دادگاه صحرایی در کارخانه بستنی سازی!

به گزارش ایسنا، فرهیختگان نوشت: این موضوع را نمی شود انکار کرد که هر جامعه ای نسبت به تحقیر حساس است. مخصوصاً اگر این تحقیر متوجه قشری از جامعه باشد که در باور عمومی جهان، عموما مظلوم، زحمتکش و دارای حقوق حداقلی است با در نظر گرفتن این موضوع ویدئویی از یکی از کارخانه های تولید لبنیات منتشر شده که در آن فردی که گفته می شود، مدیر کارخانه است، با ادبیات تحقیرآمیزی کارگران کارخانه را مورد خطاب قرار می دهد.
تذکر و رفتار تحقیرآمیز مدیر کارخانه برای ریش داشتن کارگران و بعد تهیه فیلم، رنگ وبوی غرض ورزی در رفتار این فرد را تقویت کرده و واکنش منفی مردم را در فضای مجازی به همراه داشته است. نکته مهم این است که نباید از کنار موضوعاتی که به هر طریقی روی روان مردم می رود به سادگی گذشت، آن هم در شرایطی که رسانه های فارسی زبان منتظر نشسته اند تا از هر موضوع کوچک به اصطلاح اجتماعی برای قطبی کردن و ناآرام کردن فضای جامعه استفاده کنند.

ماجرای ویدئوی تحقیرآمیز برای کارگران
در ویدئویی که در یکی دو روز اخیر در فضای مجازی در حال باز نشر است، فردی که گفته می شود مدیر یک کارخانه لبنیاتی است، در حال تذکر دادن به کارگران است به این خاطر که «ریش» دارند. «برای چی اینقدر ریش و سیبل داری؟» تقریباً جمله پرتکراری است که مدیر این کارخانه در این ویدئو تکرار می کند و البته کارگران را تهدید به کسر از حقوق و راه ندادن به کارخانه می کند. البته گفته می شود که تأکید مدیر این کارخانه به خاطر رعایت مسائل بهداشتی است. فارغ از اینکه این موضوع اساساً به خاطر رعایت مسائل بهداشتی بوده یا هدف دیگری از انجام آن داشته، تهیه ویدئویی که تصویر کارگران در آن واضح است، مشخصاً برخلاف اخلاق است و توجیهی ندارد. حتی اگر کارگران نیز به خاطر عدم رعایت مسائل بهداشتی مرتکب خطا شده باشند، تهیه ویدئو از کارگران بدون رضایت آن ها اقدام خلاف قانونی است که می تواند برای مدیر این کارخانه بار حقوقی به همراه داشته باشد، البته این احتمال قوی نیز وجود دارد که کارگران به خاطر نگرانی از دست دادن کارشان، مجبور به سکوت مصلحتی و اجباری باشند. این موضوع نیز قابل انکار نیست که انتشار ویدئوی تصاویر کارگران و دیدن آن توسط خانواده هایشان بار روانی به همراه داشته است. امری که انتظار می رود دستگاه های ذی ربط برای احقاق حقوق کارگران ورود جدی به ماجرا داشته باشند.

راه رفتن روی روان مردم با یک کلیپ
از زمان انتشار این ویدئو، واکنش های منفی زیادی به رفتار مدیر این کارخانه شده است. چند نکته در مواجهه با این ویدئو مورد توجه است. نکته اول اینکه یک سمت این ماجرا کارفرمایی قرار دارد که برخورد نادرست با کارگر دارد. در نگاه افکار عمومی اساساً برخورد تحقیرآمیز و از بالا به پایین، مذموم است و جامعه نسبت به آن واکنش منفی نشان می دهد. در مواجهه با این ویدئو نیز این اتفاق افتاده است.
اگر نگاهی به اتفاقات و رویدادهایی که برخی از آن ها به کارگران و اقشار پایین دست جامعه برمی گردد، بیندازیم، این موضوع به روشنی خود را نشان می دهد که جامعه نسبت به مطالبات آن ها حساسیت نشان می دهد و البته رسانه های فارسی زبان نیز به دنبال اینند که در سایه بی توجهی یا غفلت مسئولان نسبت به خواست مشکلات این قشر از جامعه، روی آن موج سواری کنند و این اتفاق را تبدیل به بحرانی بزرگ کنند که در تقابل با نظام حکمرانی قرار گیرد. در ماجرای ریزش معادن و محبوس شدن کارگران که در سال های اخیر مواردی از آن رخ داده این موضوع به وضوح خود را نشان داده است.
در همین راستا بود که در جریان ریزش معدن در طبس تلاش شد تا جای ممکن اجازه تحریک افکار عمومی به رسانه های معاند داده نشود. رفتار تحقیرآمیزی که در یکی از کارخانه های لبنیات رخ داده نیز امری است که در کنار این موضوعات قرار می گیرد و اگر از کنار آن عبور کنیم می تواند روی روان مردم و افکار عمومی راه برود و بزرگ تر شود. نکته دیگر آنکه حفظ و رعایت کرامت انسانی کارگر اصل مهمی است که می بایست در همه موارد رعایت شود؛ موضوعی که البته جای خالی توجه به آن در قانون کار نیز احساس می شود و انتظار می رود برای جلوگیری از رفتارهای اینچنینی، در قانون کار، اصلی برای رعایت و حفظ کرامت انسانی تعریف شود.

بهانه به دست کارفرمایان صهیونیست ندهید
موضوع دیگری که در مواجهه با رفتار مدیر این کارخانه مورد توجه قرار دارد، این است که جدای از اینکه رفتار او به عنوان یک کارفرما با کارگران مناسب نبوده، انتشار ویدئویی که به ریش داشتن آن ها اشاره می کند، رنگ وبوی غرض ورزی و برخورد سوگیرانه و جانبدارانه کارفرما را تقویت می کند؛ امری که اثری که در جامعه ایرانی می گذارد، برمبنای همان فرمول تقویت شکاف اجتماعی و گسل های اجتماعی عمل می کند و منجر به این می شود که بخش ایدئولوژیک جامعه را نسبت به این رفتار، برافروخته کند و واکنش آن ها را به همراه داشته باشد. 
از زمان شروع ناآرامی ها در پاییز 1401، رسانه های فارسی زبان تمرکز خود را بر تعمیق شکاف و گسل های اجتماعی قرار داده بودند. اگرچه پیش از این نیز این رسانه ها تلاش می کردند حتی اعتراض صنفی را به اعتراض مقابل حکومت تبدیل کنند اما حالا و در شرایطی که منطقه در روزهای بحرانی قرار دارد، رسانه های فارسی زبان با کارفرمای صهیونیستی به دنبال اینند تا کوچک ترین اتفاق و حتی شایعه را تبدیل به بحران در کشور کنند. در آخرین نمونه در ماجرایی که در دانشگاه علوم وتحقیقات اتفاق افتاد، تلاش و تمرکز رسانه های فارسی زبان در تبدیل این موضوع به بحرانی بود که کشور را به ناآرامی بکشاند که البته با بی توجهی افکار عمومی مواجه شد و ورود درست مقامات کشور نیز اجازه نداد تا به شایعات بال و پر داده شود. در همین چهارچوب باید توجه داشت اتفاقات و بحران های اینچنینی می تواند بهانه خوبی در اختیار رسانه های فارسی زبان قرار دهد تا آن را تبدیل به بحرانی بزرگ کنند که جامعه را دچار ناآرامی کند.

هر شیطنتی برای قطبی کردن جامعه مذموم است
در مواجهه با این موضوع، با در نظر گرفتن شرایط و اساساً در نگاه به آنچه رخ داده، طبیعتاً نباید از کنار موضوعات و رویدادهایی که روی روان مردم می روند به سادگی عبور کرد. از همه مهم تر اینکه اگر آن موضوع مستعد ایجاد شکاف و انشقاق میان مردم جامعه باشد و جامعه را به سمت قطبی کردن حرکت دهد، قطعاً نباید از کنار آن به سادگی گذشت.
در ماجرای انتشار این ویدئو نیز چند اشتباه واضح رخ داده و فارغ از تحقیرکردن کارگران به «خاطر اینکه صرفاً ریش» دارند، کارفرما عامدانه از این ماجرا ویدئو تهیه کرده و جدای از اینکه اساساً اقدام غیرقانونی انجام داده، رفتار تحریک آمیزی هم انجام داده که در کلیشه های ذهنی به نظر می رسد برخورد ایدئولوژیک با این ماجرا داشته است؛ امری که گزاره غرض ورزی و شیطنت برای انتشار این ویدئو را پررنگ می کند. رفتاری که خوراک به رسانه های فارسی زبان می دهد و گسل های اجتماعی جامعه را تکان می دهد و روی روان مردم می رود.

با این ماجرا جدی و علنی برخورد کنید
در نگاه به این ماجرا در ابتدای امر باید مواجهه و برخوردی با این اتفاقات صورت گیرد که هزینه انجام این اقدامات و تکرار دوباره آن را بالا ببرد. اگر این امر جا بیفتد که با هرآنچه که روان مردم و افکار عمومی را به هم بریزد و زمینه ای برای ملتهب کردن جامعه باشد، با شدت برخورد می شود، این امکان را نمی دهد که افراد با تهیه ویدئو و انتشار آن برای فضای اجتماعی کشور هزینه سازی کنند. امری که در جریان انتشار ویدئو ماجرای دانشگاه علوم وتحقیقات نیز اتفاق افتاد و حالا جای خالی یک تصمیم درست برای مدیریت افکار عمومی و جلوگیری از ایجاد احساس منفی به ساده ترین روش ها احساس می شود.
در مواجهه با ویدئویی که از جانب مدیر یکی از کارخانه های تولید لبنیات منتشر شده نیز انتظار می رود این کارخانه در ابتدا موضع گیری و اظهارنظر روشنی در خصوص ویدئوی منتشرشده بگیرد و برخوردی با رفتار این کارفرما داشته باشد. علاوه براین با توجه به اینکه این ویدئو به صورت عمومی منتشر شده و موضوع دیگر صرفاً مسئله ای نیست که درون کارخانه رخ داده باشد، می بایست حداقل برای آرام کردن افکار عمومی، برخورد با این کارفرما به اطلاع مردم برسد و باید توجه داشت در این ماجرا دو اشتباه رخ داده که یکی تحقیر کارگران و دیگری تهیه فیلم از این رفتار است که می بایست برخورد حقوقی نیز با این کارفرما شود.
در نگاه به آنچه اتفاق افتاده، طبیعتاً توجیه و عدم پذیرش مسئولیت آنچه اتفاق افتاده از جانب شرکت لبنیاتی نیز اساساً توجیه پذیر نیست و رفتار درست آن است که ضمن عذرخواهی این اطمینان داده شود که برخورد درخوری با این اقدام کارفرما خواهد شد.

انتهای پیام