نهضت بیداری فاطمه (س)

حضرت صدیقه طاهره(س)، بانویی والامقام و الگویی بی بدیل برای تمام بشریت است، وی با شجاعت، عفت، دانش و تقوا، الگویی کامل از یک زن مسلمان بوده و هست، زنی که در هر بُعد از زندگی اش، تصویری تمام عیار از کمال انسانی به چشم می خورد.

ایشان در مقام یک دختر، مهر و احترام به پدر را به اوج رساند، در نقش یک همسر، حامی و همراهی بی بدیل برای امام علی(ع) بود، در جایگاه یک مادر، عشق و مسئولیت را به زیباترین شکل در قبال فرزندانش معنا کرد و مهم تر از همه، مظهر یک زن مبارز و آگاه بود، زنی که شرایط زمانه اش را به خوبی درک کرد، در برابر ورود به کج راهه ها ایستادگی کرد و به تمام زنان و مردان آزاده جهان اثبات کرد که بخش مهمی از زن بودن، مسئولیت پذیری در برابر جامعه خویش است.

در دل تاریخ، گاه شرایطی رقم می خورد و لحظاتی پیش می آید که حقیقت برای ماندن، نیازمند صدایی رسا و شجاع است، حضرت فاطمه زهرا(س) در روزگاری زیست که جامعه اسلامی، پس از رحلت پیامبر(ص) در میان انحراف ها و بیراهه ها دچار سردرگمی شده بود و در این هنگامه پرآشوب، وی با قدرت و صلابت برای استوار نگه داشتن ستون های راستین اسلام که از پدر بزرگوارش به ارث رسیده بود، تلاش بسیار کرد.

فاطمه زهرا(س) زنی بود که سکوت را برنتافت و با هر واژه و گام خود، حقیقت را فریاد کرد، حقیقتی که از جنس عدالت و ایمان بود، خطبه های آتشین او همچون تندری در دل ظلمت پیچید و وجدان های بیدار را به جنبش واداشت. آن بانوی بزرگوار با زبانی شیوا، استدلالی محکم و فصاحت و بلاغتی کم نظیر، حقایق را به روشنی و وضوح بیان می کرد و به دفاع از حق و حقیقت می پرداخت، وی وارث روح بلند و اندیشه های والای پیامبر اسلام(ص) بود و با قلبی مملو از ایمان و اراده ای پولادین، پرچم عدالت و حق طلبی را همچون پدر برافراشت.

ایشان به ما آموخت که دفاع از حقیقت، رسالتی است که نباید به فردا موکول شود و تلاش برای برقراری عدالت، آرمانی مقدس است که باید برایش مبارزه کرد. در پرتو آموزه های وی درمی یابیم که بیداری حقیقی نه در شعارهای بلند، بلکه در عمل به حق و پایبندی به اصول الهی و انسانی است، ایشان ثابت کرد که حتی کوتاه ترین عمرها نیز می توانند عمیق ترین تأثیرها را برجای بگذارند، اگر به تمامی وقف حقیقت شوند. چه زیبا گفت شاعر گرانقدر، استاد سید علی موسوی گرمارودی که «...تو را باید در شقایق دید/ در گل بویید/ تو را باید از خورشید خواست/ در سحر جست/ از شب شکوفاند/ با بذرپاشاند/ با باد پاشید/ در خوشه ها چید/ تو را باید تنها در خدا دید...»

شهادت مظلومانه ایشان یکی از تلخ ترین حادثه های تاریخ اسلام است و با این وجود، ایام فاطمیه همچنان مجال و غنیمتی برای حضور بیشتر قلب های ما فراهم می کند، مرهمی بر این سوگ بی پایان و آینه ای که ما را به تأمل و بازبینی در راه و رسم زندگی دعوت می کند، فرصتی که از خود بپرسیم، چقدر از راه، روش و بینش ایشان در زندگی به شکل عملی بهره گرفته ایم و به راستی آیا تاکنون به نهضت بیداری فاطمه(س) پیوسته ایم؟ این ایام، آکنده از این نغمه است که صدای دختر رسول خدا از پس قرن ها همچنان به گوش می رسد و ما را به بیداری فرا می خواند. آیا این صدا را شنیده ایم؟

نهضت این بانوی بزرگوار جهان اسلام، نهضتی ست برای بیداری و وجود روشنگرشان و مسیر این بیداری و عدالت را تا ابد برایمان روشن خواهد کرد، به امید آنکه از این نور زندگی بخش به درستی الهام بگیریم و به یاد بسپاریم که صدای حق، هرگز خاموش نخواهد شد، حتی اگر تمامی جهان در برابر آن سکوت کرده باشند.

حدیثه عطاپور، خبرنگار ایکنای خراسان رضوی

انتهای پیام