین مسئولیت های فرزندپروری است. داشتن استراحت، خواب کافی، چکاپ های سالیانه، زمانی برای دیدار با دوستان یا رسیدگی به علایق شخصی مانند نقاشی، نوشتن و ... می تواند این رسیدگی شخصی را برآورده کند. در اینجا سؤالی از مادران مطرح می شود که آخرین مرتبه ای که برای چکاپ به پزشک مراجعه کردید، چه زمانی بود؟ و یا آخرین مرتبه ای که برای دردهای جسمانی خود اقدام کردید، چه زمانی بود؟

تحقیقی در مجله زنان در سال 2021 نشان داد که 80 درصد از مادران شاغل و 70 درصد از مادران خانه دار احساس می کنند که زمان کافی برای رسیدگی به نیازهای شخصی خود ندارند. بنابراین، مادران به ویژه در جامعه امروز که تعداد زیادی از آن ها شاغل و خارج از منزل هستند و حتی بانوانی که در خانه هستند و نقش های متعددی را ایفا می کنند، نیاز مبرمی به زمانی برای رسیدگی به سلامت خود دارند. تحقیق دیگری در دانشگاه هاروارد نشان می دهد که مادرانی که روزانه حتی 20 دقیقه زمان برای مراقبت از خود صرف می کنند، 30 درصد کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی را تجربه می کنند. این کار نه تنها باعث پیشگیری از فرسودگی روانی و جسمی می شود، بلکه به بازسازی تمرکز و انرژی، حفظ هویت، بهبود سلامت روان و حتی به قرار گرفتن الگویی برای فرزندان کمک می کند.

اما متأسفانه بیشتر مادران احساس می کنند که اگر زمانی را به خود اختصاص دهند، به نوعی از وظایف خود کوتاهی می کنند. این احساس گناه به خاطر انتظارات بالا از طرف جامعه و خانواده ها برای بسیاری از مادران، کار را برای رسیدگی ایشان به خود دشوار می کند. برای رسیدگی به این نیاز، قرار نیست مادران کار سخت و دشواری انجام دهند تا بعداً احساس کنند که برای مثال چطور وقت پیدا کنم؟ مادران برای اینکه زمان شخصی خود را داشته باشند، لازم نیست هزینه های زیادی کرده و یا کارهای پیچیده ای انجام دهند. مادران می توانند از فعالیت های ساده و در دسترس استفاده کنند که خیلی هم وقت گیر نیستند. برای مثال آن ها می توانند یک ساعت حمایت از طرف خانواده برای انجام آزمایش و چکاپ پزشکی یا قرار دادن 15 تا 20 دقیقه برای شنیدن یک پادکست مورد علاقه یا کشیدن نقاشی را در اختیار داشته باشند.

البته باید به این موضوع توجه کنیم که نوشتن اولویت های روزانه و برنامه ریزی برای انجام کارها می تواند کمک کند تا مادران زمان بیشتری برای خود پیدا کنند. مهمتر از همه این  است که همسر و فرزندان و حتی خانواده ها، ابتدا این کار را یک فعالیت بیهوده و بی فایده ندانسته و به مادر احساس گناه ندهند، بلکه باید به زمان و فضای شخصی مادر احترام بگذارند. پدر می تواند زمان هایی را برای رسیدگی همسر به خود در نظر گرفته و از بچه ها مراقبت کند. حتی پدر باید مادر را به اختصاص دادن این زمان برای خود تشویق کند و او را مطمئن کند که این کار نه تنها طبیعی است، بلکه برای سلامت و آرامش خانواده بسیار مفید و ضروری است؛ چراکه یک مادر آرام و سالم می تواند خانواده شادتر و قوی تری بسازد.

var player = videojs('player_969712_3701970',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3701970',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی

پذیرش احساسات مادران 

چهارمین نیاز روانی مادران، پذیرش احساسات است. مادری، پر از لحظات شگفت انگیز است اما گاهی احساساتی مانند غصه، ناامیدی، خشم، تنفر، گناه، عذاب وجدان و ... به سراغ مادران می آید که می تواند آن ها را از درون به هم بریزد، اما مهم این است که درک این احساسات نشان می دهد که مادران نیاز ندارند تا همیشه در نقش قوی و کامل باشند. پذیرفتن این احساسات طبیعی و انسانی می تواند به مادران کمک کند تا با آرامش بیشتری خود را مدیریت کنند و به طور مؤثرتری نقش مادری را ایفا کنند. مدیریت نکردن احساسات منفی می تواند منجر به مشکلات جدی تری مانند افسردگی، اضطراب های شدید یا حتی بیماری های جسمی مانند سردردهای شدید، بیماری های قلبی و ... شود. حتی سرکوب احساسات نیز می تواند به واکنش های شدیدتری در رفتار کودکان منجر شود.

شناسایی و نام گذاری احساسات

بنابراین، اولین قدم برای مادران این است که احساسات خود را شناسایی و نام گذاری کنند. سؤالی که مادران باید از خود بپرسند، این است که در حال حاضر چه احساسی دارم؟ آیا خسته و ناامید بوده و عذاب وجدان دارم؟ آیا چیزی در درونم وجود دارد که مرا اذیت می کند؟ حالت های بدنی من چگونه است؟ مادران بعد از بیان این سؤالات باید این احساسات را چه با نوشتن، چه با گفت وگو با یک دوست صمیمی و یا حتی ارسال پیام صوتی بیان کنند. هر مادری باید با شیوه منحصر به فرد خود این احساسات را بدون قضاوت بپذیرد تا بتواند احساسات خود را بهتر درک و مدیریت کند. در اینجا مادر باید از شفقت به خود کمک گرفته و به همان صورت که یک پرستار کنار بیمار خود بوده و در هنگام درد از آن مراقبت می کند، مادر نیز باید این گونه از خود بپرسد که آیا درد داری؟ و آیا اذیت شده ای؟ این شفقت به خود، به مادر کمک می کند تا احساسات منفی را بهتر درک کرده و در مرحله بعد، به دنبال راه حل های عملی باشد.

نقش مهم پدران در مدیریت احساسات منفی مادران

در مادری کردن و مدیریت احساسات منفی مادران، پدر خانواده نقش بسیار مهمی دارد و باید از مادر حمایت کرده و با گوش دادن به او، درک و مهربانی، فضای امنی فراهم کند تا مادر بتواند احساسات خود را بدون ترس از قضاوت بیان کند. این حمایت نه تنها به بهبود سلامت روانی مادر کمک می کند، بلکه تأثیرات مثبتی نیز بر روی روابط خانوادگی می گذارد. گاهی اوقات صحبت های سریع و دادن راه حل های فوری جملاتی مانند ما که همیشه همینطور بودیم! مگر حالا چه شده اشت! کاری نکرده ای! و ... باعث می شود تا مادر احساسات منفی بیشتری را تجربه کند. بنابراین، یکی از بهترین کارهایی که همسران و خانواده می توانند انجام دهند، این است که بدون قضاوت به مادر گوش داده و اجازه دهند که احساسات خود را بیان کند. شنیدن بدون قطع کردن صحبت های مادر یا دادن راه حل های فوری، باعث ساختن فضای امن برای مدیریت می شود. همچنین، این نکته نیز مهم است که فرزندان بدانند مادر نیز ممکن است گاهی خسته یا ناراحت باشد و این کاملاً طبیعی است. فرزندان باید به جای اینکه از مادر بپرسند که چرا اینقدر عصبی هستی؟ و یا اینکه چه شده است؟ بهتر است از سؤالاتی مانند چه چیزی باعث شد که اینقدر ناراحت شوی؟ و یا می توانم کمکت کنم؟ و ... استفاده شود. این پرسش ها به مادر کمک می کند تا احساس راحتی کرده و درک بهتری از احساسات خود پیدا کند.

var player = videojs('player_827786_3701971',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3701971',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی

مادری کردن یک سفر است نه مقصد

کلام آخر اینکه، مادری یکی از پرچالش ترین و در عین حال زیباترین نقش هایی است که خداوند متعال برای زنان قرار داده است. مادران نه تنها ستون اصلی خانواده هستند، بلکه با عشق و تلاش بی وقفه زندگی را برای اعضای خانواده زیباتر و معنادارتر می کنند. مادری کردن در واقع یک سفر است نه یک مقصد. این سفر پر از لحظات شاد بوده و البته گاهی با خستگی، تنفر و احساسات متناقض نیز همراه است. بنابراین، چه خوب است که همه افراد به ویژه همسران و فرزندان قدردان تلاش های بی وقفه مادر باشند و از او حمایت کنند.

قدردانی از مادران نباید فقط به یک روز خاص مانند روز مادر خلاصه شود؛ چراکه هرچه مادران آرام تر و شادتر باشند، خانواده و حتی جامعه نیز در مسیر بهتری قرار خواهند گرفت. حتی در آیات قرآن کریم و احادیث نیز به جایگاه ارزشمند مادران و احترام به آن ها تأکید زیادی شده است. پیامبر اکرم(ص) فرمودند که مادر یک مدرسه است. اگر او را آماده کنید، نسلی نیکو پرورش خواهید داد. این حدیث کاملاً به اهمیت جایگاه مادر و نقش او در جامعه اشاره کرده و نشان می دهد که باید به نیازهای مادران توجه ویژه ای داشت تا آن ها بتوانند نقش خود را به بهترین شکل ایفا کنند. مادران به عنوان اولین آموزگار فرزندان، تأثیر زیادی در شکل دهی به آینده نسل ها دارند و اگر نیازهای روانی، عاطفی و فیزیکی ایشان برآورده شود، این نقش مهم را به درستی و با آرامش و قدرت بیشتری ایفا خواهند کرد.

var player = videojs('player_433090_3701972',{ techOrder: [ "html5" , "flash"],poster:'',width:400,height:300}); videojs.addLanguage('en', {"No compatible source was found for this media.": "مشاهده ی ویدیو نیاز به پشتیبانی مرورگر از codec h264 یا نصب فلش پلیر دارد."}); player.one('play', (function(){ $.post('/fa/ajax/news/video/3701972',{},function (data) {}); })); کد دانلود فیلم اصلی گفت وگو از فاطمه بختیاری انتهای پیام