یک پیش بینی تاریخی

خبرگزاری تسنیم، سلمان مالکی در یادداشتی نوشت: «جبهه مقاومت این است: هر چه فشار بیاورید، محکم تر می شود؛ هر چه جنایت کنید، پرانگیزه تر می شود؛ هر چه با آنها بجنگید، گسترده تر می شود و من به شما عرض می کنم، به حول و قوه الهی، گستره مقاومت، بیش از گذشته تمام منطقه را فرا خواهد گرفت». این جملات رهبر معظم انقلاب اسلامی، نه یک تحلیل ساده، بلکه یک پیش بینی تاریخی و یک راهبرد الهی برای آینده منطقه است. سال هاست که ملت های منطقه، از فلسطین و لبنان تا سوریه، عراق، یمن و حتی فراسوی مرزهای جغرافیایی غرب آسیا، شاهد رویارویی دشوار با قدرتی بوده اند که با تکیه بر برتری تکنولوژیک و نظامی به جنگ اراده ملت ها آمده است اما برخلاف پندار اشغالگران، این ملت ها نه تنها خم نشده اند، بلکه هر گاه فشار افزایش یافته، انگیزه و ایمان شان نیز فزونی گرفته و حلقه مقاومت را گسترده تر کرده اند.

اگر به تاریخ تحولات مقاومت نگاه کنیم، برخی مثال ها برای ما درس های حیاتی به همراه دارند. در سومالی، آمریکا با تکیه بر فناوری پیشرفته و نیروی نظامی مجهز وارد شد و تصور می کرد با اندک رزمندگان محلی که سلاح های ساده در دست دارند، به آسانی مقابله خواهد کرد اما ضربات سنگین مقاومت سومالی، بویژه سرنگون کردن بالگردهای آمریکایی «بلک هاوک»، نشان داد ایمان، اراده، تاکتیک های هوشمندانه و بهره برداری از نقاط ضعف دشمن، بسیار کارآمدتر از تجهیزات پیشرفته بدون پشتوانه معنوی است. این مقاومت غیرقابل انتظار، آمریکا را ناگزیر کرد با سرشکستگی سومالی را ترک کند. این پیروزی مردم سومالی، درست در زمانی رقم خورد که امپراتوری نظامی آمریکا تصور می کرد هر درگیری ای را با ابزار نظامی حل خواهد کرد.

در لبنان، جایی که ریشه های مقاومت اسلامی از دل یک اشغال طولانی و بی رحمانه شکل گرفت، ضربه قهرمانانه ای که به نیروهای آمریکا و نظامیان فرانسوی وارد آمد، آنان را وادار کرد خاک لبنان را به سرعت ترک کنند. همان ضربه ای که بعدها یکی از بنیان های شکل گیری ساختار مستحکم حزب الله شد، نشان داد نه حضور نظامی چندملیتی و نه ادعای حفظ صلح، نمی تواند در برابر ایمان و شهادت طلبی رزمندگان مقاومت دوام بیاورد. رهبر مقاومت در لبنان، شهید سیدحسن نصرالله نیز به این حقیقت اشاره کرد که مقاومت هر چه تحت فشار بیشتر قرار بگیرد، منسجم تر و گسترده تر خواهد شد. او معتقد بود قدرت اصلی مقاومت در ایمان، صبر، استقامت و باور عمیق به نصرت الهی نهفته است.

ویتنام یک نمونه دیگر است که درس های آن تا امروز در ذهن ملت ها زنده است. آمریکا با اتکا به بالگردها، هواپیماهای بمب افکن و تجهیزات فوق مدرن، وارد جنگی فرسایشی شد و گمان می برد اراده یک ملت در برابر این حجم از پیشرفتگی نظامی دوام نخواهد آورد اما «هوشی مین» رهبر مقاومت ویتنام، ضربه برتر را در ساحت اندیشه وارد کرد. او معتقد بود که «حمله، بهترین دفاع است». این اصل نه تنها در صحنه نبرد نظامی، بلکه در شکل دادن روحیه ملی و گسترش اندیشه مقاومت نیز مصداق داشت. همان گونه که رهبر انقلاب اسلامی ایران تأکید دارند، هرچه دشمن فشار بیشتری وارد کند، این فشار به مثابه سوختی برای موتور حرکت ملت ها عمل می کند. شکست آمریکا در ویتنام نه تنها یک شکست نظامی، بلکه الگویی برای تمام ملت های ستم دیده شد که نشان می داد برتری فنی و تکنولوژیک، تضمین کننده پیروزی نیست.

در افغانستان نیز آمریکا با لشکری از نیروهای مجهز و فناوری پیشرفته وارد شد اما در نهایت پس از 2 دهه اشغال و هزینه های هنگفت، ناچار به ترک این کشور شد. طالبان، با وجود تمام نقدها که نسبت به رفتارها و سیاست هایش وجود داشته و دارد، از منظر یک مقاومت بومی، اثبات کرد که هیچ نیروی اشغالگری هرگز نمی تواند اراده ملتی را در طولانی مدت بشکند. این اتفاق، بار دیگر نشان داد فرمول مقاومت، یعنی ایمان، صبر، استقامت و تاکتیک های هوشمندانه، قادر است قوی ترین ارتش های جهان را به عقب نشینی وادار کند.

امروز، سوریه در شرایطی مشابه قرار گرفته است. آمریکا و پادوهای آمریکا با اشغال بخش هایی از خاک سوریه، سرقت منابع نفت و گاز، ایجاد پایگاه های نظامی مانند پایگاه التنف و حمایت از گروه های مزدور، سعی در تضعیف حاکمیت و یکپارچگی سوریه و ایجاد یک منطقه نفوذ برای خود دارند. هدف گیری و به چالش کشیدن این پایگاه ها، بخشی از راهبردی است که تجربه تاریخی مقاومت در اختیار ملت ها قرار می دهد. همان گونه که شهید سیدحسن نصرالله اشاره کرد: «آمریکا امروز همان آمریکای چند دهه پیش نیست»؛ این سخن، نشان دهنده تحلیل عمیق او است از تضعیف تدریجی هیبت آمریکا و از دست رفتن قدرت بازدارندگی آن در برابر ملت هایی که درس های مقاومت را آموخته اند.

سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی، فرمانده بی نظیر محور مقاومت، شخصیتی بود که در میدان عمل، معادلات را تغییر داد. او به همراه همرزمانش در جبهه های مختلف از سوریه، عراق، لبنان تا دوردست های منطقه، نشان داد با اتکا بر ایمان الهی، وحدت نیروهای مقاومت و تاکتیک های هوشمندانه، می توان تمام محاسبات قدرت های استکباری را بر هم زد. شهید سلیمانی بارها تأکید کرد که آمریکا و اسرائیل در برابر اراده ملت های منطقه تاب پایداری ندارند. او همواره بر این باور بود که اگر پایداری، ایمان و توکل به خدا را در کارزار نبرد وارد کنید، دشمن مجبور خواهد شد گام به گام عقب بنشیند. این دیدگاه حاج قاسم سلیمانی در عمل ثابت شد. هنگامی که نیروهای مقاومت در سوریه و عراق موفق شدند تروریسم داعش را که ابزار آمریکا برای بی ثبات سازی منطقه بود درهم بشکنند، روشن شد دست برتر با کسانی است که نه فقط به سلاح و مهمات، بلکه به نصرت الهی و همدلی ملت های منطقه متکی هستند. جالب آنکه هر چه فشار دشمن بیشتر شد، نه تنها انگیزه های مقاومت کم نشد، بلکه ریشه های آن عمیق تر هم شد. فرمانده سلیمانی بر این نکته پای می فشرد که خون شهدا، درخت مقاومت را بارورتر می کند و نهال های تازه ای را در سراسر منطقه می رویاند.

وقتی رهبر معظم انقلاب فرمودند: «هر چه فشار بیاورید، مقاومت محکم تر می شود... گستره مقاومت، بیش از گذشته تمام منطقه را فرا خواهد گرفت»، این رهنمود مبتنی بر یک شناخت تاریخی و الهی از ماهیت نبرد مستضعفان و مستکبران است. آمریکا سال ها کوشیده است با جنگ روانی، تحریم های اقتصادی، عملیات های نظامی، ترور فرماندهان مقاومت و حمایت از گروهک های تروریستی، ملت های منطقه را به زانو درآورد اما نتیجه ای که امروز در برابر ما است، گسترش روزافزون دایره مقاومت است. از لبنان که حزب الله همچون دژی مستحکم در برابر صهیونیسم ایستاده، تا فلسطین و سوریه و تا عراق که پس از شکست داعش دیگر نمی پذیرد حیاط خلوت آمریکایی ها باشد. از یمن که زیر بار شدیدترین محاصره و بمباران هاست ولی نه تنها تسلیم نشده، بلکه با موشک ها و پهپادهای بومی خود پاسخ می دهد، تا ایران که قلب تپنده محور مقاومت و الهام بخش همه آزادی خواهان است.

آنچه امروز در سراسر منطقه می بینیم، تأییدی بر سخن شهید سیدحسن نصرالله است که گفت: «دشمن گمان می کند با ایجاد پایگاه ها، مزدوران و حمایت از رژیم صهیونیستی، می تواند ما را به عقب براند اما هر حمله و هر جنایتی، عزم ما را راسخ تر می کند». این حقیقت امروز در افکار عمومی جهان نیز رخنه کرده است. دیگر نه تنها ملت های منطقه، بلکه بسیاری از ملت های آزاده جهان، شاهد هستند که آمریکا از یک «ابرقدرت بلامنازع» به یک قدرتی بدل شده که ناچار است از هر جبهه ای با صورتی خونین عقب نشینی کند.

اصول کمربند دفاعی مقاومت، امروز از نگاه راهبردی فرماندهان و نظریه پردازان آن، بر 4 رکن استوار است: ایمان، هوشیاری، ائتلاف میان ملت های مظلوم و ضربه به نقاط آسیب پذیر دشمن. مقاومت، به عنوان بهترین شکل دفاع، دیگر نه تنها یک تاکتیک نظامی، بلکه یک راهبرد کلی است که در سطحی عمیق تر، به اراده ملت ها برای تعیین سرنوشت خود تعبیر می شود. این اصول، از بیروت تا موگادیشو، از سایگون تا کابل، از دمشق تا بغداد و از صنعا تا تهران به بار نشسته و اکنون الگویی فراگیر از قدرت مردمی در برابر قدرت استکباری را عرضه می کند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی تأکید دارند که گسترش مقاومت، سرنوشت محتوم منطقه است. این یک شعار نیست، بلکه حقیقتی است که در لحظه لحظه تاریخ نبرد ملت ها با استکبار جریان داشته است. اگر آمریکا و قدرت های غربی تصور می کنند با ایجاد پایگاه های بیشتر، گسترش مزدوران، یا بهره گیری از تمام ترفندهای امنیتی و سیاسی می توانند مانع این روند شوند، سخت در اشتباهند.

آمریکا و متحدانش ممکن است تلاش کنند با ابزارهای رسانه ای و جنگ روانی، این حقیقت را کمرنگ نشان دهند اما واقعیت های میدانی غیرقابل انکارند. اگر آمریکا و متحدانش نپذیرند که دورانی جدید آغاز شده و اصول قدیمی دیگر کارایی ندارند، ناگزیر به تجربه خروج های پرهزینه تر، شکننده تر و خفت بارتر خواهند بود.

همه اینها به معنای تحقق وعده الهی است که هر کس در راه خدا استقامت ورزد، خداوند او را یاری خواهد کرد. همین نصرت الهی است که در کلام شهید سلیمانی، رهنمودهای شهید سیدحسن نصرالله و بیانات حکیمانه معلم و استاد آن 2 شهید والامقام، رهبر معظم انقلاب پژواک دارد: هر چه فشار بیاورید، ملت ها محکم تر می شوند و گستره مقاومت، همچون موجی خروشان، تمام منطقه را دربر خواهد گرفت.

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/