فناوری های ماهواره ای آمریکا در خدمت ماشین نسل کشی صهیونیست ها

در حالی که صهیونیست ها نتوانستند اهداف اعلامی خود را در نوار غزه عملی کنند، جبهه جدیدی را در لبنان باز کردند تا بتوانند به نوعی از فشار شدید افکار عمومی جهانی بکاهند. با وجود برخی پیروزی های تاکتیکی رژیم صهیونیستی در ابتدای منازعه لبنان و به شهادت رساندن شماری از رهبران حزب الله، اما ماشین جنگی صهیونیسم اکنون با کاستی ها و موانع متعدد و جدی مواجه است؛ از جمله ظرفیت های حیاتی مورد نیاز صهیونیست ها در این جنگ، ظرفیت های فضا_پایه همچون «ماهواره» است.

در حالی که صهیونیست ها نتوانستند اهداف اعلامی خود را در نوار غزه عملی کنند، جبهه جدیدی را در لبنان باز کردند تا بتوانند به نوعی از فشار شدید افکار عمومی جهانی بکاهند. با وجود برخی پیروزی های تاکتیکی رژیم صهیونیستی در ابتدای منازعه لبنان و به شهادت رساندن شماری از رهبران حزب الله، اما ماشین جنگی صهیونیسم اکنون با کاستی ها و موانع متعدد و جدی مواجه است؛ از جمله ظرفیت های حیاتی مورد نیاز صهیونیست ها در این جنگ، ظرفیت های فضا_پایه همچون «ماهواره» است.

در این گزارش به توضیح ظرفیت های فناوری ماهواره ای اسرائیل خواهیم پرداخت و نشان می دهیم که چرا آمریکا با توجه به مشکلات رژیم اسرائیل در این بخش، با همه توان به کمک رژیم صهیونیستی آماده است.

اهمیت توسعه فضایی و ماهواره
استفاده از ظرفیت های فضایی برای تقویت و پیشبرد منافع ملی، یکی از حوزه های بسیار اساسی و حساس تولید علم و توسعه فناوری محسوب می شود. به عبارت دیگر کشورهایی که تلاش می کنند توانمندی های فضایی خود را توسعه بخشند، در واقع باید چندین حوزه علمی مهم را هم زمان با هم توسعه بخشند و جدا از منابع مالی قابل توجه، باید پشتوانه و ظرفیت علمی بزرگی را در اختیار داشته باشد تا بتواند ارتباطی مؤثر میان این بخش های گوناگون برقرار کرده و در نهایت از فرصت های موجود در فضا، به نفع اهداف، منافع و امنیت ملی خود بهره بگیرد.

توسعه و بهره برداری از ماهواره ها در سال های جنگ سرد به شکل ملموس آغاز شده و گسترش یافت و بخش قابل توجهی از پیشرفت های ماهواره ای در سراسر جهان، در همین سال ها رخ داد در میان ظرفیت های فضایی، ماهواره ها از جمله فناوری هایی متقدم محسوب می شوند. توسعه و بهره برداری از ماهواره ها در سال های جنگ سرد به شکل ملموس آغاز شده و گسترش یافت و بخش قابل توجهی از پیشرفت های ماهواره ای در سراسر جهان، در همین سال ها رخ داد. بازیگران اصلی این دوره هم آمریکا و شوروی و برخی کشورهای اقماری آنها بودند.

بررسی تاریخچه این حوزه خارج از حوصله این گزارش است و در اینجا به صورت خلاصه به بیان چند نکته مرتبط با موضوع اصلی گزارش اکتفا می کنیم.

ماهواره ها را بر اساس کاربرد در دسته های زیر می توان طبقه بندی کرد:

ماهواره های اطلاعاتی
این ماهواره ها برای جمع آوری انواع مختلف داده در مدارهای مختلف زمین قرار می گیرند. جمع آوری امواج رادیویی در فرکانس های مختلف، اطلاعات بوم شناختی، هواشناسی و ... برخی از انواع اطلاعاتی است که این ماهواره ها گردآوری می کنند.

برخی از ماهواره های اطلاعاتی آمریکایی


ماهواره های ارتباطاتی
هدف از قرار گرفتن این ماهواره ها در مدار زمین، ایجاد و حفظ ارتباطات مخابراتی و اینترنتی است. از این ماهواره ها برای اعلان هشدار زودهنگام برای فجایع طبیعی و انسانی نیز استفاده می شود.

عملکرد ماهواره ارتباطاتی

ماهواره های تصویربرداری
این ماهواره ها تصویرهای زیادی از سطح و زیرسطح زمین تهیه می کنند که در دو نوع اصلی اپتیکال و راداری (SAR) موجود هستند. این ماهواره ها به شکل شگفت انگیزی پیشرفت کرده و تصاویر بسیار با کیفیتی را حتی در شرایط جوی نامطلوب، از سطح و زیرسطح زمین، تهیه می کنند.

تصویر ماهواره اپتیکال از برج ایفل با کیفیت بالا

عمده ماهواره ها و منظومه های ماهواره ای که در بخش اطلاعاتی و ارتباطاتی فعالیت می کنند، به صورت انحصاری در تملک دولت های گوناگون است و شرکت ها و کنسرسیوم های خصوصی در این دو بخش چندان مجال فعالیت ندارند ماهواره ها به صورت «منفرد» و در قالب «منظومه» به کار گرفته می شوند. عملکرد ماهواره منفرد مشخص است و نیاز به توضیح ندارد. اما منظور از منظومه های ماهواره ای این است که تعداد مشخصی از ماهواره ها به صورت همزمان یا با فاصله کم در یک مدار واحد پیرامون زمین قرار می گیرند و با یکدیگر مرتبط هستند و سراسر سطح کره زمین را پوشش می دهند. استفاده از منظومه های ماهواره ای در هر سه کاربرد یاشده، رایج است. البته بیشتر منظومه های ماهواره ای، کاربرد نظامی و جاسوسی دارند.

در دو بخش اطلاعاتی و ارتباطاتی، سهم دولت ها و نهادهای وابسته به دولت ها در فعالیت فضایی بسیار بیشتر از سهم بازیگران خصوصی است. به عبارت دیگر، هرچند برخی شرکت های چند ملیتی تعداد محدودی ماهواره اطلاعاتی و ارتباطاتی را در مدارهای مختلف زمین در اختیار دارند، اما عمده ماهواره ها و منظومه های ماهواره ای که در بخش اطلاعاتی و ارتباطاتی فعالیت می کنند، به صورت انحصاری در تملک دولت های گوناگون است و شرکت ها و کنسرسیوم های خصوصی در این دو بخش چندان مجال فعالیت ندارند.

در بخش تصویربرداری ماهواره ای از زمین اما اوضاع متفاوت بوده و شمار شرکت های خصوصی فعال در حوزه تصویربرداری ماهواره ای، بسیار زیاد و قابل توجه است. این فراوانی تا جایی پیش رفته که اکنون حتی دولت هایی همچون آمریکا، هند و فرانسه نیز برای تهیه تصاویر ماهواره ای مورد نیاز خود، به سراغ شرکت های خصوصی فعال در این حوزه می روند.

بهره برداری نظامی از ماهواره ها
در میادین جنگی امروز دنیا، در نبود امکانات فضا_پایه، به دشواری می توان پیروز میدان نبرد بود. هرچند لزوماً چنین امکاناتی نمی تواند به تنهایی برنده میدان جنگ را تعیین کند اما فقدان آن ها نیز همچون چالشی بزرگ است. ماهواره ها در میدان جنگ دو کاربری اصلی دارند:
_ جمع آوری اطلاعات، شناسایی، تجسس و هدف یابی
_ ارتباطات، ناوبری و کشف مسیر

این دو کاربری اصلی، برای نیروهای زمینی، دریایی و هوایی همانند منابع اساسی رزم هستند. به عبارت دیگر، به همان اندازه که تسلیحات و مهمات برای پیشبرد یک نبرد، ضروری هستند، بهرمندی از امکانات فضا_پایه، مانند عکس های ماهواره ای از سطح و زیرسطح میدان نبرد، ارتباطات پایدار میان مراکز فرماندهی و واحدهای علمیاتی، کشف مکان دقیق اهداف دشمن و ... نیز اهمیت حیاتی دارند.

در یک نگاه رئالیست و کاملاً سکولار، بازیگری که بهره بیشتری از این امکانات دارد، به طور قطع می تواند تلفات بیشتری را از نیروهای حاضر در جبهه دشمن بگیرد. هرچند شکی نیست که در نگاه اسلامی به میدان رزم که با عنوان «جهاد» معنا پیدا می کند، عوامل غیرمادی فراوانی دخیلند اما به طور حتم از همین نگاه نیز، بهره گرفتن از حداکثر امکانات موجود، ضرورت داشته و به عنوان یک واجب شرعی، فرض شده است.

در مجموع، همه ماهواره هایی که در مدارهای مختلف زمین قرار می گیرند، می توانند کاربری دوگانه داشته باشند؛ برای مثال از ظرفیت های ماهواره های مخابرات می توان در مواقع ضرورت برای تأمین اهداف نظامی بهره برد اما شمار معدودی از کشورهای جهان، ماهواره هایی را به صورت اختصاصی برای مصارف نظامی در مدار زمین قرار داده اند.

در جدول زیر این کشورها به همراه تعداد ماهواره های نظامی آنها مشاهده می شود. نکته جالب اینکه با وجود فشارهای همه جانبه نظام استکبار جهانی علیه دولت و ملت ایران، کشور ما نیز یکی از اعضای این جدول است، در حالی که هیچ اثری از کشورهای ثروتمند منطقه یا کشورهای به ظاهر پیشرفته اروپایی در این جدول مشاهده نمی شود.


ظرفیت های فضا_پایه رژیم صهیونیستی در برابر محور مقاومت
از آغاز عملیات طوفان الاقصی و برهم خوردن همه معادلاتی که آمریکایی ها برای منطقه خاورمیانه ترتیب داده بودند، صهیونیست ها وارد میدان جنگی شدند که برخلاف تصور و تحلیل سازمان های اطلاعاتی صهیونیستی و آمریکایی و حتی اروپایی، بسیار فراتر از ظرفیت های رزمی آنها بود. حتی اگر از یک دریچه سکولار به این صحنه نگاه کنیم، صهیونیست ها در غزه نتوانستند اهداف اعلام شده خود را اعمال کنند.

فشار حزب الله لبنان به صهیونیست ها در بخش های شمالی سرزمین های اشغالی با هدف کاستن از جنایت های صهیونیست ها علیه مردم غیرنظامی فلسطین در غزه و کرانه باختری، باعث شد تا رژیم جبهه دیگری را در لبنان پیش روی خود باز کند.

مقاومت یمن و عراق نیز با رزمندگان لبنانی و فلسطینی همراه شدند اما صهیونیست ها هنوز علیه این دو کشور، جبهه رزمی مشخص و رسمی باز نکرده و فقط اقدام به حملات هوایی می کند. ایران نیز به عنوان یکی از عناصر مهم محور مقاومت، از ابتدای طوفان الاقصی آن بخش از ظرفیت های خود را که مناسب دیده، در حمایت از این محور به میدان آورده و در دو عملیات وعده صادق یک و دو، به صورت مستقیم از خاک خود، مراکز نظامی صهیونیست ها را در سرزمین های اشغالی هدف قرار داده است.

در حالی که محور مقاومت، ظرفیت ها و داشته های فراوانی در اختیار دارد که هنوز وارد میدان نکرده و حماس هم که به صورت مستقیم زیر آتش بی وقفه صهیونیست ها قرار دارد، همچنان بخش زیادی از نیروی خود را حفظ کرده اما در مقابل، صهیونیست ها وادار شده اند تا همه ظرفیت ها و داشته های نظامی و اطلاعاتی خود را به میدان آورند.

دستگاه های جاسوسی و اطلاعاتی صهیونیستی به دلیل درگیری در چند جبهه، به شدت تحت فشارند و بسیاری از عوامل و کارشناسان امور اطلاعاتی صهیونیست و آمریکایی مدعی شده اند که پس از پایان این ماجرا، تشکیلات اطلاعاتی صهیونیستی باید به صورت کامل بازآرایی و نوسازی شود.

این وضعیت در مورد سازمان و ساختار نظامی صهیونیست ها نیز تا اندازه ای صدق می کند. بسیاری از کارشناسان امور نظامی در میان خود صهیونیست ها، مواجهه نظامی با حزب الله را بسیار متفاوت از حماس می دانند؛ در حالی که ارتش صهیونیستی در برابر حماس نتوانست به اهداف اعلامی خود برسد، به طور قطع در برابر حزب الله نیز از دست یافتن به چنین اهدافی عاجز خواهد بود.

بخش قابل توجهی از ظرفیت های اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی در این میدان نبرد، متکی بر امکانات و فناوری های ماهواره ای است که یا خود ایجاد کرده یا توسط حامیان آمریکایی و اروپایی آن فراهم می شوند بخش قابل توجهی از ظرفیت های اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی در این میدان نبرد، متکی بر امکانات و فناوری های ماهواره ای است که یا خود ایجاد کرده یا توسط حامیان آمریکایی و اروپایی آن فراهم می شوند. نقاط ضعف جدی رژیم صهیونیستی در مواجهه با محور مقاومت، استفاده از این امکانات را ضروری می سازد.

ارتش صهیونیستی در موارد زیر، به ماهواره ها نیازمند است:
_ شناسایی مراکز فرماندهی و محل استقرار واحدهای عملیاتی نیروهای مقاومت در غزه، کرانه باختری و لبنان
_ کشف شبکه های تونلی نیروهای مقاومت در غزه و لبنان
_ شناسایی اهداف با ارزش زیرساختی و حساس در غزه، لبنان، یمن، سوریه و عراق
_ رصد فعالیت های حساس جمهوری اسلامی ایران به ویژه در بخش موشکی و پهپادی
_ هدایت و مکان یابی واحدهای عملیاتی خود در میدان جنگ غزه و لبنان
_ برقراری ارتباط پایدار با واحدهای مختلف عملیاتی خود در میدان رزم و در مراکز فرماندهی گوناگون

بر اساس اطلاعات موجود در منابع باز، آژانس فضایی رژیم صهیونیستی، سابقه طولانی در اجرای برنامه های ماهواره ای دارد؛ هم در بخش تجاری و هم در بخش نظامی_امنیتی. صهیونیست ها نخستین ماهواره خود را به نام اُفک-1 (افق-1) در 19 سپتامبر 1988 (28 شهریور 1367) از پایگاه هوایی پالمچین در حومه تل آویو، به مدار پرتاب کردند. پس از این، رژیم صهیونیستی با حمایت مالی و علمی قابل توجه دانشگاه های آمریکایی و به ویژه ابرشرکت های نظامی آمریکایی همچون لاکهید مارتین و جنرال الکتریک، به یکی از بازیگران جدی در حوزه ماهواره های تجاری و نظامی تبدیل شد.

در حال حاضر آژانس فضایی رژیم صهیونیستی مجموعه ماهواره های زیر را در مدار قرار داده و از آن ها بهره برداری می کند:
_ اُفک؛
مجموعه ماهواره های تجسسی و اطلاعاتی که در حال حاضر 10 مورد از آن ها در مدار قرار دارند.
_ آموس؛ مجموعه ماهواره های ارتباطاتی بهینه سازی شده ماژولار ارزان قیمت (آموس) که توسط شرکت اسرائیلی اسپیس کام به کار گرفته شده اند و در حال حاضر سه مورد از آن ها در مدار فعالند.
_ اروس؛ ماهواره های نظارتی منابع زیرزمینی (اروس) مجموعه ای از ماهواره های تجاری اند که در تملیک و مدیریت شرکت اسرائیلی ایمیج ست اینترنشنال ان.وی(ImageSat International) هستند. در حال حاضر به نظر می رسد سه مورد از این ماهواره ها در مدار زمین قرار دارند.
_ تک سار؛ این ماهواره با عنوان «تخ سار، پولاریس و اُفک-8» نیز شناخته می شود و یک ماهواره تجسسی متکی بر فناوری رادار دهانه مصنوعی (سار) است. این ماهواره به سیستم سار مجهز بوده و در زمره مهمترین داشته های ماهواره ای صهیونیست ها قرار می گیرد. ماهواره های مجهز به رادارهای دهانه مصنوعی (سار) قابلیت ساخت تصاویر از پس موانع طبیعی و مصنوعی را دارند.

ماهواره های مجهز به «سار» با قابلیت ساخت تصاویر از پس موانع طبیعی و مصنوعی

صهیونیست ها از نخستین روزهای تابستان، بخش قابل توجهی از ظرفیت های نظارت و رصد فضایی خود را از دست داده و با محدودیت های فراوان در این بخش، به عملیات های خود ادامه می دهند رژیم صهیونیستی که از اول اکتبر(10 مهرماه) حملات خود را به لبنان تشدید کرده، فرماندهان نظامی این رژیم را به شدت به تصاویر ماهواره ای تشریح و مکان یابی شده از لبنان و دیگر مناطق، نیازمند ساخته است. ارتش رژیم صهیونیستی از نخستین روزهای تابستان، بخش قابل توجهی از ظرفیت های نظارت و رصد فضایی خود را از دست داده و مجبور شده با محدودیت های فراوان در این بخش، به عملیات های خود ادامه دهد.

صهیونیست ها سه مورد از ماهواره های خود را به دلیل ضرورت یافتن جایگزینی زودهنگام، از دست داده اند. اُفک 11، یکی از دو ماهواره نسل سومی اپتیکال در 9 ژوئن(20 خرداد) از مدار خارج شد و مورد بعدی اُفک 10، یکی از دو ماهواره سار (SAR) بود که در 14 جولای(24 تیر) از گردونه فعالیت کنار رفت. البته اُفک-5 نیز در ماه فوریه(بهمن_اسفند) از مدار خارج شد. اُفک-5 از جمله داشته های صهیونیست ها برای رصد تحولات و تحرکات در ایران و یمن بود.

ماهواره اروس _ C3

بنابراین در حال حاضر علاوه بر دو ماهواره اُپتیکال نسل دومی «بسیار قدیمی» یعنی اُفک-7 و اُفک-9 که به ترتیب در سال های 2007 و 2010 در مدار قرار گرفتند و عملکرد آن ها در نزاع های عصر مدرن کنونی، کافی و کارآمد نیست، ارتش رژیم صهیونیستی اکنون فقط می تواند از سه ماهواره استفاده کند.

اُفک-16 در سال 2020 برای رصد اُپتیکال پرتاب شد؛ اُفک-13 که از سال 2023 پوشش راداری دهانه مصنوعی (سار) را فراهم می کند؛ و ماهواره اروس سی3-1 (Eros C3-1) متعلق به اُپراتور تجاری به نام ایمیج ست اینترنشنال که در سال 2023 پرتاب شد و عملکردی نزدیک به اُفک-11 دارد.
با توجه به نیازمندی ها و کاستی های رصدی و تجسسی فراوان رژیم صهیونیستی در منطقه، از غزه تا ایران، سوریه و یمن، این ماهواره ها در ظاهر کافی نیستند.

درگیر بودن ماهواره های نظامی آمریکا در دنیا از جمله در خاورمیانه و در ارتباط با محور مقاومت سبب شد تا پنتاگون و جامعه اطلاعاتی کاخ سفید از شرکت های مهم ماهواره ای آمریکایی ذیل قراردادهای محرمانه، درخواست همکاری کنند رژیم صهیونیستی، دارایی راهبردی آمریکا در منطقه
شکل و میزان حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی در بخش ماهواره ای، به خوبی توضیح می دهد که چرا ادامه حیات این رژیم در منطقه خاورمیانه، برای آمریکا اهمیت راهبردی دارد. فشار جنگ در چند جبهه، ناکامی های پیاپی در میدان رزم، حملات مستقیم ایران و از رده خارج شدن شماری از داشته های حساس ماهواره ای صهیونیست ها، سبب شد تا آمریکا بخش قابل توجهی از ظرفیت های ماهواره ای تجاری خود را در حمایت از رژیم صهیونیستی وارد کند.

درگیر بودن ماهواره های نظامی آمریکا در نقاط مختلف دنیا، از جمله در منطقه خاورمیانه و در ارتباط با محور مقاومت، سبب شد تا پنتاگون و جامعه اطلاعاتی آمریکا، از شرکت های مهم ماهواره ای آمریکایی ذیل قراردادهای محرمانه، درخواست همکاری کنند.

در جریان سفر نتانیاهو در روز 23 جولای(دوم مرداد) به واشنگتن، این موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفت. قوای نظامی صهیونیست، با اتکا بر یک قرارداد محرمانه 150 میلیون دلاری، تصاویر را از یک اُپراتور خصوصی آمریکایی به نام بلک اسکای(BlackSky) دریافت می کنند. همچنین صهیونیست ها به واسطه پنتاگون، از شرکت ماکسار نیز تصاویر ماهواره ای دریافت می کنند.


شرکت بلک اسکای، یک شرکت خصوصی آمریکایی است که منظومه ای بیش از 60 ماهواره کوچک تصویربرداری را در اختیار دارد. این منظومه انواع مختلف تصاویر روسطحی را تهیه و در بازار تجاری به فروش می رساند. این تصاویر اکنون به صورت انحصاری از طریق پنتاگون در اختیار ارتش صهیونیستی قرار می گیرند. بک اسکای پیشرفته ترین پلتفورم اطلاعاتی در زمان زنده را با عنوان اسپکترا عرضه می کند که یک پلتفورم اطلاعاتی فضا پایه محسوب می شود.

منظومه ماهواره های بلک اسکای در مدار نزدیک به زمین تصویری از فرودگاه خارطوم در محیط پلتفرم رصد ماهواره ای زنده اسپکترا، شرکت بلک اسکای

شرکت «ماکسار تکنولوژیز» شرکت فناوری فضایی آمریکایی است که در زمینه ساخت و هدایت ماهواره های اپتیکال و راداری تجسسی، اطلاعاتی و ارتباطاتی تخصص دارد. این شرکت در واقع حاصل ترکیب دو غول ماهواره ای دنیا یعنی «دیجیتال گلوب» و «ام دی ای هلدینگ» است که در اکتبر 2017(مهر 1396) در هم ادغام شدند.
ماکسار در زمره سه پیمانکار اصلی ماهواره ای پنتاگون قرار می گیرد و عمده تصاویر استحصال شده توسط منظومه ماهواره ای این شرکت ابتدا به جامعه اطلاعاتی آمریکا و سپس رژیم صهیونیستی تزریق می شود.

ماهواره کلاس 1300 ماکسار؛ یکی از پیشرفته ترین ماهواره های تصویربرداری اپتیکال و اطلاعاتی


«بلک اسکای و ماکسار»، دو شرکت ماهواره ای که پیمانکار مهم پنتاگون هستند در سه ماه اخیر همه تصاویر خود از منطقه خاورمیانه را به صورت اختصاصی در اختیار صهیونیست ها قرار داده و رسانه ها و دیگر بازیگرانی که به دنبال تصاویر ماهواره ای از این منطقه هستند باید به منابع دیگری رجوع کنند اهمیت تصاویر ماهواره ای از این منطقه، با توجه به آنچه که اکنون در دسترس نیست، بیش از پیش آشکار می شود. مشتریان بین المللی که از تصاویر تجاری ماکسار استفاده می کردند، گفته اند که تقریباً هیچ تصویر ماهواره ای جدیدی از مناطق کلیدی لبنان، در دسترس نیست.

برای مثال در ماه های آگوست و سپتامبر(مرداد و شهریور) فقط دو تصویر از بیروت از ماهواره های ورلدویو-3 در دسترس بود و بقیه تصاویر ماهواره ای از این منطقه فقط در دسترس پنتاگون قرار گرفت و در نتیجه به صورت تجاری ارائه نشدند.
شرایط تصاویر بلک اسکای حتی از این هم شفاف تر بود؛ زیرا هیچ تصویری از این شرکت در اختیار اشخاص ثالث قرار نگرفت زیرا همه تصاویری که به صورت روزانه توسط منظومه ماهواره ای این شرکت از این منطقه استحصال می شد، به صورت انحصاری در اختیار پنتاگون و ارتش رژیم صهیونیستی قرار می گیرد.

جمع بندی
باید توجه داشت که این شرکت های تصویربردار ماهواره ای، شرکت های خصوصی هستند و امکانات و دارایی آنها غیر از داشته های ماهواره ای قوای نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی است. به عبارت دیگر، فشار کنونی بر رژیم صهیونیستی، داشته راهبردی آمریکا در خاورمیانه، سبب شده تا آمریکا ظرفیت های ماهواره ای خود را در بخش خصوصی نیز برای پشتیبانی از اهداف نظامی خود و صهیونیست ها در منطقه، به میدان آورد.

شرکت های ماهواره ای بلک اسکای و ماکسار، دو پیمانکار مهم پنتاگون هستند که در سه ماه اخیر همه تصاویر خود را به صورت اختصاصی در اختیار صهیونیست ها قرار داده اند تا جایی که رسانه ها و مطبوعات و همه دیگر بازیگرانی که به دنبال تصاویر ماهواره ای از این منطقه هستند، به ویژه لبنان، باید به منابع دیگری رجوع کنند.
تمرکز منظومه های ماهواره ای دو شرکت یادشده در حال حاضر روی لبنان، ایران، یمن، سوریه و فلسطین اشغالی است. از آنجا که شمار معدودی از تصاویر ماهواره ای بلک اسکای و ماکسار در بخش تجاری ارائه می شود، تصاویر ماهواره ای شرکت پلَنِت(Planet) از اول اکتبر(10 مهر) و هم زمان با آغاز بمباران وحشیانه لبنان توسط رژیم صهیونیستی، در اختیار رسانه های سراسر جهان قرار می گیرد.

تصاویر ماهواره ای شرکت پلنت، با وجود فراوانی نمی تواند به خوبی وضعیت کنونی در لبنان را نشان دهد و بالتبع این تصاویر چندان اهمیتی برای آژانس های امنیتی و تشکیلات نظامی آمریکا و رژیم صهیونیستی ندارد.

منابع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Reconnaissance_satellite
https://en.wikipedia.org/wiki/Satellite_imagery#Public_domain

https://en.wikipedia.org/wiki/Military_satellite
https://www.cnas.org/press/in-the-news/israels-military-risks-being-overstretched

https://www.wral.com/story/hezbollah-is-not-hamas-can-israel-afford-another-all-out-war/21640072
https://en.wikipedia.org/wiki/Palmachim_Airbase

https://en.wikipedia.org/wiki/AMOS_(satellite)
https://en.wikipedia.org/wiki/EROS_(satellite)

https://en.wikipedia.org/wiki/TecSAR-1
https://www.spacewar.com/reports/BlackSky_Secures_Five_Year_290_Million_NGA_Contract_for_Global_Economic_and_Military_Monitoring_999.html
https://www.blacksky.com/company

نظرات

captcha