ترامپ و بایدن در فشار حداکثری بر ایران شکست خوردند

به گزارش مشرق ، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: نشریه آمریکایی نشنال اینترست با تأکید بر شکست سیاست فشار حداکثری آمریکا نوشت: دولت ترامپ پس از خروج از توافق با ایران، تحریم ها را به جنگ اقتصادی همه جانبه با عنوان «فشار حداکثری» گسترش داد. دولت جو بایدن نیز به اغلب فشارهای اقتصادی ترامپ علیه ایران ادامه داده است. به رغم تلاش ها برای ایجاد مشکل در مسیر معافیت های محدود موردنیاز برای اجازه دادن به بحث های فنی به نفع منع گسترش سلاح های هسته ای و آزادسازی قسمتی از دارایی های ایران به عنوان بخشی از مبادله زندانیان، دولت فعلی حتی تحریم های ضدایرانی خود را اضافه کرده است. به طور خلاصه، هر کاری که ایران اخیراً انجام داده که غرب نسبت به آن ناخشنود است، در جریان فشار شدید و مداوم اقتصادی ایالات متحده بوده است.

شکست سیاست در مورد مسائل هسته ای بسیار آشکار است. ایران با رهایی از محدودیت های برجام، فعالیت های هسته ای خود به ویژه غنی سازی اورانیوم را به میزان قابل توجهی گسترش داد. همچنین سیاست ایالات متحده در مورد سایر اقدامات ایران نیز موفق نبوده است. تحریم های ایالات متحده کاهش فعالیت های ایران در خاورمیانه را نشان نداده است، حتی می توان گفت از برخی جهات پس از اعمال فشار حداکثری آشکارتر شد. کمپین فشار، سیاست در تهران را نرم نکرده و به احتمال زیاد اثر معکوس داشته است.

فرید زکریا، ستون نویس و مجری سی ان ان، آنچه را که سیاست ایالات متحده در قبال ایران می داند، به درستی توصیف می کند که اصلاً سیاست منسجم نیست، اما درعوض به دنبال تقویت «نگرشی است که اساساً مبتنی بر تهییج مخاطبان داخلی آمریکایی از طریق برخورد سرسختانه است.» مشکل دیگر این است که سال هاست هر زمان آمریکا می خواهد با دشمن خارجی خود برخورد کند، به مجموعه ای از تحریم ها متوسل می شود؛ چرا که کم هزینه تر از یک برخورد نظامی است. با توجه به اینکه ایران، به قول زکریا، تحریم شده ترین کشور روی کره زمین است، شکست این سیاست به ویژه در مورد آن حساسیت زاست.

مفهوم اساسی- که مکرراً در لفاظی ها و حتی بحث های سیاسی جدی درباره ایران شنیده می شود- این است که تهران صرف نظر از تغییر دولت ها ذاتاً به دنبال تسلط منطقه ای است. این تصویر، ایران را محرک اصلی بیشتر یا حتی همه آشوب ها و بی ثباتی ها در خاورمیانه معرفی می کند. اکثر اقدامات ، پاسخی است به آنچه که بازیگر دیگری با ایران انجام داده است. محرک اقدامات ایران ناشی از DNA در تهران نبوده است. برای مثال، موشک ها و پهپادهایی که ایران در ماه آوریل (فروردین 1403) به سوی اسرائیل پرتاب کرد، پاسخ مستقیمی به حملات متعدد اسرائیل علیه منافع این کشور بود به ویژه حمله به کنسولگری ایران در دمشق. به همین ترتیب، حمله موشکی ایران در ژانویه 2020 به دو پایگاه هوائی در عراق که محل استقرار نیروهای آمریکایی است، انتقام ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده ارشد نظامی و سیاسی ایران توسط آمریکا بود.

بزرگ ترین حمله علیه ایران، جنگ ویرانگر 8 ساله ای بود که رژیم صدام در سال 1980 آغاز کرد و طی آن از کمک ایالات متحده برخوردار شد. بخش های عمده ای از سیاست ایران امروز، از جمله تلاش های گسترده اش برای تأمین نفوذ، هنوز بازتاب تجربه آسیب زای آن جنگ است. پویایی کنونی روابط ایران و عراق کمتر تحت تاثیر هژمونی گرایی منطقه ای است بلکه -همان طور که سفر پزشکیان در این ماه نشان داد- بیشتر متاثر از آن است که هر دو کشور مصمم به حفظ روابط آن قدر صمیمانه هستند.

انگیزه های مشابهی زیربنای روابط ایران با رژیم ها و گروه های دیگر در منطقه است که معمولاً به اشتباه به آنها برچسب «نیابتی» ایران داده می شود. در حالی که نیابتی های ادعایی غرب برنامه های مختص به خود را دارند، تا جایی که بزرگ ترین اقدام آنها در سال های اخیر- حمله حماس به جنوب اسرائیل در اکتبر 2023 (15 مهر 1402) - ایران را نیز به اندازه دیگران شگفت زده کرد. اتحادی که ایران با شریک اصلی غیردولتی خود- حزب الله لبنان- حفظ می کند، در درجه اول برای حفظ بازدارندگی علیه اسرائیل است. با توجه به اینکه ایران با اسرائیلی مواجه است که قبلاً حملات خشونت بار مکرری را در داخل ایران آغاز کرده و به ترور و خرابکاری و خصومت های بی پایان علیه این کشور مبادرت کرده و آشکارا تهدیدهای بیشتر و احتمالی بزرگ تر را مطرح می کند، جای تعجب نیست که ایران نیاز چنین عامل بازدارنده ای را ضروری تلقی کند.

همان طور که مقایسه رفتار ایران قبل و بعد از شروع فشار حداکثری نشان داده است، چنین محدودیت هایی ایرانی ها را از انجام بسیاری از کارهایی که آمریکا در تلاش است تا از آن جلوگیری کند، باز نداشته است. آنچه را که سیاستمداران این کشور در راستای منافع امنیت ملی ایران می دانند - از جمله خنثی کردن، آماده سازی یا تلافی تهدیدهای واقعی علیه ایران- حتی با وجود منابع کمیاب انجام خواهند داد.