حضورتان در جبهه های حق علیه باطل را ثابت نگه دارید

به گزارش ایکنا از همدان به نقل از نوید شاهد، شهید «محمد احمدبیگی» 20 شهریور 1349 در روستای حسین آباد شاملو از توابع شهرستان ملایر دیده به جهان گشود. پدرش عباس و مادرش خانم بس نام داشت. دانش آموز دوم متوسطه در رشته ریاضی بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و سرانجام پنجم دی 1365 در شلمچه براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. در وصیت نامه این شهید آمده است:

«وصیتنامه محمد احمدبیگی سرباز کوچک امام خمینی

«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَی بعَهْدهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا ببَیْعِکُمُ الَّذی بَایَعْتُمْ بهِ وَذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ؛ خداوند از مؤمنان جان ها و اموالشان را خریداری می کند که در برابرش بهشت برای آنان باشد به این گونه که در راه خدا پیکار می کنند و کشته می شوند این وعده حقی است بر او که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است اکنون بشارت باد بر شما به داد و ستدی که با خدا کرده اید و این پیروزی بزرگی است.» (توبه/ آیه 111)

هم اکنون که خود را موظف می دانم وصیتنامه ای بنویسم برای خودم تذکری و برای شما یادآوری باشد، چند سفارش می کنم:

ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد شهید شد.

ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی(ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حالت بی تفاوتی جان دهید که علی اکبر حسین(ع) در راه حسین(ع) و با هدف شهید شد.

ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب(س) را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود.

همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید زیرا مادر وهب فرمود: پسری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم.

برادران استغفار و دعا را از یاد نبرید.

حضورتان در جبهه های حق علیه باطل را ثابت نگه دارید.

در امام بیشتر دقیق شوید و سعی کنید عظمت او را بیابید، اگر فیض شهادت نصیبم شد آنان که پیرو خط سرخ امام خمینی(ره) نیستند و به ولایت او اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند.

سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نکردم، با خداوند پیمان بستم که در تمام عاشورا ها و در تمام کربلا ها با حسین(ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام زمان(عج) به اجرا درآید.

من 22 روز روزه قضا و خیلی نماز قضا دارم.

به پدر و مادرم بگویید که از اینکه نتوانسته ام آنچنان که برای شما باشم نبودم معذرت می خواهم.

به کسانی که روحیه پدر و مادرم را ضعیف می کنند، به پدر و مادرم می گویم که بر دهن کثیف و خون آلود آن ها بزنند.

در پایان آرزوی موفقیت شما را خواستارم.

نصر من الله و فتح قریب؛ محمد احمد بیگی؛ 5 آبان ماه 1365.»

انتهای پیام