پژوهشی درباره توانمندسازی اساتید در نقش آفرینی در اقتصاد

به گزارش ایسنا، یکی از عوامل کلیدی در توسعه کارآفرینی، ایجاد فرهنگ و آموزش مناسب در دانشگاه هاست. کشورهایی که توانسته اند در زمینه اقتصادی رشد کنند، توجه ویژه ای به نقش نهادهای آموزشی در پرورش مهارت های نوآورانه دانشجویان خود داشته اند. دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در این میان جایگاهی برجسته دارند؛ چرا که با تمرکز بر توسعه مهارت ها و شایستگی های اعضای هیئت علمی خود، می توانند تأثیری بزرگ بر توانایی های کارآفرینانه دانشجویان بگذارند. اساتید دانشگاه ها نه تنها مسئول آموزش و پژوهش هستند، بلکه می توانند الهام بخش دانشجویان برای ورود به عرصه های نوآوری و خلاقیت نیز باشند. با این حال، در بسیاری از موارد، تمرکز اصلی آموزش عالی بر تحقیقات نظری و کمتر بر توسعه مهارت های کاربردی کارآفرینی معطوف بوده است.

بررسی های گذشته نشان داده است که ضعف در ایجاد انگیزه کارآفرینی در دانشجویان یکی از چالش های اصلی نظام آموزش عالی در کشور است. این موضوع در کنار نرخ پایین اشتغال و تمایل کم فارغ التحصیلان به ورود به عرصه کسب وکارهای جدید، به وضوح نیاز به توانمندسازی و ایجاد الگوهای مؤثر را نشان می دهد. شرایط کنونی ایجاب می کند که دانشگاه ها به شکل فعال تر به تقویت این مهارت ها در میان اساتید خود بپردازند.

زکیه اکرمی، استادیار گروه آموزش شیمی دانشگاه فرهنگیان تهران، در پژوهشی به دنبال یافتن راهکاری برای این موضوع بوده است. این پژوهش با هدف شناسایی و طراحی الگویی جامع برای توانمندسازی اساتید دانشگاهی انجام شده است. تمرکز اصلی این تحقیق، تقویت نقش اساتید در ترغیب دانشجویان به فعالیت های کارآفرینانه و ایجاد بستری برای پرورش ایده های نوآورانه در محیط های آموزشی بوده است.

برای انجام این پژوهش، از یک روش علمی ترکیبی استفاده شده است. در بخش کیفی تحقیق، دکتر اکرمی با مصاحبه هایی نیمه ساختاریافته از 15 نفر از اساتید با تجربه در زمینه کارآفرینی، داده هایی گردآوری کرده است. در بخش کمی نیز با توزیع پرسشنامه ای میان 265 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان، نتایج، تحلیل و بررسی شد. تمامی ابزارهای تحقیق پیش از استفاده، از نظر علمی تأیید شدند تا نتایج به دست آمده دارای اعتبار و دقت کافی باشند.

این پژوهش نشان داد که توانمندسازی اعضای هیئت علمی نیازمند توجه به ابعاد مختلفی است. یافته ها نشان داد شش بُعد اصلی، شامل شرایط محیطی، ویژگی های شخصیتی، عوامل سازمانی، مهارت های ارتباطی، و راهبردهای اجرایی، نقش مهمی در این فرآیند دارند. برای مثال، ویژگی های شخصیتی مانند ریسک پذیری و توانایی برقراری ارتباط مؤثر از جمله مواردی هستند که می توانند تأثیر زیادی بر موفقیت در ایجاد انگیزه کارآفرینی در دانشجویان داشته باشند.

در نتایج بخش کمی تحقیق، مشخص شد که الگوی پیشنهادی دارای ساختاری بسیار مناسب برای اجرا در محیط های دانشگاهی است. با اجرای این الگو، اساتید دانشگاه قادر خواهند بود نه تنها به آموزش نظری بپردازند، بلکه مهارت هایی را به دانشجویان منتقل کنند که در دنیای واقعی به آن ها کمک کند کارآفرین شوند.

یکی از نکات برجسته این پژوهش، تأکید بر اهمیت سیاست گذاری مناسب در سطح دانشگاه ها و هماهنگی با نهادهای اقتصادی و اجتماعی است. این تحقیق نشان داد که بدون حمایت مدیران دانشگاهی و ایجاد زیرساخت های مناسب، امکان بهره برداری از این الگوها محدود خواهد بود.

گفتنی است نتایج این تحقیق در فصلنامه «پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی»، وابسته به مؤسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، منتشر شده اند. امید می رود که این پژوهش، گامی مؤثر در جهت تحول نظام آموزش عالی کشور باشد و به توسعه مهارت های کارآفرینانه در میان دانشجویان منجر شود.

انتهای پیام