راهم را آگاهانه انتخاب کردم

به گزارش ایکنا از همدان به نقل از نوید شاهد، شهید «محمد مصباحی» 29 اسفند 1342 در شهرستان همدان دیده به جهان گشود. پدرش شعبان و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت و در 27 بهمن 1364 در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم، به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است. در وصیت نامه این شهید والامقام آمده است:

«بسم الرحمن الرحیم

انا الله و انا الیه راجعون

در راه دوست کشته شدن آرزوی ماست/ گرچه دشمن تشنه به خون گلوی ماست/ گردیم دور دوست چو پروانه دور شمع/ که اندر آتش عشق سوختن آرزوی ماست

با ارائه بهترین درود ها و سلام ها بر حضرت مهدی(عج) منجی عالم بشریت و با سلام و درود به نایب بر حقش خمینی کبیر. سلام بر پدر و مادر عزیزم و برادران گرامی و خواهران عزیزم. نوشته ای را که برایتان بر جای می گذارم نمی توان گفت وصیت نامه است، چراکه این حقیر چیزی برای گفتن ندارم و این خیل عزیز شهیدان تمام گفته ها را گفته و همه چیز را روشن کرده اند و نمایان ساخته اند. ولیکن گفتم که شاید نیاز باشد که این چند مطلب را با شما در میان بگذارم.

اول اینکه پدر و مادر عزیزم در گذشت این چند سال چه زحمت ها و چه رنج ها که برایم کشیدید تا مرا به اینجا رساندید ولیکن من قدرناشناس این همه محبت های شما بودم، امیدوارم که این فرزند حقیرتان را حلال بفرمایید، دوم اینکه به شما پدر و مادر عزیزم می گویم که من به قول امام عزیزمان از آن شما نیستم و به شما تعلق نداشتم بلکه امانتی بودم در دست شما عزیزان که بحمدالله شما هم این امانت را حدود 22 سال نگهداری کردید و بعد هم با کمال افتخار تحویل دادید.

شما بحمدالله معلم من بودید، من را از اول با قیام حسین(ع) و نحوه شهادتش آشنا نمودی و من که از حضرت علی اکبر حسین(ع) پیش شما عزیزتر نیستم، مصیبتی که بر حسین(ع) وارد شد و در روز عاشورا 72 تن از بهترین عزیزانش را تقدیم خداوند کرد در برابر آن این موضوع که چیزی نیست.

پس ان شاءالله صبر کنید که خداوند شما را سزای خیر عنایت کند و رضا باشید به رضای خداوند و از شما می خواهم که بیدار شوید و دیگر اینکه من این راه را آگاهانه قبول کردم و به راهی که رفته ام صد درصد عقیده قلبی دارم و بر حق است و از شما می خواهم که این راه را پیش گیرید و ادامه دهید و به برادران و خواهران عزیزم هم بگویید دنباله رو این راه باشند و امام عزیز را یاور باشند و از ولایت فقیه پیروی نمایند.

و اما سخنم با شما برادران و خواهران عزیزم از اینکه در این مدت شما را اذیت کرده ام و از من رنجیده اید جداً حلالی می خواهم و از یکایک شما معذرت خواهی می کنم و امیدوارم که خواهرانم همچون زینب کبری(س) راه این اسطوره مقاومت و پایداری را پیش گیرند و همچنین برادران عزیزم هم این حقیر را حلال نمایند و برایم طلب مغفرت نمایند و حال فامیل و آشنایان و دوستانم از شما عزیزان هم حلالی طلبیده و از یکایک شما هم خواستارم که ادامه دهنده راه سرخ شهیدان باشید و با عمل خویش این را ثابت نمایید و برای این حقیر هم از خداوند رحمان و رحیم طلب بخشش و مغفرت نمایید و در خاتمه می خواهم که امام عزیزمان و یاوران باوفایش را تنها نگذارید. خداوند نگهدار همه شما موفق و پیروز باشید.

هر لاله که سر زند ز طرف چمنی/ باشد سمنی ز خون گلگون کفنی/ ثبت است در آن نامه که روح خدا/ تو جان منی، روح منی، قلب منی

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.»

انتهای پیام