2 شکارچی غیرمجاز در مراغه به دام افتادند/ سه نفر دیگر متواری شدند

«غلامرضا زارع» روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: شکار در این منطقه حتی در صورتی که شکارچیان پروانه شکار هم داشته باشند، ممنوع است و متاسفانه از این شکارچیان غیرمجاز لاشه هشت کبک کشف شد.

وی با بیان اینکه این شکارچیان با اسلحه شکاری مجوزدار نسبت به شکار کبک اقدام کرده اند، اضافه کرد: این شکارچیان 76 فشنگ و 2 دستگاه بی سیم هم همراه داشتند.

متاسفانه روستاییان با برخی دیگر از شکارچیان غیرمجاز همکاری کردند

رییس اداره محیط زیست مراغه گفت: متاسفانه اهالی روستای «یایشهری» نیز در این شکار غیرمجاز دخالت داشتند و سه نفر دیگر از شکارچیان غیرمجاز را فراری دادند.

«زارع» با بیان اینکه شکار در این منطقه موجب بر هم خودن تعادل تنوع زیستی می شود، اضافه کرد: افزایش آفت های اراضی کشاورزی و هجوم حیوانات وحشی به مناطق مسکونی به دلیل بر هم خوردن زنجیره غذایی نیز از دیگر نتایج منفی شکار در این منطقه حفاظت شده است.

چرا باید همه برای حفاظت از منطقه صوفی چای آستین بالا بزنند؟

رییس اداره محیط زیست مراغه گفت: صوفی چای به دلیل برخورداری از پوشش گیاهی و جانوری ارزشمندی چون «لاله های واژگون» و «قزل آلای خال قرمز» منطقه حفاظت شده به شمار می رود و حفاظت از آن وظیفه همگانی است.

«زارع» افزود: ماهی قزل آلای خال قرمز به ندرت در سطح کشور وجود دارد و مراغه و لرستان از جمله مناطق برخوردار از این ماهی ارزشمند به شمار می رود؛ ضمن توجه به اینکه لاله های واژگون سهند نیز از اهمیت ویژه برخوردار است.

به گفته وی روستاهای «یایشهری» و «کرده ده» مراغه بیشتر از بقیه روستاییان به پوشش گیاهی و جانوری ارزشمند منطقه حفاظت شده صوفی چای دسترسی دارند و باید برای حفاظت از آن نیز حساسیت بیشتری داشته باشند.

وی همچنین چرای بی رویه دام را یکی دیگر از عوامل از بین رفتن پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده صوفی چای عنوان کرد و افزود: برداشت بی رویه گیاهان خوراکی نیز انقراض برخی از گیاهان را در پی داشته است.

«زارع»، مدیریت چرای دام در مراتع سهند را مورد تاکید قرار داد و افزود: برای حفظ تنوع زیستی در منطقه حفاظت شده صوفی چای، باید همه اهالی مشارکت کنند و دغدغه حفاظت داشته باشند.

به گزارش ایرنا رودخانه دایمی صوفی چای از سهند سرچشمه می گیرد و با عبور از مناطق روستایی و داخل شهر مراغه به سمت دریاچه ارومیه سرازیر می شود.

گفتنی است منطقه حفاظت شده صوفی چای مراغه در راستای حفاظت از ماهی قزل آلای خال قرمز طی سال 1391 به ثبت رسید و 13 هزار هکتار از اراضی غربی سهند را در بر می گیرد.

برخی دیگر از گونه های گیاهی و جانوری سهند از جمله خرس ها، قوچ میش ها، پرندگان و ماهی قزل آلا نیز در حال انقراض است و گفته می شود که نجات آن به مصوبه مجلس شورای اسلامی برای تامین اعتبار و تنفس پنج ساله نیاز دارد.

به عقیده کارشناسان سهند دیگر تحمل این همه بهره برداری و توان تولید دوباره را ندارد و باید پنج سال به حال خود رها شود و این مهم به تامین اعتبار در بودجه سال بعد و در حقیقت به مصوبه مجلس شورای اسلامی نیاز دارد و دولت نیز می تواند با یک لایحه به این موضوع ورود پیدا کند.

البته همزمان با تنفس پنج ساله نیز باید مدیریت حفاظت محیط زیست در دامنه های سهند حاکم شود و زیستگاه های در حال نابودی تحت مدیریت سازمان محیط زیست قرار گیرد تا بر اساس دستورالعمل های خاص مورد حفاظت باشد.

در این مسیر باید همه اهالی و ارگان های دولتی با سازمان محیط زیست همراه شوند و مدیریت شهرستان همکاری کند؛ حتی اداره منابع طبیعی نیز باید برای حفاظت از مراتع سهند برنامه حفاظتی داشته باشد.

تعادل گیاهی و زیستی منطقه مدیون وجود سهند است

رشته کوه سهند با کشیدگی 50 کیلومتر از غرب به شرق، از مهم ترین اکوسیستم های کشورمان و حتی خاورمیانه به شمار می رود و هزاران هکتار اراضی دامنه ای دارد.

این کوه در طول سالیان متمادی زمینه ساز ایجاد تعادل در زیست جانوری و گیاهی و حتی تحولات آب و هوایی و جغرافیایی در شمالغرب کشور بوده است.

با این وجود بروز برخی تحولات و آسیب های جدی وارد آمده بر پیکره این سلسله کوه های زیبا در طول سال های گذشته، نگرانی بزرگی برای دوستداران و کارشناسان محیط زیست ایجاد کرده است.

شکار غیرمجاز و چرای بی رویه در مراتع و توسعه بی رویه باغ ها و زمین های کشاورزی در سکوت نهادهای متولی و تعرض عده ای از ساکنان منطقه در غفلت نظارت های جدی، زمینه تخریب جدی پوشش گیاهی، جانوری و کاهش منابع آبی زیرزمینی در این منطقه را فراهم کرده است.

امری که می تواند عواقب جبران ناپذیرتر و شدیدتر از فاجعه آبی دریاچه ارومیه به اکوسیستم منطقه وارد آورد و قبل از رسیدن به مراحل بحرانی باید از سوی مسئولان امر مورد رسیدگی قرار گیرد.

آنچه می توان به یقین به آن پرداخت، پیامدهای ناشی از این آسیب هاست که در میان مدت و درازمدت می تواند ذخایر غنی و بی نظیر سهند را به بیابانی بی آب و علف تبدیل کند و علاوه بر از بین رفتن کشاورزی، تغییرات شدید آب و هوایی را در منطقه به دنبال داشته باشد.

این پیامدهای خطرناک و عظیم می تواند کشورمان را در این منطقه حساس با چالش های بزرگ اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی روبرو کند و جبران آن را تا ده ها سال ناممکن سازد.