نباید فرآیند آموزش بین دانش آموزان و خانواده ها فاصله بیندازد

علی پارسا در گفت وگو با ایسنا مسئولیت پذیرنبودن دانش آموزان را در مقطع اول ابتدایی طبیعی دانست و این گونه بیان کرد: یک دانش آموز کلاس اول ابتدایی از حال وهوای خانه و کودکی و در حالی که مسئولیت خاصی به عهده ندارد، به محیط مدرسه وارد می شود.

وی ادامه داد: مدرسه محیطی است که در آن برای کودک قوانین مختلفی وضع می کنند و به او مسئولیت می دهند. مدتی زمان نیاز است تا دانش آموز بتواند خود را با شرایط جدید و محیط مدرسه تطبیق دهد. این تطبیق به همکاری والدین و اولیای مدارس نیاز دارد. برای گذار از این وضعیت باید به کودک کمک کرد و فرصت داد. نباید در خانه یا مدرسه او را تحت فشار روانی گذاشت.

این پزشک افزود: تکلیف مدرسه و مشق شب فقط یک فعالیت علمی نیست و در فرآیند آن فوایدی هم وجود دارد. به عبارتی، دانش آموز از مسیر انجام تکالیف باید مسئولیت پذیری و وقت شناسی را هم یاد بگیرند. خانواده ها نباید در مسئلۀ انجام تکلیف دانش آموز را رها کنند، بلکه باید در کنار او باشند و نظارت داشته باشند، به طوری که دانش آموز احساس نکند بار سنگینی بر دوش او است.

معاون فنی مرکز بهداشت استان اصفهان حضور تمام وقت پدر و مادر را در کنار فرزند اشتباه دانست و بیان کرد: همراهی والدین با فرزندان در موضوع انجام تکلیف به این معنا نیست که تمام وقت، یعنی از ابتدا تا انتهای نوشتن مشق در کنار کودک باشند. نشستن مداوم کنار کودک باعث می شود که او به حضور والدین عادت کند و حس وابستگی در او شکل بگیرد.

پارسا با نظر به آثار منفی حس وابستگی یادآور شد: حس وابستگی سبب می شود که دانش آموز احساس کند موقع غیبت والدین، توانایی انجام تکلیف ندارد. بنابراین پیشنهاد می شود که والدین وظایف مربوط به نوشتن تکلیف را بخش بخش به دانش آموز محول کنند.

وی سپس این گونه توضیح داد: برای مدت زمانی که دانش آموز در منزل به سر می برد، نباید تکلیف سنگینی به دانش آموز سپرد. محیط و زمان مدرسه مخصوص آموزش است؛ بنابراین تمرکز دانش آموز در محیط مدرسه برای انجام برنامه های درسی و آموزشی بیشتر است و آمادگی بیشتری دارد.

استراحت نداشتن دانش آموزان پیامدهای منفی دارد

معاون فنی مرکز بهداشت استان اصفهان سپس اظهار کرد: اگر دانش آموز قسمتی از تکالیف خود را در مدرسه انجام بدهد، موفقیت بیشتری هم برای پیشرفت تحصیلی حاصل می شود. هم اکنون، این رویکرد در برخی از مدارس اصفهان وجود دارد و عملی شده است. در این مدارس، دانش آموز پس از اتمام درس معلم، در همان مدرسه زمانی را برای انجام تکالیف اختصاص می دهد که پیامدهای مثبتی دارد.

پارسا با نظر به اهمیت انجام تکالیف در مدرسه اضافه کرد: استراحت دانش آموز نیز مهم است، او بعد از اینکه چند ساعت در مدرسه فعالیت کرد، باید زمانی را در منزل به استراحت اختصاص دهد. اینکه برخی از والدین انتظار دارند دانش آموز پس از رسیدن به محیط خانه سریع درگیر فضای علمی و درسی شود، اشتباه است، چون دانش آموز به استراحت ذهنی نیاز دارد. فشار والدین تأثیر منفی می گذارد و موجب دوری او از بحث آموزش می شود. درواقع، دانش آموز دیگر مانند قبل تمایلی به قرارگرفتن در فرآیند آموزش نخواهد داشت.

وی با نظر به مسئله استراحت بیان کرد: استراحت ذهن به دانش آموز کمک می کند تا آمادگی و انگیزه بهتری برای یادگیری و یک شروع جدید داشته باشد. در حالی که اگر تکالیف دانش آموز زیاد باشد و زمان استراحت ذهنی آن‎ گونه که باید فراهم نشود، ممکن است او مدام احساس فشار و خستگی کند.

معاون فنی مرکز بهداشت استان اصفهان افزود: از منظر سلامت باید گفت اگر دانش آموز صبح تا ظهرِ خود را به آموزش اختصاص دهد، باید باقی مانده روز را در کنار خانواده اش باشد؛ خانه و خانواده یک محیط تربیتی و تأثیرگذار است که نباید از اهمیت آن غفلت کرد.

پارسا عوامل مؤثر در افزایش تمایل یادگیری دانش آموزان را این گونه تبیین کرد: یکی از مهم ترین اصولی که خانواده در طول دوران تحصیل دانش آموز باید به آن توجه کند، خواب دانش آموز است. کیفیت خواب دانش آموز برای یادگیری در روز بعد بسیار اهمیت دارد. اگر به خواب دانش آموز بی توجهی شود، تمرکز او از بین می رود و افت تحصیلی دانش آموز را در پی دارد. همچنین والدین باید میزان استفاده دانش آموزان را از فضای مجازی و تلفن همراه کنترل کنند تا ذهن آنان درگیر مسائل مختلف نشود.

وی تأکید کرد: در محیط مدرسه نیز با بهره مندی از ابتکار و خلاقیت می توان بر تمایل دانش آموز در روند یادگیری اثر گذاشت. هرچه انعطاف در آموزش بیشتر باشد، دانش آموز علاقه بیشتری به فراگیری درس پیدا می کند و مشارکت او در فعالیت های علمی بیشتر خواهد شد.

انتهای پیام