هدف ارسال پیامبران اتمام حجت خداوند است

به گزارش ایکنا از همدان، آیت الله حبیب الله شعبانی موثقی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه همدان، شب گذشته، پنجم آذرماه در جلسه 97 تفسیر قرآن کریم که در مسجد مهدیه همدان برگزار شد، در سخنانی به بیان هدف ارسال پیامبران پرداخت که در ادامه می خوانیم:

علم کلام که امروز در حوزه علمیه دنبال می شود از زمان امام باقر و امام صادق(ع) معروف است و وجود دارد، به کسانی که با استدلال های عقلی از دین دفاع می کنند را متکلم می گویند که هم در شیعه و هم در اهل تسنن وجود دارد، متکلمین بحثی دارند به نام «قاعده لطف» که بر خدا واجب است. اینکه بیان می شود این قاعده بر خداوند واجب است یعنی عقل می فهمد خدا به عالم لطف دارد.

حال لطف به چه معناست، اینکه خداوند هر آنچه باعث رفتن به بهشت و جهنم است را بیان می کند، گفتن این مسئله برای خدا واجب است یعنی خداوند نمی تواند مخلوق و بشر خود را بدون نشان دادن راه رها کند. امام موسی کاظم(ع) فرمودند خداوند دو حجت به انسان داده و با این دو دلیل راه بهانه را بر بشر بسته است؛ یک حجت باطنی (عقل) و دیگر حجت ظاهری است؛ این حجت ظاهری به گفته قرآن کریم ارسال پیامبران است.

آیه 42 سوره انفال در این باره می فرماید: «لِیَقْضِیَ اللَّهُ أَمْرًا کَانَ مَفْعُولًا لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَیَحْیَیٰ مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَةٍ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ تا کاری که خدا مقرر کرده است واقع شود، تا هر که هلاک می شود به دلیلی هلاک شود و هر که زنده می ماند به دلیلی زنده ماند. هرآینه خدا شنوا و داناست.» براساس این آیه اولین هدف ارسال پیامبران، اتمام حجت است که خدا حرفش را بزند، از آنجا که عقل نمی تواند به تنهایی همه امور را درک کند خدا پیامبران را ارسال کرده است تا حرف خود را به بشر از این طریق اعلام کند.

بیشتر بخوانید:

تقویت اراده و عبرت انسان ؛ دو هدف قرآن از بیان سرنوشت پیامبران نوع ذکر قرآن در مورد انبیا (ع) چگونه است

خداوند پیامبران را ارسال کرده تا در قیامت کسی مسئله ای را انکار نکند؛ در قیامت فرشته جهنم از جهنمیان سؤال می کند آیا برای شما بیم دهنده ای نیامد؟ «سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذیرٌ» (ملک/ آیه 8) در آیه بعدی نیز می فرماید: «قَالُوا بَلَیٰ قَدْ جَاءَنَا نَذیرٌ فَکَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِی ضَلَالٍ کَبیر؛ آنها در جواب گویند: آری، ما را رسول بیم دهنده حق آمد ولی ما تکذیب او کردیم و گفتیم که خدا چیزی از آسمان نفرستاده و جز اینکه شما رسولان سخت به گمراهی و ضلالتید هیچ نیست.» (ملک/ آیه 9)

بنابراین خداوند اگر بخواهد کسی را عذاب کند، قبل از آن حرف خود را به او می رساند و با او اتمام حجت می کند، از این روست که 124 هزار پیامبر ارسال شده است. قرآن کریم در مورد هدف ارسال پیامبران می فرماید: «رُسُلًا مُبَشِّرِینَ وَمُنْذرِینَ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَزیزًا حَکِیمًا؛ رسولانی را فرستاد که نیکان را بشارت دهند و بدان را بترسانند تا آنکه پس از فرستادن رسولان، مردم را بر خدا حجتی نباشد، و خدا همیشه مقتدر و کارش بر وفق حکمت است.» (نساء/ آیه 165) در بهشت چیزهایی هست که هیچ وقت ما در این دنیا میزان لذت آن را درک نخواهیم کرد.

پیامبر بهشت رفتن را برای ما راحت کرده است، رسول خدا(ص) فرمودند که از هفت گناه که موجب هلاکت است دوری کنید عرض شد یا رسول الله آن هفت گناه چیست؟ فرمود به خدا مشرک شدن، سحر کردن، نفس محترمی را کشتن مگر آنکه به حق کشته شود، ربا، خوردن مال یتیم خوردن، روز جنگ پشت به میدان کردن و زنان پاکدامن بی خبر و با ایمان را تهمت ناروا زدن. اگر کسی واجبات خود را رعایت کند و از این گناهان دوری کند خداوند او را عذاب دائمی و جاوید نخواهد کرد. طبق آیه مطرح شده پیامبران ارسال شدند که در روز قامت کسی نگوید خدایا چرا این نکته را در دنیا نگفتی.

انتهای پیام