زمینه های بروز اضطراب در کودکان

اضطراب در میان کودکان و نوجوانان در حال افزایش است، مطالعات نشان می دهد از هر هشت کودک یک نفر ممکن است اضطراب قابل توجهی را تجربه کند که در این میان ناظران آگاه دلایل مختلفی را در ایجاد این امر ارائه می دهند. تقریباً در هر حوزه ای از زندگی، عدم وجود اطمینان خاطر به مراتب بیشتر می شود و عدم امنیت باعث ایجاد اضطراب می شود، در پاسخ به مجموعه ای از تغییرات اقتصادی و فرهنگی، امروزه والدین معمولاً فشار بیشتری بر فرزندان خود برای دستیابی به موفقیت نسبت به والدین یک یا دو نسل قبل وارد می کنند و بسیاری از کودکان که بار انتظارات بزرگ را به دوش می کشند، نگران آینده خود هستند.

علاوه بر این، کودکانی که بیش از حد از طرف نسل های قبلی محافظت می شوند، نه تنها بدون فرصت هایی برای توسعه مهارت های حل مسئله، بلکه بدون این باور که می توانند به اندازه کافی با تهدیدهایی که زندگی سر راهشان قرار می دهد کنار بیایند، بزرگ می شوند در این زمینه خبرنگار ایکنا از همدان با زهرا شایسته فرد، مشاور خانواده گفت وگویی کرده است که مشروح آن را در زیر می خوانید:

ایکنا _ به نظر شما چه عواملی باعث بروز اضطراب در کودکان می شود؟

اضطراب همان طور که از نامش پیداست یکی از مشکلات روانشناختی است که بیشتر افراد با این مشکل مواجه هستند و یکی از علت های مهم در ایجاد این مشکلات در افراد، اضطراب بنیادینی است که در دوران کودکی اولیه در فرزندان شکل می گیرد که به معنی این است که فرزند احساس تنهایی و بی پناهی شدید می کند.

به طور مثال مادری که می خواهد فرزند خود را تنبیه کند که من دیگر مادرت نیستم یا می روم، دیگر دوستت ندارم و یا فرزند قهر می کند که به این محبت مشروط می گویند و باعث ایجاد اضطراب بنیادین در فرزند می شود.

ایکنا _ ویژگی های کودک مضطرب از نظر شما چیست و این اختلال چه پیامدهایی می تواند داشته باشد؟

با توجه به مثالی که بیان شد این صحبت ها از سوی والدین تبعاتی دارد، این تبعات در بزرگسالی باعث می شود اعتماد به نفس فرد پایین باشد، در این صورت فرد دنبال تأیید دیگران است و استرس این را دارد که دیگران را از دست بدهد و ممکن است فرد در هر رابطه عاطفی که وارد شود بهای زیادی بدهد که دیگران را در کنار خود داشته باشد، همچنین ممکن است این باعث سوء استفاده هایی از فرد شود. برای این فرد تأیید دیگران مهم است و اگر تهدید شود که با او قهر شود اضطراب زیادی برایش ایجاد می شود. با این شرایط این فرد را اضطراب زیادی احاطه می کند و منجر می شود که کیفیت کاری او پایین بیاید.

یکی از علل اضطراب، کمال گرایی والدین است، والدینی که ترجیح می دهند فرزند آنها 20 باشد نه اینکه خوشحال باشد. والدین درواقع به دنبال این هستند که فرزن آنها طوری که آنها می خواهند باشد، والدین باید تکلیف شان روشن شود که آیا می خواهند فرزند خوشحال داشته باشند یا فرزندی که مورد تأیید آنها و از نظر آنها کمال گرا و عالی باشد، این دو با هم جمع نمی شود، وقتی که فرزند شما به دنبال این است که همیشه برترین باشد که تأیید شما را بگیرد طبیعتاً احساس آرامشش کمتر می شود و باید لحظات مضطربی را در زندگی تجربه کند و بعد به همین روال زندگی خود را ادامه دهد.

این فرد حتی بعد از ازدواج  هم در زندگی کمال گرا و سطح بالا خواهد بود که امکان دارد برای فراهم کردن همه خواسته هایش در زندگی با اضطراب و دشواری مواجه شود.

ایکنا _ راهکارهای رفع این اختلال را به صورت کلی بیان بفرمایید.

برای رفع چنین مشکلاتی راهکارهایی وجود دارد، اما چه کار کنیم که این اظطراب ایجاد نشود، لازم است وقتی کودکان زیر هفت سال و در دوران خردسالی هستند این پیام از سوی والدین به آنها داده شود که حتی اگر بچه بدی باشد، پدر و مادر آنها را دوست دارند، پدر و مادر به آنها بگویند تو بچه خوبی هستی چرا این فلان کار را انجام می دهی و مشکلی که ما با تو داریم اشتباهات رفتاری است نه خود تو، همچنین به کودک خود تفهیم کنند که کارش اشتباه است و نباید تکرار شود اما خودش برای پدر و مادر ارزشمند، محترم و دوست داشتنی است.

در واقع ما باید به دنبال این باشیم که برای رفع اضطراب و کم رویی فرزندانمان به علایق، هوش و استعداد فرزندانمان توجه کنیم و در کودکی فضایی پر از آرامش را برای آنها فراهم کرده و بتوانیم فرزندانی قوی و موفق برای آینده تربیت کنیم تا در آینده آنها بتوانند مایه افتخار ما بوده و آنها نیز نسل های بعد را به همین منوال تربیت کنند.

فاطمه رحمتی

انتهای پیام