چرا سیدحسن نصرالله برای ایران و جهان مهم بود؟

اما چرا این روحانی شیعه لبنانی، این میزان برای ایران و جمهوری اسلامی و در سطحی دیگر برای جهان مهم بود؟

اسطوره سید حسن نصرالله

سیزدهم دی ماه سال 1398 سردار شهید قاسم سلیمانی که به نوعی فرمانده جبهه مقاومت به شمار می رفت، با حمله مستقیم آمریکایی ها و دستور شخص ترامپ ترور شد و 9 شهریور ماه همین امسال نیز اسماعیل هنیه، دبیرکل حماس در تهران هدف ترور قرار گرفت و به شهادت رسید. سردار سلیمانی از مدتی قبل از شهادت، به عنوان یک فرمانده شجاع، مقتدر، متواضع و متخلق به جامعه نیز شناسانده شد و تشییع باشکوه او در چند شهر ایران، ناشی از این شناخت و ارتباط جامعه با وی بود. شهید اسماعیل هنیه نیز بالاترین مقام حماس بود و در زمانی در تهران به شهادت رسید که هموطنانش بیشترین رنج را دیده و همراهانش بیشترین مجاهدتها را انجام داده بودند. با این حال جایگاه سید حسن نصرالله، حتی با این دو شهید سرافراز مقاومت نیز تفاوت داشت و به دلایلی، او به یک اسطوره تبدیل شده بود.

سابقه طولانی و پیروزی ها

سید حسن نصرالله از سال 1992 و پس از ترور شهید سید عباس موسوی، دبیرکل قبلی حزب الله، رهبر این حزب شد و تاکنون بیش از 3 دهه این سمت را بر عهده داشته که زمانی طولانی است و از مردم لبنان تا شیعیان و مسلمانان پیگیر رویکرد مقاومت، طی این سالها او را به عنوان یک رهبر و الگوی دینی و مجاهد شناخته و با او زندگی کرده اند. علاوه بر سیادت و روحانیت که از عوامل محبوبیت اوست، نصرالله در طول این سه دهه، بارها طعم پیروزی را نه تنها به مردم لبنان، بلکه به مسلمانان و ملت های عرب که بارها توسط اسرائیل تحقیر شده اند، چشانده است. علاوه بر عقب نشینی ارتش اسرائیل از مرزهای لبنان در سال 2000 که از پیامدهای تحرکات حزب الله بود، پیروزی این حزب در جنگ 33 روزه در سال 2006 که در نهایت با معاوضه ده ها اسیر با جنازه چند سرباز اسرائیلی خاتمه یافت، از مقاطعی بود که محبوبیت نصرالله را به شدت بالا برد. در مقاطعی کمتر رهبر شیعی و اسلامی و عربی، محبوبیتی به میزان او داشته است. او از قدرت سخنوری بالایی نیز برخوردار بود و بارها در مقاطع درگیری های داخلی لبنان و حملات اسرائیل، کلام و بیان و منطقش، تاثیر مهمی در آرامش و راهبری حامیانش داشت.

نیروی ملی لبنانی، محبوب غیرمذهبی ها

با وجود ایدئولوژی اسلامی و شیعی، اما حرکت نصرالله و همراهانش در لبنان، کاملا در قامت یک نیروی ملی لبنانی قابل تعریف بوده است. چه بسیار جوانان و دختران مسیحی و سنی و دروزی لبنانی که با مشاهده رشادت نصرالله و یارانش در دفاع از مرزهای لبنان، تصاویر نصرالله را سر دست می گرفتند و همنوا با جولیا پطرس، آهنگ احبائی می خواندند. بسیاری از این خوانندگان و هنرمندان غیرمذهبی نظیر «هیفا وهبی» از علاقمندان نصرالله بودند که همزمان با جنگ 33 روزه، ضمن اعلام حمایت از مقاومت، برای دادن اموال خود برای مقاومت اعلام آمادگی کردند.

عنوان

یکی از دلایل این اقبال جامعه لبنانی، به رغم اختلافات عقیدتی، مشاهده این حقیقت بود که نصرالله و یارانش بر خلاف بسیاری از نیروهای سیاسی مدعی ملی گرایی لبنان، جان خود را سر دست گرفته و برای دفاع از وطنشان می جنگیدند. نصرالله در این مسیر حتی از قربانی کردن فرزندش دریغی نداشت و شهادت سید هادی نصرالله در 18 سالگی، عزتی بالاتر از دیگر رهبران سیاسی لبنانی برایش به ارمغان آورد. رویکرد ملی و دفاع از مرزهای لبنان باعث شد سالها فشار برخی احزاب لبنانی برای خلع سلاح به شکست بینجامد و این حزب با این استدلال که همچنان بخشهایی از لبنان تحت اشغال است، سلاح خود را برای دفاع از وطن حفظ نمود.

سیاستمدار واقع گرا

گرچه برخی نصرالله را به عنوان رهبر یک گروه چریکی شبه نظامی می شناسند، اما او و یارانش برای ادامه حیات در جامعه 72 ملت لبنان که چندین مذهب و دین و گروه سیاسی و بعضا تحت حمایت دیگر کشورها در آن فعالند، در قامت یک حزب سیاسی فعالیت می کردند. این حزب که همانند تمام احزاب سیاسی در انتخاباتها فعال بود و نماینده به مجلس می فرستاد، در یکی دو دهه اخیر، به وزنه پرقدرت سیاست لبنان تبدیل شد که بدون نظر آن، شکل گیری دولت در لبنان به راحتی ممکن نبود. اما این عملگرایی و التزام به قواعد و چارچوب کار سیاسی در لبنان، در کنار دیگر توفیقات و ظرافتها، چنان مشروعیتی برای این حزب ایجاد کرد که حتی برچسب علنی ارتباط با جمهوری اسلامی و دریافت سلاح و امکانات از آن هم در سالهای اخیر نتوانست آن را از بین ببرد؛ چرا که حزب الله این ارتباط خود با ایران را نیز دستمایه خدمت به مردم لبنان کرد و از جمله در سال 1400 و در بحران اقتصادی لبنان، سه کشتی سوخت از ایران به این کشور آورد.

حامی روز مبادای ایران

حرکت مقاومت اسلامی یا همان گروه حزب الله لبنان که در دهه 1360 توسط مرحوم سید علی اکبر محتشمی پور بنا نهاده شد، بعدها توسط سرداران سپاه پاسداران، ازجمله شهید سلیمانی تقویت و تجهیز شد و کارش از عملیاتهای شهادت طلبانه و زمینی پارتیزانی، به پرتاب کاتیوشا و سپس موشک های دوربرد رسید. طبعا این گروه و توان آن، همواره حامی روز مبادای ایران در کنار گوش اسرائیل به شمار می رفت و نماد این اطمینان بخشی برای بسیاری از مردم ایران و مسئولان جمهوری اسلامی، شخص سید حسن نصرالله بود. طی دو دهه گذشته، در مقاطع مختلفی که ایران با تهدیدهای مختلف آمریکا و اسرائیل روبرو می شد، یکی از موارد قوت قلب ایرانیان و حامیان جمهوری اسلامی، داشتن دستی قدرتمند در کنار سرزمینهای تحت سلطه اسرائیل بود که می توانست نوعی بازدارندگی ایجاد کند. طبعا از همین رو بود که اپوزیسیون جمهوری اسلامی هم او را به شدت دشمن می داشتند و با انتشار اخبار مربوط به ترور او، در فضای مجازی و رسانه ای شیپور شادی نواخته اند.

آماده شهادت

سید حسن نصرالله از 32 سالگی جانشین فردی شد که با ترور به شهادت رسید و به رغم واقعگرایی و تلاش برای صلح، طی این چند دهه، همواره خود را در چند قدمی ترور و حذف فیزیکی دیده است. بیش از همه، بعد از سال 2006 که رسما هدف ترور اسرائیل اعلام شد، یک زندگی مخفی را آغاز کرده و تحت تدابیر امنیتی، یک حزب سیاسی و یک گروه شبه نظامی و نیز جامعه شیعه لبنان را رهبری می کرد. او اکنون پس از یک عمر جهاد و مبارزه و در پی از دست دادن برادرانش چون قاسم سلیمانی، عماد مغنیه، فواد شکر، فرزندش سید هادی و دیگر یاران شهیدش، به سوی آنان شتافت و انبوهی از علاقمندانش را داغدار کرد. این موارد از جمله دلایل اهمیت نصرالله برای ایرانیان و جهان و امت عربی و اسلامی است و البته به سادگی خلا این چهره مبارز و قهرمان پر نخواهدشد.