غرق شدن دشمن صهیونیستی در لبنان و گزینه های مرگبار

به گزارش ایکنا، تارنمای شبکه المنار در یادداشتی به قلم ذوالفقار ضاهر، به بررسی ابعاد حملات اخیر رژیم صهیونیستی به لبنان پرداخته است که ترجمه این یادداشت را در ادامه می خوانید: ارتش رژیم صهیونیستی پس از یک سال تجاوزات مستمر به نوار غزه، دوباره همان حماقت را این بار در لبنان مرتکب شد و در باتلاقی فرو رفت که مطمئناً نمی داند چگونه از آن خارج شود. اسرائیل دشمنی است که با کینه ورزی محاسبه می کند و با دکترین قتل، انتقام و استکبار تصمیم می گیرد، بی خبر از اینکه در نتیجه حملات موشکی مقاومت اسلامی به سرزمین های اشغالی از ابتدای تجاوز به غزه چه اتفاقی خواهد افتاد. تردیدی نیست که مقاومت اسلامی از زمانی که دشمن شروع به تشدید تجاوزات خود کرد، سرعت واکنش خود را افزایش داده است. مقاومت با ذهنی آرام و مسئولانه کار می کند و جایی که باید را به شکل و اندازه لازم و مناسب و بدون بی پروایی و هیجانی شدن ضربه می زند، حتی اگر دشمن گاهی حملات سختی را انجام دهد، مانند انفجار پیجرها یا هدف قرار دادن دو تن از رهبران مقاومت یعنی فؤاد شکر و ابراهیم عقیل؛ یا اینکه مستقیماً غیرنظامیان به ویژه زنان و کودکان را بدون توجه به لزوم احترام به قوانین بین المللی و حقوق بشر بمباران می کند. آنچه بر مقاومت حاکم است، نحوه پاسخ دادن به دشمن و ضربات دردناک در ازای هر تجاوز است؛ مقاومت قوانین و روش هایی را برای پاسخ در مکان، زمان، کمیت، نوع و سبک خاص ترسیم می کند، این کار تا زمان حاضر بیانگر توانایی بالای مقاومت در کنترل و مدیریت است. به عکس آنچه که دشمن به آن معتقد است یا تلاش می کند به آن دست یابد. ترور شهید فؤاد شکر (سید محسن) و ترور حاج ابراهیم عقیل (حاج عبدالقادر) یکی از رهبران مقاومت، انفجار پیجرها و هدف قرار دادن صدها جوان رزمنده مقاومت از این دست به حساب می آید. در اینجا می توان به توانمندی های بالای مقاومت اشاره کرد که بی شک در روزهای آینده آن را ثابت خواهد کرد. با وجود اینکه مقاومت با شهادت فرماندهان بزرگ خود و هدف قرار دادن برادران مجاهد خود خسارت شدیدی متحمل شده است، اما اقدام مقاومت و تداوم آن تحت تأثیر سرعت پاسخ قرار نگرفت بلکه پاسخ های مقاومت به شکل قابل توجهی افزایش یافت و برای دشمن دردناک تر و تأثیرگذارتر بود، همانطور که در حمله «روز اربعین» به هدف قرار دادن تل آویو با موشک بالستیک «قادر 1» انجامید. همچنین مقاومت با موشک های «فادی 1» و «فادی 2» مقرهای دشمن صهیونیستی را هدف قرار داد و موشک ها و پهپادهای خود را به مناطق مختلف شمال و عمق فلسطین اشغالی یا جولان اشغالی در سوریه پرتاب کرد. همه این موارد تأکیدی بر آن است که ما یک مقاومت توانمند، مقتدر، مسئولیت پذیر و بسیار آگاه داریم که می داند چه کاری انجام دهد و پاسخش چگونه باشد که منافع ملت و وطن خود و امت اسلامی را حفظ کند و در عین حال موجب بازدارندگی دشمن شود. دشمنی که ممکن است عده ای تلاش کنند جنایات و تجاوزات او را بزرگنمایی کرده و شایعه پراکنی کنند اما واقعیت ها ثابت می کند که دشمن صهیونیستی در حال کشتار غیرنظامیان است و بدین ترتیب تلاش می کند فشار بر لبنان و مقاومت را افزایش دهد تا بتواند به هر گونه امتیاز یا عقب نشینی دست یابد، و این چیزی است که نه در گذشته و نه در آینده محقق نشده و نخواهد شد. در همین راستا، شبکه 14 تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که «ما در ابتدای این جنگ هستیم و بر اساس چیزی که می دانیم، (سید) نصرالله توانمندی های بسیار مهمی دارد و ما بسیار امیدواریم که آنها را به ما نشان ندهد.» بر اساس تمام موارد فوق، دشمن به مرور زمان متوجه خواهد شد که هر یک از اهداف مورد نظر خود (خواه مربوط به رفع خطر از موجودیت غاصب خود و بازگرداندن سالم شهرک نشینان به شمال بدون توقف تجاوز به غزه باشد و یا برای تضعیف مقاومت و اهداف دیگری باشد که صهیونیست ها برای خود تصور می کنند) شکست خواهد خورد. از این رو دشمن خود را مجبور به عقب نشینی مطیعانه و توقف تجاوز می بیند و یا در حالت انکار و فرار رو به جلو قرار می گیرد و به زودی در باتلاق جنگ زمینی فرو می افتد. این باور که جنگ زمینی ممکن است مشکلات او را حل و آرزوهایش را برآورده کند بدان معناست که دشمن با پاهای خود وارد «تله ای مرگبار» شده است، لذا این سناریو همان چیزی است که مقاومت و مردان خدا از زمان جنگ ژوئیه 2006 انتظار آن را می کشیدند تا به دشمن درسی غیر قابل تصور بدهند که او را از تصمیم حمله به لبنان پشیمان کند. با تمام این احوال، دشمن صهیونیستی بزرگترین بازنده این جنگ متجاوزانه است و به زودی خواهد فهمید که بالاترین دست در فلسطین، لبنان و منطقه دست مقاومت است که به خواست خدا به زودی پیروز خواهد شد. انتهای پیام