دنیای تاریک من

به گزارش ایرنا، اینگونه نیست که ما دنیای تاریکی را در ذهن خود برای آنان تصور کنیم؛ با وجود مشکلات متعدد و نابینایی که به دلایل مختلف دارند امیدشان را از دست نداده اند برعکس، انگیزه عجیبی در وجود آنان رشد کرده است.

موفقیت هایی مختلف را با چشمانی بسته لمس می کنند در عین حال محکوم اند به ایستادن طولانی کنار خیابان وقتی که عجله دارند.

محکوم اند به یاد بردن چهره مادر و عکس معصوم دخترانشان.

درست است که چشم هایشان هرگز دنیا را نمی بیند اما دل های آنان با ایمان درست خدا را می یابد.

15 اکتبر برابر با 23 مهر روز عصای سفید بهانه ای است تا معلولانی که از نعمت بینایی محروم هستند اما با چشم دل نعمت های خداوندی را نوازش می کنند به یادآوریم.

افرادی که با کمترین ادعا و با تلاش و باوجود محدودیت ها، همواره در حال اثبات خود هستند و ثابت می کنند که فهم از لمس انگشتان بر برجستگی کاغذ جرقه نمی زند، بلکه شعاع افق دل است که بر فهم، سایه می افکند.

موفقیت با محدودیت جسمی ناکام نمی ماند و توکل، صبر، استقامت و زمزمه هایی با خالق در سکوت، ادبیاتی آشنا برای آنان بوده و در یک کلام لمس موفقیت با اراده و همت مبتنی بر امیدواری میسر است.

نابینایان را باور کنیم

فروغ فرخنده، معلمی که با وجود مشکلات ریز و درشت، به توانایی های خود ایمان دارد و سالهاست با وجود کاستی ها به زندگی روی خوش نشان داده است.

او محدودیت را بهانه ای برای کناره گیری از اجتماع و عدم فعالیت خود قرار نداده، بلکه از آن برای رسیدن به موفقیت های بیشتر، پله ترقی ساخت تا موفقیت هایش بیشتر از نابیناییش ظاهر شود و جلوه نمایی کند.

تصور این که فردی کم بینا مسئولیت تدریس روزانه 35 دانش آموز روستایی را به عهده داشته باشد، شاید کمی عجیب به نظر برسد اما او جوانی روشندل است که هر روز با امید، مشق عشق به دانش آموزان می آموزد.

روشندلی که تمام دغدغه اش فراگیری علم و تحصیل برای تک تک فرزندان این مرز و بوم که محروم از هرگونه امکانات در روستاهای دوردست تحصیل می کنند است.

او نه با چشم ظاهر بلکه با چشم دل خود قدم در این راه گذاشته، او زیبایی هایی را در مسیر علم و دانش درک می کند و سرنوشت خوبی را برای آینده سازان مملکت رقم می زند.

امید یک فرد نابیناست اما در هم نشینی با او متوجه می شویم مراتب بسیاری را طی کرده و کسانی که قدرت بینایی دارند به آن دست پیدا نکرده اند.

اشتغال؛ دغدغه ای همیشگی

یکی از نابینان در خصوص مشکلان این قشر در جامعه خراسان شمالی می گوید: روشندلان چالش های مختلفی دارند و یکی از اصلی ترین آن ها، عدم دسترسی آسان به اشتغال است.

زهره بابایان، 32 ساله فارغ التحصیل رشته مهندسی صنایع غذایی که مدتی در کارخانه رب مشغول به فعالیت بوده می گوید: بسیاری از نابینایان توانمند و تحصیل کرده اند اما سال هاست جویای کار هستند از جمله خود من و گاها فقط مشکل بینایی بهانه ای برای رد اشتغالمان شده است.

وی اظهار می کند: بسیاری مواقع نابینایان در صورت یافتن اشتغال با برخورد متمایز کارفرماها روبه رو می شوند و باید دیدشان به این قشر تغییر یابد، زیرا امروزه با پیشرفت تکنولوژی افراد نابینا مانند افراد بینا می توانند فعالیت کنند و برای جامعه مفید واقع شوند و توانمندی های خود را بروز دهند.

این روشندل می افزاید: انتظار می رود مسئولان برای ایجاد اشتغال این قشر در مشاغل غیردولتی زمینه های مهارت و حرفه آموزی را مورد هدف قرار دهند تا یک فرد نابینا در حسرت آرزوی استخدامی منتظر شغل نباشد.

مناسب سازی معابر؛ راهی برای رهایی

یکی دیگر از نابینایان با انتقاد از کم کاری های انجام شده برای مناسب سازی معابر عمومی، اماکن و فضاها می گوید: سال های متمادی است که نابینایان از عدم مناسب سازی شهری رنج می برند اما متأسفانه تاکنون اقدام رضایت بخشی برای سهولت رفت و آمد نابینایان در سطح شهر انجام نشده است.

عزیزالله برزگر اظهار می کند: در شهرستانی زندگی می کنم که برخی از مسیرهای پرتردد حتی برای افراد سالم هم مناسب سازی شده نیست، چه برسد به افرادی با شرایط من که از نعمت بینایی هم محروم اند.

وی با بیان اینکه ما دوست داریم همانند مردم عادی در معابر رفت و آمد داشته باشیم می افزاید: نابینایان محکوم اند به چاله های شهرداری که هر از چندگاهی خبری از دست و پای زخمی در چاه های عمیق شهرداری بدون حفاظ به گوش می رسد.

وی که دانشجوی رشته حقوق است با تأکید بر ضرورت مناسب سازی محل کار و زندگی نابینایان و کم بینایان اضافه می کند: پیگیری مناسب سازی اماکن عمومی و دولتی جهت تردد مستقل و بی خطر این افراد باید با جدیت دنبال شود و نباید نابینایان مورد غفلت و فراموشی قرار گیرند.

برزگر ادامه می دهد: از مسئولان می خواهم خودشان را به جای ما و فرزندانمان قرار دهند و تصور کنند و چشم هایشان را ببندند و برای مدت کوتاهی از دیدن دنیا محروم شوند، آیا دلشان می خواهد شبیه ما تا این حد محدود باشند.

بر پایه آمار اداره کل بهزیستی خراسان شمالی؛ 24 هزار و 220 معلول در این استان یک میلیون نفری زیر پوشش این سازمان حمایتی قرار دارند و در مجموع 46 هزار و 107 خانواده شامل 124 هزار نفر از خدمات این سازمان حمایتی بهره مند می شوند.

سه هزار و 905 معلول بینایی درخراسان شمالی تحت پوشش بهزیستی هستند که 22 درصد از این افراد معلول بینایی اند و از مجموع کل معلولان بینایی استان، یک هزار و 675 نفر با معلولیت ضعیف، 969 نفر متوسط، 919 نفر شدید و 342 نفر معلول بینایی خیلی شدید هستند.

پانزدهم اکتبر یا 23 مهر به عنوان روز جهانی نابینایان یا قانون عصای سفید نام گذاری شده است.