راه حل محققان برای تصفیه شیرابه زباله ها

به گزارش ایسنا، زباله که از آن به عنوان طلای کثیف نیز یاد می شود، یکی از مهمترین عناصر انسان ساخت جوامع بشری و مدیریت صحیح آن دغدغه جوامع امروزی است. به همین دلیل برخی محققان، طرح ها و پروژه های تحقیقاتی خود را بر آن معطوف کرده اند و بنیاد ملی علم ایران هم از این طرح ها حمایت می کند.

چاوشی درباره این طرح توضیح داد: افزایش جمعیت و ارتقای سبک زندگی موجب رشد چشمگیر تولید مواد زائد جامد در جوامع شهری شده است. در طول تاریخ به خصوص در کشورهای درحال توسعه دفن بهداشتی زباله رایج ترین روش دفع مواد زائد جامد شهری بوده و هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد.

وی افزود: شیرابه، محصول جانبی اجتناب ناپذیر دفن زباله است که ناشی از نفوذ بارش، فرآیندهای بیوشیمیایی در سلول های دفنی پسماند و محتوای آب ذاتی ضایعات است. در دهه های قبل، به منظور مدیریت شیرابه تولیدی در محل های دفن پسماند، شیرابه به داخل سیستم جمع آوری فاضلاب تخلیه می شد تا در تصفیه خانه فاضلاب تصفیه شده یا مستقیماً در آب های سطحی رها می شد، زیرا تصور بر این بود که با رقیق سازی، بار آلودگی کاهش پیدا می کند و دیگر مشکل ساز نخواهد بود.

این پژوهشگر در ادامه بیان کرد: در حال حاضر، با وجود قوانین سختگیرانه زیست محیطی فعلی به ویژه درخصوص کیفیت آب های زیرزمینی و سطحی، همچنین نیاز روزافزون به استفاده مجدد از پساب، ضرورت تصفیه شیرابه در محل دفن پسماند بیش ازپیش احساس می شود، ازاین رو شیرابه تولیدشده در محل دفن زباله و تصفیه آن، مشکل عمده تأسیسات پسماند جامد شهری و یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی اخیر محسوب می شود.

به نقل از روابط عمومی بنیاد ملی علم ایران (INSF)، چاوشی ادامه داد: در میان انواع روش هایی که تاکنون به منظور تصفیه شیرابه به کار برده شده اند، فرآیندهای تصفیه طبیعی نظیر وتلندها؛ به دلیل کم هزینه بودن، عدم نیاز به نیروی متخصص برای بهره برداری و نگهداری، همچنین کارایی قابل توجه آن در حذف یا کاهش آلاینده ها موردتوجه قرارگرفته اند. ازاین رو در این مطالعه سعی شد با اجرا و تلفیق فرآیند بی هوازی سپتیک تانک و فرآیند هوازی وتلندهای زیر سطحی در مقیاس پایلوت در محل دفن پسماند شهر همدان، شیرابه تولیدی مورد تصفیه قرار گیرد تا از ورود آلاینده ها به محیط زیست و خطرات ناشی از آن بر سلامتی انسان جلوگیری شود.

وی ادامه داد: با توجه به غلظت بالای آلاینده های شیمیایی و میکروبی در شیرابه و اثرات بهداشتی و زیست محیطی ناشی از آن، همچنین کمبود امکانات در محل های دفن پسماند شهری که اغلب در نواحی حاشیه  شهری قرار گرفته اند، ضرورت استفاده از روش های تصفیه طبیعی با استفاده از گیاه (وتلند) که از ورود آلاینده ها به محیط جلوگیری می کنند و با شرایط و امکانات موجود سازگار هستند، اجتناب ناپذیر است.

چاوشی در پایان خاطر نشان کرد: در این مطالعه سعی شد با طراحی و اجرای فرآیند تصفیه با استفاده از گیاه نی بومی (Phragmites australis) و بهره گیری از پتانسیل طبیعی خود منطقه، با کمترین میزان مصرف انرژی و بدون نیاز به نیروی متخصص جهت راهبری سیستم، شیرابه تولیدی در محل دفن پسماندهای شهری همدان تصفیه شود و با دستیابی به استانداردهای خروجی پساب امکان استفاده مجدد از آن فراهم شود.

انتهای پیام