اشعار رضوی ناظر بر زیارت شخصی فرد با امام رضا(ع) است

علی داوودی، شاعر در گفت و گو با خبرگزاری ایکنا از خراسان رضوی، اظهار کرد: امروزه شعر سرودن از جمله شعر رضوی، نسبت به گذشته برای اهل بیت(ع) و خصوصاً حضرت امام رضا(ع) بسیار ویژه تر شده، مجالس و محافل این چنینی رشد پیدا کرده و نقطه اشتراک تمام اشعار مربوط به اعتقادات شیعی است، اما هرکدام از اهل بیت(ع) ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند، بنابراین، آنچه که برای ما مهم است، گفتار و رهنمودهای اهل بیت(ع) است که باید تجلی پیدا کند. وی افزود: عمده شعرهایی که در حوزه رضوی شنیده می شود، شعرهای ناظر بر زیارت و اعتقادات شخصی فرد با امام رضا(ع) بوده و از این جهت، این پیشامد کمی شخصی شده است، زیرا امام رضا(ع) تنها امامی است که در ایران حرم دارد و افراد می توانند با ایشان درددل کنند.

معرفت الهی، لازمه هر اشعاری از جمله «شعر رضوی» است

وی با بیان مؤلفه های خلق بیشتر آثار مرتبط با شعر رضوی، اظهار کرد: معرفت الهی در اشعار مختلف از جمله شعر رضوی، بسیار حائز اهمیت است، یعنی شاعر باید تمام زندگانی و نوع درگذشت تمام معصومین(ع) را بشناسد و این جنس شناخت انبیاء، تعیین کننده نوع شعری است که سروده می شود، بنابراین، اگر فرد جایگاه امام رضا(ع) را بشناسد، در مرکز قدرت خلق بیشتر آثار رضوی نیز خواهد ایستاد. داوودی در خصوص اینکه هنر اثرگذارترین راه نهادینه کردن اخلاق در جامعه است، ادامه داد: اخلاق امر بسیار پیچیده ای بوده و لایحه های تعامل اجتماعی فردی به آن معنا است که بشر بتواند چیزی را خلق یا تولید کند تا بازتابش را ببیند، بنابراین، نهادینه کردن هنر بر اخلاق جامعه، فرآیندی طولانی دارد و از میزان دقتی باید برخوردار باشد تا در جامعه شناخته شود. این شاعر گفت: یک اثر هنری از زمانی که شکل می گیرد، تا زمانی که خوانده می شود و نقش ایفا می کند، به حداقل 6 تا 7 مرحله قابل تفکیک بوده و زمینه های شکل گیری و موقعیت نیز متفاوت است و قصیده ای که در جامعه ای بازتاب پیدا می کند در هر حیطه انعکاس آن متفاوت خواهد بود، در خصوص شعر رضوی نیز باید گفت ادبیات رضوی با توجه به تقسیم بندی جدید شعر آیینی، جایگاهی برای خود پیدا کرده است. انتهای پیام